Satanizm ve Satanistler

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Reformasyon, şeytani güce inançta bazı küçük değişiklikler yapmıştır. Mesela Luther, Tanrı’ya inandığı gibi Şeytan’ın varlığına da kesin olarak inanmıştır. Hıristiyanlık tarihi içerisinde yaklaşık iki yüzyıl veya daha fazla süre boyunca şahsi bir şeytanın varlığı sıkı sıkıya sorgulanmış ve mesela çok yaşlı bir kadın, kötü ruhla (şeytan) bir ilişkisinin bulunduğunu itiraf ettiği için kazığa bağlanıp yakılmış ve çok iğrenç bir şekilde öldürülmüştür. Milton’un “Yitik Cennet”inde bahsettiği Şeytan heybetli bir figürdür, büyük günahkardır. Öyle ki, Faust’un hikayesindeki Mefisto (cennetten kovulduğu farzedilen yedi şeytandan ikincisi, kötü insan) ona başvurmadan yapamaz.
Ancak, bütün bu anlatılanlara rağmen, 18. yy’da rasyonalistik bir yumuşamanın doğuşu ile, Şeytan’a inanç nüfuzunu kaybetmeye başlamıştır. Fakat Roma Katolik Kilisesi’nde ve pek çok Protestan fırkalarında bu inanç günümüze kadar devam edegelmiştir. Son yıllarda bu inanç, kötülük probleminin ancak şahsi bir Şeytan faraziyesine dayanarak anlaşılabileceği sonucunu çıkaran yazarlar tarafından yeniden canlandırılmıştır. 280
Şu halde, Eski ve Yeni Ahid dönemleri arasında geçen devrede kötünün ve kötülüğün temsilcisinin şahıslandırılması şekillenmiştir. Yeni Ahid’de ise, İsa ve havarilerinin ve gerçekte tüm yahudi ve hıristiyan dünyasında, bu dünyanın prensi, hava gücünün prensi, Beelzebub, Belial, günahkar biri, baştan çıkaran vs. olarak tanımlanmış olan bir varlığa, yani Şeytan’a (Satan) veya Düşman’a (adversary) daha kesin olarak inanıldığına dair çok sayıda delil olduğu ve tüm bu gelişmelerde İran etkisinin sezilebileceği söylenmiştir. 281
O halde, özel olarak Hıristiyanlığın Şeytan anlayışına, genelde ise Hıristiyanlığa; onun hayata bakışına, felsefesine ve onun tebliğcisi ve temsilcisi durumunda olan İsa’ya karşı tavır alan ve dolayısıyla Hıristiyanlığı toptan reddeden Satanist anlayışa Geleneksel Satanizm adı verilmiştir. İşte bu noktada Geleneksel Satanizm’e geçmek uygun olacaktır.
Hıristiyanlık’la Geleneksel Satanizm arasındaki ilişkiyi ortaya koyabilmek için buraya kadar verilen açıklayıcı bilgilerden sonra, gerçek bir Satanist’in ifadelerine göre Gelenkesel Satanizm’i ve onunla diğer Satanist gruplar arasındaki farkları şu şekilde belirtmek mümkündür:

280 Pike, ERR, 339
281 Pike, ERR, 338 vd.

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Geleneksel Satanistlerle Diğer Gruplar Arasındaki Farklar


Esasen Geleneksel Satanist gruplarla, “Left Hand Path” veya “Sinister Path”a mensup olduklarını söyleyen ya da genel olarak Satanist olduklarını iddia edenler arasındaki fark şudur: Geleneksel gruplar kendi üyelerine, kendi kendini geliştirmenin zor ve tehlikeli yolu boyunca gerçeğe uygun olarak rehberlik yapabilmenin yolunu araştırırlar. Bu kendi kendini geliştirmedeki amaç, tamamen “yeni bir birey” meydana getirmektir. Bu yol esas olarak, kendi “seçkinliğini (üstünlük)” ve “hikmeti” araştırma macerasıdır.
Geleneksel Satanistler’e göre insanı gerçek bilgiye ve “Esrarlı (Occült)” türden olan şeyin iç yüzünü kavramaya götüren hiçbir kolay yol yoktur. Dolayısıyla birey, bu zor ve tehlikeli yolda yürümeli ve bir kısım şeyleri kendi kendine başarmasını öğrenmelidir. Bunun dışında bireye gerçek “hikmeti” sağlayabilecek hiçbir “dini merasim”, hiçbir “büyüsel âyin” ve hatta herhangi bir teknik dahi yoktur. Gerçek hikmet ancak ve daima bireyin yıllar boyu sürecek olan şahsi çabasıyla elde edilebilir. Bu bir sentezin; bilinmeyen (karanlık) yanın bir gelişimi ve bireyin varlığının bu yönünün tamamlanması ve böylece komple ve daha gelişmiş bir
birey meydana getirmenin sonucudur. Dahası, bu marifeti elde etme vasıtaları esas olarak pratiktir. Yani bu vasıtalar, bireyin; bazı sahte-mistik, sahte-entellektüel “büyüsel âyin”den veya bazı riyakar “üstatların”
ayaklarının dibine oturmaktan ziyade, şekil verebilen, karakter geliştiren tecrübeleri “gerçek dünyada” üstlenmesini gerektirir.

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Geleneksel Satanizmde Yedi Basamaklı Sistem


