karanlıkta da Allah'a inanıyorum

[Qom_u_ask]

deli dolu zamanlarımdaydı.
konya'nın tayinde torpil yaptırmayanların sürüldüğü uzak küçük ama şirin bir ilçesinde görev yapıyordum. büyükçe bir köy gibiydi ilçe akşam 7 den sonra dışarıya arabası yoktu.
oysa ben sıkılmıştım cuma akşamı atlayıp ucuz tirene binip kafamı uzaklara götürecektim.
erken kaçamazdım çünkü tefsir dersi vardı. ona katılmam gerekiyordu. bu haftalık katılmasam bi şey olmaz zaten sen ilahiyat mezunusun çok şey biliyorsun diyen şeytana kulak vermek yerine bu vesveseye küfür ederek hedef saptırdım.
yerine gizemin çekiciliğini ekledim karanlığa: dedim ben sohbete katılayım Allah yolumu açacaktır.
katıldım. gerçekten de Allah yolumu açtı. sünni de olsa sohbet, Allah din yolunda olanların yolunu açıyor. ilçenin çıkış yoluna geldim otostop çekiyordum hiç korkmadan arabanın nereye gideceğine bakmadan nefsimdeki gururla savaşaraktan...
sonunda bir yardımsever durdu ve beni arabaya aldı. ama dedi ben oraya kadar gitmiyorum. yarı yoldan köy yoluna sapacağım seni orda indiririm. düşünme tereddüt ne gezer. Çünkü Allah için kalmıştım o yolumu açacaktı ya...
geldik yarı yola saat gecenin 12si. hiç ışık yok adam köy yoluna döndü beni indirecek yakınlarda ne benzin istasyonu var ne bir ışık yanan ev... zifiri karanlık ay ışığı bile yok...
yaz havası dedim ya biraz yürürüm bir yere gelirim elbet... dümdüz yol dağ değil kayalık değil...
ama adam gitmiyor durdurdu arabayı beni bırakmaya kıyamıyor bu manzarada... beni otostop çekerken bekliyor...
olmazsa köye mi götürecek ne? (Allah'ın çıkardığı insana da bak karşıma Allah ona Ehlibeyt yolunu nasip etsin iyilik dolu kalbine karşılık. çünkü hiç tanışmadığımız biri)
dümdüz ovanın ortasında geceleyin karanlıklara gömülü karanlık dol sır dolu bir adam elini kaldırmış otostop çekiyor arabalar durur mu.. hır mıdır hırsız mıdır katil midir diye...
durmaldılar tabi
ben arabaların durmamasından rahatsız olmuyordum beni oraya kadar getiren adamın beni beklemesinden ve hakkımda geçireceği acımaklı düşüncelirinden rahatsız olmam kadar...
gitmiyordu o kadar dememe rağmen beni bırakmıyordu başbaşa gizemimle karanlığımla umduğum gaybi yardımın nasıl geleceğine dair inancımın nasıl sonuçlanacağına dair beklentimle...
kendi kendime bu karanlıkta da Allah var. burda korkulacak ne var ki beni ışıkta koruyan Allah değil mi? ben ki koruyorum ışıkta gündüz sayısız yok edici ölüm sebeplerinden diye ... düşünüyor kendimi cevaplıyordum.. bunu yaşamalı Allah'a karanlıkta da inanmalıyım diyordum...
ve Allah yine yardımını gönderdi... olmayacak olan oldu orda bile araba durdu...
çünkü ben görünebilmek için baya yola çıkmışım çünkü dümdüz boş yol arabalar çok hızlı geliyor, ve uzaktan beni göremiyorlar yakına geldiğinde de çabuk karar verdiklerinden durmadan geçiyorlardı...
öyleyken ters yönden gelen bir araba acı bir firenle ve korna çalarak benim yanımda yavaşladı. beklediğim yönden gelen araba da dengesi bozulmuş bu arabaya çarpmamak için acı bir kornayla yavaşladı ve tam benim yanımda durmak zorunda kaldı... la havle çekerek olma ihtimali yüksek bir kazanın şükrü olarak havadaki otostop dileği olan elime olumlu yanıt verdi.. bindim ve gideceğim arbası bol olan torpillilerin memurluk yaptığı yere ulaştım...
oradan nereye gittiğimi hatırlamıyorum
ama ben cevabımı almıştım...
Allahım bana iyi niyetimden dolayı bilgi dolu lutfunu göstermiş, gelecekte yolunda ilerlemem için karşıma çıkacak risk ve zorluklar hakkında karar verebilecek cesaret için uyarı göndermişti...
daha da cesur olmalıydım onun yolunda ilerlemek için... o dinine yardım edenlere yardım edeceğini vadetmişti...
çünkü o karanlıkta da Allah idi...
sürecek inşallah...

