Tükeniyorum Rabbim!
--------------------------------------------------------------------------------
Tükeniyorum Rabbim! Yalnız kaldığımı düşünüp, varlığının her an, her noktada
tezâhür ettiğini, beni devamlı koruyup gözettiğini, gönlümden geçenlere dahî
cevap verdiğini unuttuğum zaman, “Rabbim” demeyi unuttuğum an tükeniyorum!
Diriliyorum Rabbim! Sana yaslandığım, Sana güvendiğim, Sen’inle başlayıp,
Sen’inle devam ettiğim, tüm işlerimi Sana havâle ettiğim an!
“Ne güzel Dost’sun” dediğim zaman diriliyorum.
alinti
Tükeniyorum Rabbim! Tüm sevdiklerimden; anne-babamdan, cânandan, ten
kafesindeki cândan daha yakın olduğunu bilerek, ellerimi Sana açmayı,
Sen’den netice, Sen’den çâre beklemeyi unuttuğum zaman!
“Bu dertler neden bana?” dediğim an tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim! Havayı soluyup Sen’inle dolduğum, gözümü açtığımda Sen’i
bulduğum, en sağlıklı irtibatı Sen’inle kurduğum, tüm dünya bana küsse de
Sen’in dostluğunu ümid ettiğim an! “Kahrın da hoş , lütfun da hoş” dediğim
zaman diriliyorum.
Tükeniyorum Rabbim! Hayat enkâzı altında kaldığımda, çekiç misâli zaman
beynime vurduğunda... Hayal, ideal diye, küçük hedefler peşinde
koştuğumda... Dünya meşgalesine dalıp, bir cenneti, bir azabı, bir de ölümü
unuttuğumda...
“Beni affet” demeyi azalttığımda tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim! Yandığımda Sen’inle söndüğüm, Seni hatırlayıp rûhumu
güldürdüğüm, O sırlı gücünden kuvvet aldığım, Sen’inle yürüdüğüm, dua ederek
Sen’inle konuştuğumda... İçimdeki tüm ırmaklar sana kavuştuğunda... Ruhum
kitabın ve secdenle buluştuğunda… “Ya Rab, bırakma ellerimi” dediğimde
diriliyorum. Yeniden cânlanıyor, cânıma cân katıyorum! Cânımda Sen’i
buluyorum! Sen’inle huzur doluyorum!
Dirilişlerim, dostluğunun tercümesidir. Sen’i yâr bilişimin, yoluna serdâr
oluşumun, sözlerinle hemhâl oluşumun işâretidir. Dirilişlerim, sana açılan
tüm kapıların anahtarıdır... O kapılar önünde gösterebileceğim en güzel
beraattır. Dirilişlerim, tüm yangınlardan firar edişim, sonu olmayan bir
tebessümdür! Ruhumun ebedî dosta, yegâne vuslata ilerleyişidir. “La ilâhe
illallâh”, Sen’den başka yok ilâh diyerek, kendimi Sana emânet edişimdir.
Durdur tükenişimi. Kabul buyur dostluğuna. Dirilt beni Rabbim!..
--------------------------------------------------------------------------------
Tükeniyorum Rabbim! Yalnız kaldığımı düşünüp, varlığının her an, her noktada
tezâhür ettiğini, beni devamlı koruyup gözettiğini, gönlümden geçenlere dahî
cevap verdiğini unuttuğum zaman, “Rabbim” demeyi unuttuğum an tükeniyorum!
Diriliyorum Rabbim! Sana yaslandığım, Sana güvendiğim, Sen’inle başlayıp,
Sen’inle devam ettiğim, tüm işlerimi Sana havâle ettiğim an!
“Ne güzel Dost’sun” dediğim zaman diriliyorum.
alinti
Tükeniyorum Rabbim! Tüm sevdiklerimden; anne-babamdan, cânandan, ten
kafesindeki cândan daha yakın olduğunu bilerek, ellerimi Sana açmayı,
Sen’den netice, Sen’den çâre beklemeyi unuttuğum zaman!
“Bu dertler neden bana?” dediğim an tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim! Havayı soluyup Sen’inle dolduğum, gözümü açtığımda Sen’i
bulduğum, en sağlıklı irtibatı Sen’inle kurduğum, tüm dünya bana küsse de
Sen’in dostluğunu ümid ettiğim an! “Kahrın da hoş , lütfun da hoş” dediğim
zaman diriliyorum.
Tükeniyorum Rabbim! Hayat enkâzı altında kaldığımda, çekiç misâli zaman
beynime vurduğunda... Hayal, ideal diye, küçük hedefler peşinde
koştuğumda... Dünya meşgalesine dalıp, bir cenneti, bir azabı, bir de ölümü
unuttuğumda...
“Beni affet” demeyi azalttığımda tükeniyorum.
Diriliyorum Rabbim! Yandığımda Sen’inle söndüğüm, Seni hatırlayıp rûhumu
güldürdüğüm, O sırlı gücünden kuvvet aldığım, Sen’inle yürüdüğüm, dua ederek
Sen’inle konuştuğumda... İçimdeki tüm ırmaklar sana kavuştuğunda... Ruhum
kitabın ve secdenle buluştuğunda… “Ya Rab, bırakma ellerimi” dediğimde
diriliyorum. Yeniden cânlanıyor, cânıma cân katıyorum! Cânımda Sen’i
buluyorum! Sen’inle huzur doluyorum!
Dirilişlerim, dostluğunun tercümesidir. Sen’i yâr bilişimin, yoluna serdâr
oluşumun, sözlerinle hemhâl oluşumun işâretidir. Dirilişlerim, sana açılan
tüm kapıların anahtarıdır... O kapılar önünde gösterebileceğim en güzel
beraattır. Dirilişlerim, tüm yangınlardan firar edişim, sonu olmayan bir
tebessümdür! Ruhumun ebedî dosta, yegâne vuslata ilerleyişidir. “La ilâhe
illallâh”, Sen’den başka yok ilâh diyerek, kendimi Sana emânet edişimdir.
Durdur tükenişimi. Kabul buyur dostluğuna. Dirilt beni Rabbim!..
Yorum