Geleneksel Satanistler’e göre Satanizm; gerçek şahsi tehlikeyi göze almayı gerektiren bir maceradır. Üyeliğe yeni kabul edilen bireyler bu macerada kendilerini psişik, “akli” ve rûhi yönden, kapasitelerinin son sınırına ve hatta ötesine götürecek gerçek “meydan okuma”ları kabul ederler. İlk başlarda bu macera, bireylerin “gizli” veya “karanlık (bilinmeyen)” yanlarını keşfetmelerini ve ayrıca, “esrarlı” ve büyü ile ilgili tören ve âyinlere açıktan katılmalarını gerektirir. Yeni Aday’ın “Black Mass” gibi Satanist âyinlere önce katıldığı ve daha sonra ona önderlik ettiği bu başlangıç, bireylerin bilinmeyen yanlarını keşfetmelerine, onu
yavaş yavaş anlamalarına, bu karanlık yanın daha fazla bilincinde olmalarına ve böylece onu kontrol etmelerine imkan verir. Bu bilinçli yapmanın bir tezahürü, “yedi sayısı ile ilgili sistem” gibi, bir sembolizmdir. Bu sistemde, değişik esrarlı/büyüsel enerjiler, bir uygunluk veya benzerlik yolu ile muayyen şekillerde sembolize edilirler. Bu sembolizm, bahsedilen enerjileri nesnelleştirmelerini ve böylece şuurlu olarak anlaşılmalarını sağlar. Bu, kendi içinde “karanlık” yanın tamamlanmasını mümkün kılar. Böylece dinamik, bilinçli ve birey tarafından daha ileriye götürülebilecek bir sentez: bir şahsiyet tekamülü meydana gelir. Bu durumda, bir şeyin iç yüzünü kavrama melekesi kazanılmış olur. Psikolojik terimlerle söylemek gerekirse, “bireyselleşme (individuation)”nin başlatılması gerçekleşir. Bu bireyselleşme, “sinister”i 282 pratik olarak tecrübe etmeye yol açar. Bu da, daha fazla gelişim, daha fazla karakter inşası demektir.


Bireyin pratik tecrübe, yani meydan okuma türleri sayesinde üstlendiği veya sahip olduğu ve bu şekilde oluşturulan karakter, geleneksel bakış açısıyla “Satanik (Şeytani)”dir. Bu Şeytani karakterde yasaklara ve sınırlayıcı kurallara karşı bir meydan okuma, bir gururluluk ve sonra da Nâsıralı İsa’nın dininin (Hıristiyanlık) hoş görmediği şeylerin bir tecrübesi ve anlaşılması vardır. Nietzsche’ye ait terimlerle söylemek gerekirse, bir “master-morality (üst ahlak)”ın pratik bir yaşanışı vardır. Bu tecrübeler yoluyla oluşturulan şahsiyet, uyuşuk (miskin, kaygısız) çoğunluk içerisinde belirli bir terör/korku meydana getirme ve Hıristiyan
ahlakının yumuşaklığı ile oluşturulmuş bu çoğunluktan uzaklaştırma türüdür.
Bununla beraber, bu birey sadece süreci başlatmıştır. Yani bu şekilde tanımlanan ve bu ilk tecrübelerden doğan karakter, Geleneksel Satanistler’in henüz “Adept” 283 adını verebilecekleri bir karakter değildir: Bu karakter, “Kötü Yol”un veya “Pratik Simya” nın yedi safhasından sadece ilk iki safhasını gösterir, ki bu ilk iki safha veya yol, törenler ve bir Satanik grup oluşturma ve o grubu idare etme gibi şeyler yolu ile “Esrarlı” olanla pratik bağlılıktan ibarettir. Yani Geleneksel Satanizm’de yedi basamaklı yoldan ilk ikisini, Satanist törenlere katılma ve bir Satanik grup meydana getirme ve onu idare etme teşkil etmektedir. Bu bir başlangıç olup birkaç yıl alır ve bu başlangıç bireylerden kendi çabalarıyla, kendi irade ve azimleriyle başarılı olmalarını ister. Geleneksel Satanistler’e göre -tüm diğer sözde Satanist gruplarda olduğu gibi- para veya dalkavukluk karşılığında verilen hiçbir “büyüsel derece” ya da ünvan yoktur. Bireyler, “büyüsel derecelere” dayanarak ne başarmışlarsa; onlar bunu kendi çalışmaları, takip edilen yolun muayyen bir safhasına uygun düşecek karakter türünü meydana getiren tecrübeleri edinmeleri sayesinde başarmışlardır

282 Sinister, sözlüklerde uğursuz, meymenetsiz, meş’um, kötü, fesat, tehdit edici gibi anlamlara
gelmektedir.
283 Adept; usta, erbap, üstat, uzman, mâhir, mütehassıs gibi anlamlara gelmektedir

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Böylece, bu yolun her bir safhası bireylerin kendi zamanlarında kendi kendilerine üstlenmeleri gereken belirli görevlerle, belirli tecrübelerle irtibatlandırılmıştır. İşte iç vukufu, üstünlüğü, anlayış ve mahareti sağlayan sadece ve sadece bunlardır; hepsi de “esrarlı” ve şahsidir. Her bir safhada ve her bir üye için, Geleneksel Satanist bir grubun yaptıklarının bütünü, tecrübeye dayalı tavsiye sunmaktır. Yani, üyelerine rehberlik yapan grup, kendisi ile gerçek hikmetin elde edilebileceği pratik bir sistem
sunar. Bireye düşen görev ise amaca ulaşmaktır.
Geleneksel Satanistler’e göre Satanizm; her şeyden önce gururlu, güçlü, karakterli, anlayışlı (vukuf sahibi) bireyler oluşturmaktır. Öyle bireyler ki, onlar çoğunluğun ötesine geçer ve böylece daha yüksek bir sınıfı teşkil ederler. Gerçek Satanik gruplar boyun eğen, itaat eden, çökmüş, zayıf iradeli müntesipler istemez ve öylelerinin peşine düşmezler.
Onlar gerçek, seçkin ve hemen hemen tamamen yeni bir yaratıklar ırkı oluşturmanın yollarını araştırırlar. Şüphesiz bu kolay değildir, gerçekten zordur. Çoğukere de Yeni Adaylar, bu zorluktan dolayı ya da başarmaya karşı temel istek ve arzularının olmaması sebebiyle başarılı olamazlar. Fakat bütün zorluklara katlanma ve başarmada istekli olma durumu, güçlü gâlibiyet meydan okuyuşlarının ve gelişmenin nasıl sağlandığını gösterir. Bunu başaramayanlar ise, oldukları yerde sayar, kendilerini kü-
çük düşürür veya yok olup giderler.
Böylece Satanizm litist’tir, o uzlaşmaz. Ayrıca Satanizm çoğunluğa göre de değildir. Gerçek Satanizm’in testleri, dayanıklılık denemeleri ve metotları zor ve serttir. Çünkü, ancak bu tür şeyler şahsiyetin doğru şeklini ortaya çıkaracaktır. Bu şeyler daha kolay yapılamaz; daha az zor, daha az tehlikeli de değildir: işin kolayına kaçmak Satanizm’in kendi özünü tahrip etmek demektir