[Qom_u_ask]

Ynt: karanlıkta da Allah'a inanıyorum

karanlıktan korkuyorsanız ve Allah'a inancınızın gücünü test etmek istiyorsanız ...
işte size basit bir test imkanı...
öyle cihad meydanında savaşıp canını ve malının tümünü feda etmek kadar risk taşımadığı için bu test imanı ölçmede tabi ki onun kadar sağlam sonuç vermez ama kendi üzerimde denediğim için bana ilginç geldi sizinle paylaşmak istedim..
karanlığın içinde insanın içine işleyen ürküntü olduğu konusunda bir çok kişi benimle aynı görüştedir:
"çöktüğü zaman karanlığın şerrinden" (göklerin Rabbine sığınırım) (felak suresi) ayeti karanlığın şerrinin olduğundan bahsediyor gibi..
merdivenden dairenize çıkarken lambalar bir anda sönüverdi artık göz hiç bir yeri görmüyor bu noktada sizin daha önceki görüş alanınız sanki merdiven boşluğunda dönerek çıkan duvarları aşmış sanki sonsuz bir genişliğe ulaşmıştır. işte burada korkunuz da artarken, kendi kendinize korkacak bir şey yokmuş, ya da korkmuyormuşsunuz gibi telkin edersiniz... ve size üst kattaki ışık hele bir de fosforlu olmayıp parlamıyorsa o kadar uzak gelir ki yakın olsa da geri dönsem diye düşündüğünüz olur...
ışığı yakıverince işte o az önce genişleyen merdiven gündüzmüş gibi daralıverir ve korkunuzun boşuna olduğunuzu düşünür kendinize kızdığınız bile olur...
ne olmuştur peki değişiklik olarak. ışıkla karanlıkta aynı mekanda değil miydiniz... sonsuz bir varlıklar boşluğunda olduğunuzu sanarak bir anda nereden hangi tehlikenin geleceğini bilemediniz mi ışık sönüverince...
benzer korku vapura binince de gelir. belki uçakta da. oysa yaşam Allah'ın elinde değil mi bizi tehlikelere karşı koruyacak olan o ve onun vesile kıldıkları değil mi ve bu karanlık, ışık su ya da kara üzerinde farklı mıdır.
gece deneyin, odada tüm ışıkları söndürün perdeleri çekin zifiri karanlıkta yalnız kalın. burada da Allah'ın olduğunu her zaman olduğu gibi ışıkta, gündüzde olduğu gibi burada da Allah'ın kurallarının ve kontrolünün olduğunu düşünün... o dilemedikçe hiçbir zararın size ulaşmayacağını, onun verdiklerinin ise sadece hayır olduğunu düşünün... karanlığı yarın. içinizden gelen korku mesajlarını bastırmadan dinleyin:
"korkuyorum, hiç bir yeri göremiyorum"
acaba aklımı mı kaçırırım... başıma hiç ummadığım bir şey mi gelir, karanlık güçler mi musallat olur...
sonra da size Allah izin vermedikçe hiçbir zararın ulaşmayacağını düşünün.. aslında şu ana kadar ışıkta size gelmeyen zararların yine Allah tarafından engellendiğini oysa bunda sizin direkt olarak hiçbir müdahalenizin olmadığını aklınızdan geçirin... yine öyle oluyordur. Yine Allah'ın gücünden hiçbir şey eksilmiş değildir karanlıkta.. o tüm azametiyle sizi koruyacaktır. her şey onun kontrolünde olacaktır. karanlıkta kör olan sadece sizin gözlerinizdir, oysa onun azamet kontrol ve gözetiminden hiçbir şey eksilmiş değildir. eksilen belki sizin gözünüzün arkasındaki beyninizdir, batıl inançlarınızın karanlıktan istifade ederek gün yüzüne (bilinç üstüne) çıkmasıdır..
oysa Allah dostlarını hiçbir zaman yalnız bırakmaz...

bizden zulümü ve karanlığı gideren Allah'a sonsuz hamd ü senalar olsun...