Halka acik münazaralarin yanisira, yazi yoluyla da cesitli tartismalara dahil oldum. bu tür tartismalara önemli bir örnek, bilim adami Richard Dawkins ile gerceklestirdigim fikir alisverisleri olabilir. ateist calismalarini taktirle karsilasam da, bencil gen düsünce ekolünü her zaman elestirmisimdir.
Darwinian Evolution adli kitabimda, dogal seleksiyonun pozitif anlamda bir sey üretmedigine isaret ettim. yalnizca rekabetci olmayan her seyi elimine ediyor ya da elimine etme egiliminde oluyordu.
bir varyasyonun, eliminasyondan kurtulmak icin gercekten rekabetci bir avantaj sunmasi gerekmez, yalnizca sahibine rekabetci bir dezavantaj yüklememesi yeterlidir.
oldukca aptalca bir örnek sececek olursam, diyelim ki paltomun altina tikistirilmis faydasiz kanatlarim var, bedenimi yerden kaldiramayacak kadar zayif kanatlar. faydasiz olduklari gibi bu kanatlar avcilardan kacmama ya da yiyecek bulmama da yardim etmiyor. ama beni acilara karsi daha korunmasiz hale getirmedikce muhtemelen üremek ve kanatlarimi cocuklarima gecirmek üzere hayatta kalacagim. Darwinin dogal seleksiyonun bir sey ürettigine dair önerisinde fazla olumlu bir cikarimda bulunmasindaki hata, belki de sonucta kendi tercih ettigi alternatif "dogal koruma" terimi yerine "dogal seleksiyon" ya da "en güclü olanin hayatta kalmasi" ifadelerini kullanmasindan kaynaklaniyordu.
Devam ederek Richard Dawkinsin The Selfish Gene eserinin popüler sasirtmada önemli bir uygulama oldugunu belirttim. ateist bir filozof olarak bu tür popülerlestirme calismasinin Desmond Morris'in The Naked Ape veya The Human Zoo eserleri gibi kendi iclerinde yikici olduugnu düsünüyordum
calismalarinda Morris, zoolojik bir aciklamanin sonuclari olarak, biyolojik bir fenomen olarak dsünülen kendi türümüze özgü olan herseyin sistematik bir inkarini sunuyor. insanlarla diger türler arasindaki belirgin farkliliklari göz ardi ediyor veya bahanelerle mazur gösteriyor
Darwinian Evolution adli kitabimda, dogal seleksiyonun pozitif anlamda bir sey üretmedigine isaret ettim. yalnizca rekabetci olmayan her seyi elimine ediyor ya da elimine etme egiliminde oluyordu.
bir varyasyonun, eliminasyondan kurtulmak icin gercekten rekabetci bir avantaj sunmasi gerekmez, yalnizca sahibine rekabetci bir dezavantaj yüklememesi yeterlidir.
oldukca aptalca bir örnek sececek olursam, diyelim ki paltomun altina tikistirilmis faydasiz kanatlarim var, bedenimi yerden kaldiramayacak kadar zayif kanatlar. faydasiz olduklari gibi bu kanatlar avcilardan kacmama ya da yiyecek bulmama da yardim etmiyor. ama beni acilara karsi daha korunmasiz hale getirmedikce muhtemelen üremek ve kanatlarimi cocuklarima gecirmek üzere hayatta kalacagim. Darwinin dogal seleksiyonun bir sey ürettigine dair önerisinde fazla olumlu bir cikarimda bulunmasindaki hata, belki de sonucta kendi tercih ettigi alternatif "dogal koruma" terimi yerine "dogal seleksiyon" ya da "en güclü olanin hayatta kalmasi" ifadelerini kullanmasindan kaynaklaniyordu.
Devam ederek Richard Dawkinsin The Selfish Gene eserinin popüler sasirtmada önemli bir uygulama oldugunu belirttim. ateist bir filozof olarak bu tür popülerlestirme calismasinin Desmond Morris'in The Naked Ape veya The Human Zoo eserleri gibi kendi iclerinde yikici olduugnu düsünüyordum
calismalarinda Morris, zoolojik bir aciklamanin sonuclari olarak, biyolojik bir fenomen olarak dsünülen kendi türümüze özgü olan herseyin sistematik bir inkarini sunuyor. insanlarla diger türler arasindaki belirgin farkliliklari göz ardi ediyor veya bahanelerle mazur gösteriyor
Yorum