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Âyinler, büyüsel gruplar ve belirli sinister (kötü, karanlık) görevleri üstlenme yolu ile kötülüğün doğrudan tecrübelerini gerektiren bu yolun ilk safhalarından sonra birey daha da ilerler. Bu tür ilk görevlerden birini söylemek gerekirse, bu, insan kurbanını veya Şeytan’a kurban sunmayı gerektirir. İşte bu durumda zorluğu ve tehlikeyi takdir etmek mümkün olur. Yani Satanist çıraklar, daha fazla tecrübelerle kendilerini ve dünyayı daha iyi anlamayı başarırlar. Onlar gerçek birer fert olmaya, bilinçli/bilinçsizin, aydınlığın ve karanlığın (kötülüğün) bir sentezine doğru ilerlerler. Bunun bir kısmı, onların birkaç aylığına özel bir görevi üstlenmelerini gerektirir. İnşa edilmiş olan yolun önceki, ilk safhalarının temelleri üzerine bina edilmiş olan bu görevdir ki gerçek bir Adept (Uzman, Üstat) meydana getirir. Bu görev adayın üstatlık veya uzmanlık için üç ay boyunca -genellikle 21 Mart’tan Yaz Gündönümü’ne kadartecrit edilmiş bir alanda tek başına yaşamasını, kimseyle birlikte yürümemesini, tutumlu olarak yaşamasını, modern rahatlıktan hiç istifade etmemesini, radyo-telefon-telsiz vb. kullanmamasını, gündelik hayatın gerektirdiği modern “dalgınlıklar, dikkatsizlikler” yapmamasını, kendilerinin inşa etmiş olduğu bir sığınakta yaşamasını gerektirir. (Bununla beraber, son yıllarda bu kurallar biraz yumuşatılmış ve bir çadıra izin verilmiştir). Satanistler’e göre bunun amacı kendi kendilerini ve Tabiat’ı, zihni herhangi bir tarafa çevirmeksizin, tanımalarını sağlamaktır. Bir diğer amaç da, kendi kendilerini ve var olan tabii enerjileri -kitapların, “öğreticilerin” veya teorilerin tarif ettikleri şekilde değil de- bu enerjilerin kendi var oldukları şekliyle bilmektir. Şüphesiz bu çok zordur ve gerçek azim ve kararlılığı gerektirir. Aynı zamanda bu, bireylerin kendi kendileriyle ve tüm korkularıyla yüzyüze gelmelerini icap ettirir. Nihayet bu, karakterin ve bireylerin şeytanca karar vermelerinin zor bir testidir. Bu korkuya kapılan pek çok birey -geçmiş birkaç son onlu yıllarda- bir müddet sonra grubu terketmişlerdir. Satanist gruplardan ayrılanlar ise bahaneyi veya kurtuluşu, dünyaya ve onun rahatlarına dönmekte bulmuşlardır. Klasik bahaneleri ise, üstatlığı veya uzmanlığı birkaç gün içinde veya belki de tecrit haftalarında gerçek olarak “elde etmiş” oldukları kuruntusudur. Bu, tamamen bir kuruntudan ibarettir. Çünkü ancak böyle zor, tecrid edilmiş bir şekilde yaşayarak, en azından üç ayda gerçek bir uzmanlık kazanılabilir. Tabii olarak Geleneksel Satanistler’e göre, diğer sözde Satanist veya Left Hand Path gruplar, üyelerine/mensuplarına sahte bir “Üstatlık” veya “Uzmanlık” verebilirler. Ya da onların üye veya müntesipleri bu uzmanlığı genellikle bazı sıkıcı, süslü, tamamen anlamsız bir törenden sonra kendi kendilerine verirler.
Geleneksel Satanistler’in yedi basamaklı kötü yollarının üçüncü safhasının sonunu Uzman (Üstat) kendisi belirler. Bu safhaya ulaşmak, genellikle üyeliğe kabulden itibaren 3 ila 6 yıl alır. Bu görev veya Uzman’a uzmanlık verilmesini sağlayan “Derece Âyini”, aynı zamanda uzmanların kendi biricik şahsi Kaderleri’nin farkına varmalarını sağlar. Dördüncü safha ise, her şeyden önce Uzman’ın bu kaderi gerçekleştirmenin yollarını araştırmasından ibarettir. Bu, “dünyaya bir dönüşü”, daha fazla tecrübe kazanmayı; yeni anlayışlar, yeni maharetler meydana getirmeyi gerektirir. Bu durum kendi içinde birkaç yıl alır. Böylece Uzman’ın
karakteri gelişir ve derinleşir. Bu aynı zamanda hikmetin başlangıcının başarılması demektir

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Buraya kadar, onların tecrübelerinin/öğrenimlerinin çoğu doğrudan şahsi ve kişisel gelişimleriyle ilgili olmuştur. Artık, aeonic (ölçülemeyecek kadar çok uzun bir zaman dilimi) 284 bakış açısı kazanılmıştır. Ve bu bakış açısı, onların bir parçası haline gelir. Yani, onlar daha da gelişir. Bu defa karanlık gücün (accausal) kendisinin doğrudan tecrübe edilmesi yoluyla yeniden gelişir.

