Tarihteki Başörtüsü Yasağı.
Müslüman ülkeler içinde kadınların örtünmesini resmi olarak yasaklayan ilk devlet, Afganistan devletidir.
Örtünme Yasağının kısaca özgeçmişi
Kadınların açılması veya hicapsızlık diye tabir edilen olay, on dokuzuncu yüzyılın sonlarında Rönesans döneminin başlangıcıyla birlikte başlamıştır. İkinci dünya savaşından sonra insan’a bir makine gözüyle bakan zihniyet, kadınları evlerden çıkarıp fabrikalarda erkeklerle omuz omuza ağır işlerde çalıştırmaya başladı, bununla da kalmayıp, çocuklarına annelik yapmaktan alı koyulan bu kadınların güzelliklerini sadece kendi eşleri için saklamalarına daha fazla tahammül edemeden açıkça açılmak seferberliği başlattı.
Hıristiyanlığın karanlık yüzüyle savaştığını zanneden, aydın etiketli insanlar, uçurumun diğer tarafına ne kadar yaklaştıklarını belki fark etmediler ama çağdaşlık ve gelişim adına yaptıkları bu eylemlerin ateşi zamanla Müslüman ülkelere de sıçramaya başladı.
Kadınların açılması, insanları dinden uzaklaştırmak için çok etkili bir yöntem idi dolayısıyla İslam devletlerinin topraklarına göz diken ancak bu ülkelerin imanlı gençlerden oluşan ordularından korkan sömürgeci güçler, bu yöntemi bir silah olarak kullanmaya başladılar.
Müslüman ülkeler içinde kadınların örtünmesini resmi olarak yasaklayan ilk devlet, Afganistan devletidir. Emanullah Han, dönemin Afganistan kralı olarak Avrupa gezisinden hemen sonra başkent’e varar varmaz kadınların açılması için gerekli fermanı açıkladı ve ilk olarak da kendi eşiyle başlayarak başı açık eşiyle birlikte halkın içine çıktı.
Kralın bu eylemini benimsemeyen Afgan halkı ayaklandı ve bu kralı artık ülkelerinde görmek istemeyen halk, kralın ülkeyi terk etmesine dek direnişini sürdürdü.
Bu eylemi uygulayan ikinci ülke, Türkiye idi. Osmanlı imparatorluğunun dağılmasından hemen sonra, zamanın çağdaş medeniyetlerine ayak uydurmak namına kadınların açılması işlemi Avrupalı insanın kılık kıyafetine uyum sağlamak işlemiyle birlikte başlatıldı.
İran’da ise Türkiye ile paralel olarak aynı programı uygulanmaya koyuldu ancak İranlı Şii halk, dönemin dini liderlerinin öncülüğüyle bu eyleme şiddetle karşı çıktı ve bu yolda birçok insanın kanının dökülmesi pahasına olsa bile yılmadan direnmeye devam etti.
İran halkı yüzlerce insanın camilerde katledilmesine şahit oldu, yüzlerce insanın işkence altında öldürülmesine ve yüzlercesinin bir daha hiç dönmemek üzere evlerinden alınıp götürülmesine şahit oldu ama hiç yılmadan direnişlerini sürdürerek İslam ülkelerin zayıf halini görmek için sabırsızlanan sömürgecilerin heveslerini boşa çıkardı.
Çeviri/Zehranet.
[center]