Buradan itibaren, daha ileri şahsi gelişme gerçekleşir. Onlar; komple, maharetlere ve çok az kimsenin sahip olduğu bir anlayışa sahip olan oldukça gelişmiş bireyler haline gelirler. Kendilerinde gizli olarak var olan üstün yetenek gücüne nail olurlar. Böylece onlar, hakiki Bay veya Bayan Üstatlar/Hanımlar olmaya doğru adım atarlar. Fakat bu beşinci
safhaya ulaşmak en azından on yıl alır. Çoğunlukla da on beş ila yirmi yıldır. Bunun ötesinde ise bir başka safha vardır.
Görüldüğü gibi, Geleneksel Satanistler’in yolu hem zordur ve hem de uzun bir zaman alır. Üyeliğe yeni kabul edilen kişinin Uzmanlığa (Adeptship) ve ötesine doğru seyahati, onun için gerekli hiçbir sırra (gizem) sahip değildir. Bu yolculuk gerçekten sadedir. Azmi ve sebatı olan pek çok kimse bu yolculuğu göze alabilir. Fakat çoğunluk ya çok tembel veya çok zayıftır. Aynı şey, Satanik gruplara katılmak için başvuran veya Satanizm’le ilgilenen ekseriyete tatbik edilir. Onlar kolay olanı tercih ederler; kendi kendilerini geliştirmeye hazır değillerdir. Bunu kendileri adına yapacak birini tercih ederler. Dahası, onlar esas olarak kendi
kapasitelerinin ötesine geçmeye, sinister’i (karanlık gücü) pratik bir yolda gerçekten tecrübe etmeye hazır değillerdir. Onlar, sade bir şekilde tehlikesiz, emin, sahte Satanik oyunları isterler. Böylece onlar, Geleneksel Satanistler’in sahte Satanik gruplar adını verdikleri, gösterişçi gruplar tarafından cezbedilirler. Onlar, Satanizm’le irtibatlandırılan sihir’i seven, fakat esas olarak dahilde ve hariçte onun gerçekliğini tecrübe etmekten korkanlardır. Böylece bu gruplar Satanizm’in, “insan kurbanı” gibi şeylere göz yummayacağını sürekli olarak tasdik ettiklerini gösteren ahlakî prensipler yayınlar ve buna kendileri de inanırlar. Aksine, Geleneksel Satanistler karanlık ve gerçekten sinister olduklarını ve insan kurbanını tavsiye ettiklerini söylerler. Yani Geleneksel Satanistler, hem bir karakter inşa eden tecrübe olarak insan kurbanı sunan birey ve genel olarak kendi cinsleri için yararlı olduğuna inandıklarından, insan kurbanına destek olurlar. Çünkü, Geleneksel Satanistler’e göre insan kurbanı, tabiatı gereği değersizleri yok eder ve böylece nesli geliştirir. Tabii olarak, kurban edilecek kimseyi seçmenin uygun yolları vardır. Seçilen her bir kurban, kendilerini kurban edilmeye uygun olarak gösterdikleri için seçilmiş demektir. Onlar “suçsuz, masum” olmadıklarından, asla rastgele seçilmezler

284 Aeon (Aion veya Eon); Yunanca, “çağ, devir, zaman” gibi anlamlara gelmektedir. Gnostisizm’de ilâhî âlemleri ifade etmede kullanılan bir terimdir. Yeni Ahid’e göre dünyanın geçirdiği devirler demektir. Gnostik geleneklerde Işık âlemini oluşturan bu ilâhî mekânların (Aeonların) sayısı 7, 9, 365 gibi çeşitli rakamlarla ifade edilmekle birlikte, bazı metinlerde bunun
sonsuz sayıda olduğu da belirtilmiştir. Işık âlemleri diye adlandırılan bu mekânlarda sayısız ilâhî varlık, ışık varlıkları yaşar. Işık âleminin merkezinde yer alan yüce tanrıyı çevreleyen bütün
bu varlıklar, yani Aeonlar ve buralarda ikamet eden ışık varlıklarının bir bakıma yüce tanrının
tezahürlerinden ibaret olduğu söylenmiştir. Bkz. Gündüz, age, s. 18

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Geleneksel Satanistler’in, insan kurbanı gibi şeyleri tasdik edişleri, diğer sözde Satanik gruplarca hoş karşılanmaz. Onlara göre diğer sözde Satanik gruplar, Geleneksel Satanistler’in, kendilerini Satanik gruplarmış gibi iddia ettikleri şeklindeki değerlendirmelerini kesin olarak doğrularlar. Esasında, bu tür gruplar Satanizm’i ya çok az anlamışlar veya gerçek şekliyle hiç anlayamamışlardır. Geleneksel Satanistler’e göre dogma, 285 dalkavukluk ve kendi kendini tayin etmiş bir otoriteye birey
tarafından bağlılığı (itaat) ihtiva eden Batı’ya ait tutum ve mantalite Satanizm’in anti tezidir.
Geleneksel Satanistler, gerçekte Satanizm’i, tamamen yeni bir tür oluşturmak amacıyla kendini mükemmelleştirmek için bireysel macera araştırma) olarak anlamaktadırlar. Bu macera pratik tecrübeyi gerektirir. Çünkü, onlara göre sadece gerçek tecrübe karakteri ortaya çıkarır.


Satanizm’in bireyi kendisine doğru sevkettiği “Öz”, yalnız gerçek tecrübe ile ortaya çıkarılabilir. Bu “Öz”; kitaplarla, başka birisinin “öğretileriyle” veya kelimelerle asla ortaya çıkarılamaz. Hatta kelimelerin kendileri bu “Öz”ü asla gerçek olarak tanımlayamaz. Kelimeler sadece yola işaret eder, onu ima eder ve genellikle sadece onu belirsiz yapmaya hizmet ederler. Aynı yolda, törenler ve yalnız birer vasıta durumunda olan âyinler gibi şekiller vardır. Onlar birer tecrübe vasıtalarıdır; eşyaları sembolize etmek ve böylece şimdiye kadar “gizlenmiş” veya şuursuz ya da içgüdüsel olan şeyleri anlamak, kavramak ve vesayet altına almak içindir. Dahası, bu Satanizm macerası bireyseldir ve onlara göre bireysel olmalıdır. Bu, ihtiyaç duyulan karakterin gücünü tecrübe etme ve bazan yapılan hatalardan ders çıkarma yolu ile bireyin geliştiği anlamına gelir. Ancak, bazı bireyler bu yolda başarılı olamazlar. Çünkü genellikle onların bilgi ve hünerlerinin gerçek seviyeleri, kendi içgörülerinin ger-
çek seviyesi, kendi kendilerini kontrollerinin ve hâkimiyetlerinin seviyesi hakkında kendilerini kandırmaları sebebiyle başarılı olamazlar.
Amaç; kendini kontrol, kendi kendine hâkim olmak, kendini anlamak ve sonra, bu yeni “kişiliğin” de ötesine doğru ilerlemektir, çöküş içinde yuvarlanıp gitmek değildir. Yine amaç; içten geleni, sinister (kötü, karanlık, netameli) istekleri/zevkleri kendi içlerinde bir son olarak teşvik etmek de değildir. Bu tür şeyler kullanılabilecek, öğrenilebilecek birer vasıtadır ve daha sonra hâkimiyet yolu ile kişinin özünü aşmasının bir başlangıcıdır

Geleneksel Satanistler’e göre Satanizm, bireysel bir maceradır. Çünkü o biricik, güçlü, grupların, dogma’nın, ahlakların, bir dinin, bir “üstadın” bazı gösteriş dolu âyinlerinin desteğine ihtiyaç duymayan bireyleri meydana getirmeyi amaçlar. Böylece Geleneksel Satanist gruplar öğüt vermek ve rehberlik yapmak, yol göstermek için vardır. Bireyler bu maceraya başlamalı ve onlar, sadece onlar bu maceraya devam etmelidirler

285 Dogma; dinlerde vahiy, ilham vb. yollarla ya da kurumlar, konsiller, dinî lider ve önderler gibi şahıslar vasıtasıyla belirlenen dinsel gerçek ve öğretilere dogma adı verilmektedir. Hıristiyanlık’ta kilise tarafından belirlenen ve inananların kabul etmek zorunda oldukları öğretilere dogma denilmektedir. Mesela teslis inancı ve İsa’da insanî ve ilahî tabiatın varlığı konuları birer dogma olarak kabul edilir. Katolik Kilisesi’nda dogma dinî bir hakikattır ve tanrı tarafından vahyedilmiş olduğuna inanılmaktadır. Bkz. Gündüz, age, s. 99

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Geleneksel Satanistler, kendilerine çok az kimsenin tâbi oluşunu yollarının oldukça zor olmasına bağlamaktadırlar. Hatta bazıları da bu yola girdikten sonra başarısız olurlar. Aslında onlara göre bu maceralı yol, kendisini takip eden kimseye gerçek Üstatlığa ve ötesine doğru ilerleme şansını sunar. Bu yol, pek çok bireyin sahip olduğu gücü, içinde var olan yeteneği gerçek yapar veya gerçek yapabilir. Böylece de, küçük sayılan muayyen insanî tabiatları anlaşılabilir.
Otuz veya daha fazla yıldır geleneksel grupların yaptığı şey; gerçek Uzmanları ve Bay veya Bayan Üstatları meydana getirebilmek için çalışan sade pratik bir sistem oluşturmaktır. Bir Geleneksel Satanist’in ifadesine göre, onlar bu özü; herhangi bir kimsenin kullanabileceği bir iksiri, bir “dâhili simyayı” ortaya çıkararak, binlerce yılın bilinçli anlayışından damıttıklarını düşünürler.
Geleneksel Satanistler bu sistemi; tabiatı gereği Şeytâni, Sinister (netameli, kötülük saçan) olarak tanımlamaktadırlar. Bu sistem, Hz. İsa’nın getirmiş olduğu din olan Hıristiyanlığı ve felsefesini bütünüyle bir reddetmedir. Hz. İsa’nın felsefesi ve dini, mesela Nietzsche’nin anladığı gibi, hayat ve tekamül karşıtıdır.286
Geleneksel Satanistler’e göre Şeytan bir ilk örnek (arketip) veya onların meydan okuyuşlarının bir
sembolü ve gerçek olan bir şeyin; onların “the accausal (karanlık güçler)” diye tanımladıkları şeyin yeniden sunuluşudur. Yani, Geleneksel Satanistler “karanlık güçleri” -pek çok sözde Satanik grupların yaptığı gibi sadece kendi akıllarının (veya ruhlarının) bir parçası olarak değil, fakat aynı zamanda onların dışında var olan bireysel akıl (ruh) olarak anlamaktadırlar. Bu karanlık güçler veya “the accausal”, bireyler olarak onların dışındadırlar. O karanlık güçler Geleneksel Satanistler onların bir parçası oluncaya kadar onların bilinçli kontrollerinin ve hatta gerçek idraklerinin dışındadırlar. Bu, o güçlere bir itaat anlamına gelmez. Fakat
daha ziyade, o güçleri hesaba katmak için bireysel bilinçliliğin genişletilmesi, ferdi bilincin geliştirilmesi anlamına gelir. Bu genişleme, gerçek Satanist Bay veya Bayan Üstadı gösteren ve belirleyen şeydir.

286 Geniş bilgi için bkz. Aydın, Hüseyin, Metafizikçi Olarak Nietzsche, Bursa, 1984, s. 72-73

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Diğer “Satanik” gruplar, eğer onlar düşünce ve kanaatlerinde ciddi ve Büyüleri sadece kendi zayıf zevkleri için kullanmıyorlarsa, karanlık güçlerin sadece insan aklının, bilinçsizliğin veya her ikisinin bir tezahürü olduğunu iddia ederler. Onlar bunu iki sebepten dolayı yaparlar: Birincisi, emniyet içerisinde olmayı istediklerinden; kendi sahte Satanik, sahte entellektüel oyunlarını çoğunlukla şehir emniyet ve âsayişinin olduğu yerlerde oynayabilmeyi isterler. Çünkü bu tür grupların üyeleri gururlu, karakterli, kendilerinin farkında olan bireyler değillerdir. Onlar; bir grubun, bir “liderin”, ahlakî kılavuzların tesellisine ve Şeytan’ın, bazı anlamsız fetiş, 287 sihirbaz, put vs. ile kontrol altında tutulabileceği şeklindeki duygu rahatlığına ihtiyaç duyarlar. Gerçekte bu grupların üyeleri ve liderleri zayıf kimselerdir. Onlar kendi kendilerini disipline etmekten ve hatta kendi kendilerinin efendisi olma isteğinden mahrumdurlar.
Onlar; şişirilmiş benliklerini (ego) okşayarak, kendi zayıflıklarını manen veya fikren yükseltmeye devam etmeye razıdırlar.
İkincisi; bu gruplar ve onların üyeleri, Sinister’i (Karanlık Güç) gerçek olarak anlayamazlar. Onlar, karanlık güçlerin esas, esrarlı, kişilik ötesi gücünün ve bu gücün bireyleri nasıl yok edebileceğinin gerçek tecrübesine hiç sahip olamamışlardır. Gerçekte, onlar “karanlık güç”ün kendisi ile, yani hakiki sinister’le gerçekten “bağlantı” kuramamışlardır.
Onlar Şeytan’la da gerçek olarak karşılaşmamışlardır. Yine onlar Şeytan gibi olmaya, onunla bir olmaya; “karanlık gücün (accausal)” kendisi ile kaynaşmaya; sinister enerjiler için, accausal’a bir “nexion” olmaya gerçek olarak uğraşmamışlardır. Bu bir-oluş, Uzman’ı (Adept) meydana getiren bir münzevi gibi tek başına yaşayarak, gerçek bir Satanist Bay veya Bayan Üstat yapan, meydana getiren şeydir. Yani, bu bir oluş gerçek Üstadı ortaya çıkarır. Tabii olarak bu tehlikelidir. Fakat, bireyselliğin (individüation) başarılabileceği sentezin dışındaki bir senteze ancak onun vasıtasıyla ulaşılabilir. İşte bu “iyi” ve “kötü”nün; “aydınlık” ve “karanlığın” ötesine gerçek bir geçiş demektir. Bu başarı, Esrarlı (Occult) bir türün tüm gerçek başarılarında olduğu gibi, pratik tecrübeden, gerçek bir şahsi bilgiden çıkar. Bunun dışındaki başka bir şey sadece taklit ve yapmacıktır

287 Fetiş; sihir ve büyü nesnesi, tılsım veya muska demektir. 16. yy’da Batı Afrika’ya giden Portekizli tacirler orada gördükleri suretleri, sihir-büyü tılsımlarını kendi dillerindeki “feitiço” terimiyle adlandırmışlardır. Latince “factitius”tan gelen bu terim, “sanatla yapılan bir şey” anlamına gelmekte olup Portekizliler’in kendilerince taşınan tılsımlar için kullanılmaktaydı. Sonraki
yazarlar bu terimi bütün Afrika dini için kullanmaya başlamışlardır. Fakat bu terim, Afrikalılar’ın dinî yapılarını tanımlamakta yetersiz kalıyordu. Geniş bilgi için bkz. Gündüz, age, s. 129

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Geleneksel Satanistler’e göre diğer gruplar, kendisi ile gerçek Satanik karakterin oluşturulduğu hakiki tecrübeleri alıp götürmek için, Satanizm’i “aklileştirmeye” (bilimsel bir şekilde düşünmeye ve ifade etmeye) çalışmışlardır. Yine onlar, anlayamadıkları ve kontrol gücüne sahip olamadıkları çekiciliklere düşkün kimselerin zaafiyetleri içerisinde yuvarlanıp dururlar. Onlar Satanizm’i -başka bir “din” gibi- saygın ve güvenilir yapmaya çalışmışlar ve çalışmaya da devam etmektedirler. Onlar hayal kuruyor ve oyun oynuyorlar. Onlar basitçe Satanizm’i bir yeni ve oldukça gelişmiş bireyler meydana getirme vasıtası olarak anlayamazlar.
Hakikatte, gerçek Satanist gerçek hayata katılmak suretiyle amaçları, üstünlük ölçülerini, başkalarının çoğukere geçmeye can attığı mevkii meydana getirir. Hakiki bir Satanist, gerçek hayatta, bir “canavar (yırtıcı hayvan)” gibi olmalıdır. Onlar gerçek hayatta “kâtiller”, “savaşçılar” ve “kânun kaçakçıları” gibi olmalıdırlar ve zaman zaman da olmuşlardır.
Sahte Satanistler ise -genellikle bazı saçma “âyin” vasıtasıyla- bu tür şeyleri yapar gibi görünmüşlerdir. Satanist, gerçek hayatta netameli (sinister) ve çapraşıktır ve bundan dolayı onlar yeni tecrübeler edinmeye hatta sonunda gerçek hikmeti veya yok edilinceye kadar, anlamanın daha yüksek seviyelerini elde edinceye kadar devam ederler. Onlar, “Üstünlük” uğruna bu ikisinden birini gerçek olarak yaşayacaklardır. Yani, bir şeyi kendi hayatlarıyla gerçek olarak başaracaklardır. Ayrıca, başkalarını da etkileyeceklerdir. Böylece Satanistler kendi yaşayışları ile bir şekilde, yeryüzündeki karanlık güçlerle “beraber” olacaklardır. Eğer hayatta kalırlarsa, mükafatları kendi başarıları ve elde etmiş oldukları hikmettir. Şayet hayatta kalamazlarsa, en azından kendi hayatları ile bir şey yapmış olacaklardır.


Geleneksel Satanizm hakkında verilen bu bilgilerden sonra, günümüz Satanist grupları içerisinde en etkilisi ve en önde geleni diyebileceğimiz “Modern Satanizm” veya kurucusuna izafeten “LaVeyan Satanizm” de denilen Satanist anlayışı incelemek gerekecektir.

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

MODERN SATANİZM


Modern Satanizm, Satanizm’in tarihçesi konusu işlenirken hayatı ve kişiliği hakkında geniş bilgi verilen Anton Szandor LaVey tarafından kurulan ve organize bir teşkilat haline getirilen Satanist grubun adıdır. Diğer bir adı da “LaVeyan Satanizm”dir.


Modern Satanizmin Ortaya Çıkışı
LaVey’i böyle organize bir topluluk meydana getirmeye sevkeden pek çok sebebin olabileceğini onun hayat hikayesinden ve kişiliğinden anlamak mümkün gibi görünmektedir. Bununla beraber, onu böyle bir teşebbüse sevkeden ve konumuz açısından da önem arzeden en açıklayıcı gerekçeyi, LaVey’in “The Satanic Bible” isimli eserine bir takdim yazısı yazmış bulunan Burton H. Wolfe 288 ortaya koymuştur. Wolfe, takdim yazısının bir yerinde bu gerekçeyi şu şekilde açıklamıştır:
“LaVey, bizim uzun konuşmalarımızdan birinde bir şeyi hatırladı ve şunları söyledi:’Ben, Cumartesi gecesi âlem yaparken yarı-çıplak vaziyette danseden kızların arkasından şehvet düşkünlüğü gösteren bazı kimseleri, Pazar sabahı âileleri ve çocukları ile birlikte kilise mahfillerinde oturmuş Tanrı’nın kendilerini bağışlamasını ve onları şehevi arzulardan temizlemesini isterken görüyordum. Ve yine bir sonraki Cumartesi gecesi âlemde veya diğer bazı sefahat yerlerinde tekrar eski hallerine döndüklerini gördüm. İşte o zaman Hıristiyan kilisesinin insanları ikiyüzlülüğe sevkettiğini ve insanın şehevi yapısının ortaya çıkabileceğini ve bu noktada, insan ne kadar temizlenirse temizlensin veya insana doğru yolu gösteren ve insanın kurtuluşunu esas alan herhangi bir din tarafından ne kadar kamçılanırsa kamçılansın, hiç önemli olmadığını anladım”. 289


Gerekçesinin ne kadar makul olup olmadığının tartışılması bir yana, LaVey burada önemli bir noktaya temas etmiştir. O da, Kilise’nin veya Hıristiyanlığın insanları ne kadar tatmin edip etmediğidir. Binaenaleyh, Geleneksel Satanizm konusu incelenirken de değinildiği gibi, Modern Satanizm’in ortaya çıkışında da Hıristiyan dünyasında Kilise’ye ve dolayısıyla Din’e karşı bir tavır alış göze çarpmaktadır. Kanaatimizce bu tespit, çalışmamızın sonunda daha sağlıklı bir değerlendirme yapabilmemize katkıda bulunacaktır.


LaVey’in işte böyle bir gerekçeyle yeni bir hareketin öncülüğünü yaptığına işaret eden Wolfe, daha sonra da şu yorumu yapmıştır:
“Bununla beraber LaVey, Hıristiyanlığın ve onun Yahudilik’ten devraldığı mirasının anti tezi olarak hizmet edecek bir din oluşturma yolunda olduğunu o zaman farkedememişti. LaVey’in oluşturmaya teşebbüs
ettiği bu din, aslında Hıristiyanlık veya Yahudilik’ten daha eski bir dindi. Fakat böyle bir din asla resmileştirilmemiş, bir düşünce ve âyin bütünlüğü içerisinde düzenlenmemişti. Ki, yirminci yüzyıl medeniyeti içerisinde bunun gerçekleştirilmesinde LaVey’in rolü olacaktı”. 290
Wolfe’un bu sözlerinden de anlaşılmaktadır ki, Modern veya LaVeyan Satanizm, özel olarak Hıristiyanlığa fakat genelde bütün dinlere karşı “alternatif bir din” olarak sunulmak istenmektedir.
LaVeyan Satanizm’in ortaya çıkışı ile ilgili olarak verilen bu bilgilerden sonra, A.S. LaVey’in Şeytan hakkındaki görüş ve düşüncelerine değinmek, onun Şeytan’ı nasıl anladığını bilmek açısından faydalı olacaktır

288 Burton H. Wolfe; “The Hippies, Hitler and the Nazis”; “Teh Devil and Dr. Noxin”; “Pileup on
Death Row” ve “The Devil’s Avenger (A.S. LaVey’in bir biyografisi)” gibi eserlerin yazarıdır.
Bkz. LaVey, Satanic Bible, s. 9
289 LaVey, Satanic Bible, s. 12
290 LaVey, Satanic Bible, s. 12

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

LaVey’in Şeytan Hakkındaki Görüş ve Düşünceleri


Şüphesiz LaVey, bu konuda kendisine kulak verecek kimselere şöyle seslenmiştir:
“Bana ve bana tâbi olanlara göre Şeytan; kırmızı bir kıyafete bürünmüş, boynuzları ve kuyruğu olan, kendi gerçek sevki tabiilerine uyan günahkar insanları tırmıklamak (dürtmek) üzere elinde saman tırmığı tutan klişeleşmiş (stereotip) bir yaratık olmayıp insanların içyüzünü kavramaya henüz yeni başladıkları karanlık güçlerdir”. 291
Yine LaVey’e göre Şeytan; dünyevi işlerin işleyişinden sorumlu olan, fakat bilimin ve dinin herhangi bir izahını yapamadığı, tabiatta gizli karanlık bir güçten başka bir şey değildir. LaVey’in Şeytan’ı; “İlerleme ruhu, medeniyetin gelişmesine ve insanlığın ilerlemesine katkıda bulunan tüm büyük hareketlerin telkin edicisidir. O, özgürlüğe götüren isyanın ruhu, özgürlüğe kavuşturan bütün sapıklıkların somut örneğidir”. 292


Kendi topluluğuna hitaben yapmış olduğu bir konuşmasında da şu ilginç açıklamalarda bulunmuştur: “Her şeyden önce dürüst olalım! Tanrı diye bir şey yoktur. İnsanın kaderi konusunda hüküm verecek veya lanet okuyacak hiçbir ilah da yoktur. Bu ‘Yeryüzü’ dışında Cennet veya Cehennem de yoktur. Yalnız bir kurtarıcı vardır. O da:Sizin kendi aklınız, bedeniniz ve ruhunuzdur. Şeytani Asır üzerimize gelip çatmıştır. Bunu kabul edin, onun avantajından yararlanın ve ‘Yaşayın!’, ki kötü olan geçmişte kalmıştır”.
Buraya kadar verilen bilgilerden LaVey’in, gerek Şeytan gerekse Tanrı konusundaki telakkilerini çok net bir şekilde anlamak mümkündür.
Anton Szandor LaVey, hayatı boyunca “Esrarlı (Okkült)” türden konularla ilgili çok şey araştırmış, fakat onların pek çoğunu tamamen saçma ve anlamsız bulmuştur. Esrarlı şeylerle uğraşmayı sevenlerin çoğu da, sözde Büyücüler’le karıştırılmıştır. LaVey, Büyü konusunda kendisi ile aynı ilgileri paylaşan kimselerle birlikte, 1950’lerde “Büyü Meclisi”ni kurduğunda, o ve beraberindekiler; Büyü Sanatları’nın (Black Arts), karanlık (bilinmeyen) yanın geliştirilmesinde, şahsi gelişmenin ortaya çıkarılması ve kazanılmasında en etkili yol olduğunu keşfetmişlerdir. LaVey’in, Okkült ve Satanik Büyü konusunda sıradan Büyücüler’in pek çoğundan daha fazla şey bildiğini söylemenin mübalağa olmayacağı ifade edilmiştir. O, tüm hayatını “Left Hand Path”a vermiş ve Satanizm’in neden ibaret olduğunu veya ne olduğunu modern tarihte açıklayan ilk kişi olmuştur. Anton S. LaVey, 1966’da (Birinci Yıl), verimli ve yaratıcı Satanistler için bir seçkinler sınıfını, yani Şeytan’ın Kilisesi’ni (The Church of Satan) ortaya çıkarmıştır. 293
Anton Szandor LaVey, 29 Ekim 1997’de ölmüştür. Fakat onun çalışması ve bilgisi - kendi mensuplarına göre- onu ölümsüz yapmıştır. Tespit edebildiğimiz kadarıyla, geride bırakmış olduğu eserler arasında:
“The Satanic Bible (Satanizm’in Kutsal Kitabı)”, “The Church of Satan (Şeytan’ın Kilisesi)”, “Satanic Rituals (Satanist Âyinler)”, “The Satanic Witch (Satanik Büyü)” ve “The Devil’s Notebook (Şeytan’ın Not Defteri)” zikredilmektedir. 294
LaVey hakkında verilen bu bilgilerden sonra, Modern Satanizm’in ilke ve prensiplerine geçmek uygun olacaktır

291 LaVey, Satanic Bible, s. 15.
292 LaVey, Satanic Bible, s. 13
293 Bkz. LaVey, Satanic Bible, s. 13-14
294 LaVey hakkındaki bu bilgiler, İnternet, The Anton LaVey page-Dr-LaVey ht’den alınmıştır.
Ayrıca bkz. LaVey, Satanic Bible, s. 11-18

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Modern Satanizm’in İlke ve Prensipleri


Diğer bir adı da LeVeyan Satanizm olan Modern Satanizm, yukarıda da ifade edildiği gibi, Anton Szandor LaVey’in görüş ve düşüncelerine dayanan ve bizzat LaVey tarafından 1966 yılında kurulmuş bulunan Satanist düşüncenin adıdır. Modern Satanizm hakkındaki bu bilgileri veren Dave Szandor Manson’a göre Modern Satanizm; mesela Geleneksel Satanizm’e nazaran çok daha mantıklı, çok daha tabii ve mevcut hayatı yaşama üzerine dayandırılmış bir düşünce biçimidir. Yani bir nevi, “bir hayat felsefesi”dir. Dolayısıyla Modern Satanizm; tabiatüstü unsurlara veya bir tanrıya inanç ya da Şeytan’a ibadet esasına dayanmayan bir düşünce sistemidir.Bu sistemin dayandırılmış olduğu unsurlar ve sahip olduğu özellikler aşağıdaki şekildedir.

Modern Satanizm’in Dayandığı Unsurlar
Modern Satanizm’in dayandığı belli başlı unsurları şu şekilde sıralamak mümkündür:
1- Sembolizm
Sembolizm, Modern Satanizm’in önemli bir kısmını teşkil eder. Zaten bu dine verilen “Modern Satanizm” ismine bir göz atıldığında, bu isimden hareketle, pek çok kimsenin Hıristiyan kutsal kitabında anlatılan Şeytan’a tapmış olduğunu düşünmenin tabii olacağı söylenmektedir

Diğer bir ifadeyle, Modern Satanizm, Hıristiyan kutsal kitabında anlatılan Şeytan’a dair unsurlardan çok şey taşımamaktadır. Öte yandan, Modern Satanistler’e göre Şeytan, Geleneksel Satanizm’in bir unsurudur. 295
Fakat Modern Satanizm’de aynı derecede yer alan bir unsur değildir. İşte burası, Modern Satanizm açısından sembolizmin devreye girdiği yerdir. Dolayısıyla bir Modern veya LaVeyan Satanist’e göre Şeytan; kendisine tapınılabilecek, gerçek olarak yaşayan bir yaratık değildir. Daha ziyade kendi arzuları doğrultusunda yaşayan, olayların akışına tâbi olmayan ve kendi fikirlerini kendisi kontrol eden bir kimsenin sembolüdür. Daha açık bir ifadeyle belirtmek gerekirse Şeytan, kendisine tapınılacak bir varlık olmayıp, tamamen bir semboldür. Yine, Şeytan eski İbranice’de “karşı koyan” anlamına geldiğinden, o; Modern Satanist olarak bir kimsenin, toplumsal yaşam tarzına muhalefet etmesini, kendi standartlarına göre yaşamasını ve mesela Amerika’da görevini tam olarak yerine getirememiş gibi görünen Hıristiyanlığa karşı gelmesini sembolize eder. Bir Modern Satanist’in ifadesiyle, hükümetlerin -insanların uyması gereken- kanunları vardır. Fakat Satanist kanunlar, yaşamak için kişiye tek bir yol belirlemez. Bu sebeple Satanistler, kendi hayat tarzlarını seçmekte serbesttirler. Onlara göre herkesin yapması gereken şey de budur

195 LaVey, Satanic Bible, s. 14-24

[FLSTNLi]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Merhaba, abla. Bir zahmet, facebook'a gelebilir'misin?

[gulistan_2]

Ynt: Satanizm ve Satanistler

Modernizm


Modern Satanizm’in diğer bir unsuru da modernizmdir. Modern Satanist bilgi üzerinde çaba sarfeder; yeni şeyler ve yeni teknoloji ortaya çıkarmak için zekayı geliştirmeye çalışır. Geleneksel şeyler geçmişte kalmıştır ve artık onlara son verilmiştir. Modern Satanistler’e göre, insan toplumunun tekamülünü gerçekleştirmek ve toplumu daha da ileriye götürmek için harekete geçilmelidir. Onlar, tayin ve tespit edilmiş tek bir değere bağlı kalmayan ve farklı değerlere sahip bulunan daha güçlü bir topluluk meydana getirme gayreti içerisinde olduklarını ifade etmektedirler. Onlara göre, kişilerin hayat tarzları için çok daha fazla hürriyete izin verebilecek, yani göz yumabilecek hiçbir totaliteryan din yoktur.
Modernistler olmaksızın teknolojik alanda hiçbir yere varmak mümkün olmayacaktır. Dolayısıyla Modern Satanistler, her şeyi geliştirmeye devam etmelerinin kendilerinden istendiğini düşünmektedirler. Onlara göre bu konuda kayıtsız veya ihmalkar davranan kimseler; tecrübelerinin ötesinde bilgi yağmuruna tutulacakları ve bastırılacaklarından, yaptıklarının bedelini ödeyeceklerdir