İmam (a.s)’ın Hermele Hakkındaki Bedduası
Minhal şöyle diyor:
Allah’ın evini ziyaret ettikten sonra Medine’ye döndüm. Medine’de İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s)’ın yanına vardım. İmam (a.s) konuşma esnasında bana hitaben: “Minhal! Hermele ne haldedir?” diye sordu.
Ben de cevabında: “Ben gelirken o Kufe’de idi” dedim.
İmam (a.s) ellerini göğe doğru kaldırarak onun hakkında üç defa şöyle dedi: “Allah’ım! Ateşin sıcaklığını Hermele’ye tattır!”
Minhal sözünün devamında şöyle diyor:
Ben Medine’den dönüp Kufe’ye vardığımda, Muhtar’ın kıyam ettiğini gördüm. Ben birkaç gün evde dostların gelip gitmesiyle meşgul olduktan sonra bir bineğe binerek Muhtar’ı görmeye gittim. Evin dışında Muhtar’la mülakat ettiğimde şöyle dedi: “Minhal! Neden hükümetimizin bayrağı altına gelmiyorsun ve neden bizimle yardımlaşmıyorsun?”
Cevabında dedim ki: “Mekke’ye gitmiştim, şimdi sizin hizmetinizdeyim.”
Daha sonra Muhtar’la birlikte hareket ettim, yol esnasında konuşmakla meşgul olduk. Nihayet Kufe’nin Kenase mahallesine yetiştik. Muhtar orada biraz durdu, sanki bir şeyi bekliyordu. Muhtar, Hermele’nin nereye sığındığından haberdar olmuştu. Birkaç memuru, onu yakalamak için gönderdi. Çok geçmeksizin bir grup adam koşarak gelip şöyle dediler:
“Emir (komutan)! Müjde! Hermele yakalandı. Biraz sonra Hermele’yi getirdiler. Muhtar’ın gözü Hermele’ye ilişince şöyle dedi: “Allah’a şükürler olsun ki, beni sana musallat etti.”
Sonra şöyle dedi: “Deve öldüren, deve öldüren getirin!”
Deve öldüren satırı getirdiklerinde, Hermele’nin ellerinin kesilmesini emretti. Hemen Hermele’nin ellerini kestiler.
Sonra şöyle dedi: “Onun iki ayaklarını da kesin.”
Hermele’nin iki ayaklarını da kestiler.
Sonra: “Ateş getirin! Ateş getirin!” diye bağırdı.
Bir miktar kamış getirerek Hermele’yi o kamışların arasına bırakıp o kamışları yaktılar.
Ben taaccüple: “Sübhanellah!” dedim.
Muhtar bu sözü duyunca şöyle dedi: “Sübhanellah demek iyidir ama sen ne için bu zikri söyledin?”
Cevabında şöyle dedim: “Emir! Ben Mekke’den dönerken Medine’de İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s)’ın huzuruna vardım, İmam (a.s) bana: “Hermele ne haldedir?” diye sordu. Ben de cevabında: “Ben gelirken o Kufe’de idi” dedim. İmam (a.s) ellerini göğe doğru kaldırdı ve Hermele hakkında beddua ederek üç kez şöyle dedi: “Allah’ım! Ateşin sıcaklığını Hermele’ye tattır.”
Muhtar: “İmam Zeyn’ul-Abidin’in bu sözü buyurduğunu bizzat sen kendin mi duydun?” diye sordu.
Cevabında: “Allah’a andolsun ki bu şekilde buyurduğunu duydum” dedim.
Muhtar, bineğinden inerek iki rekât namaz kıldı ve secdeye kapandı. Daha sonra kalkarak bineğine bindi…[33]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - Furkan/77
[2] - Gafir/60
[3] - Kâfi, c. 2, s. 468
[4] - Zumer/8
[5] - Mekarim’ul-Ahlak, c. 2, s. 97
[6] - Bakara/186
[7] - Gurer’ul-Hikem, 8292. H.
[8] - Müntahab-u Mizan’ul-Hikme, c. 1, s. 355
[9] - Gurer’ul-Hikem, 3478. H.
[10] - Müntahab-u Mizan’ul-Hikme, c. 1, s. 360
[11] - Keşf’ul-Mehacce, s. 228
[12] - Kenz’ul-Ummal, 3128
[13] - Tuhef’ul-Ukul, 280
[14] - El-Kafi, 2/491/9
[15]- Mü’min / 60
[16] - Bihar, c. 93, s. 376
[17] - Mü’min / 60
[18] - Sebe’ / 39
[19] - Bihar’ul-Envar, c. 93, s. 319; Felah’us-Sâil, s. 38; Uddet-ud Daî, s. 16
[20] - Bihar, c. 41, s. 11; c.87, s. 195.
[21] - İmam (a.s)’ın ona öğrettiği dua, “Meşmul” adındaki meşhur bir duadır; merhum Şeyh Abbas-i Kummi, o duayı “Mefatih” kitabında nakl etmiştir.
[22] - Bihar, c. 41, s. 225; c. 95, s. 295.
[23] - Bihar’ul-Envar, c. 14, s. 487.
[24] - Bihar’ul- Envar, c. 45, s.311.
[25] - Bihar’ul-Envar, c. 14, s. 421, 427 ve c. 70, s, 244, 380.
[26] - Bihar, c. 48, s. 135.
[27] - Bihar, c. 48, s. 172.
[28] - Bihar, C. 20, S. 130.
[29] - Bihar, c. 93, s. 377.
[30] - “Azim olan Allah (bütün noksan sıfatlardan münezzehtir), O’na hamd ediyorum, yüce ve azim olan Allah’ın gücü ve kudreti dışında bir güç ve kudret yoktur.”
[31] - “Allah’ım! Beni kendi tarafından hidayet et, fazl ve ihsanından bana akıt, rahmetinden bana yay ve bereketinden bana indir.”
[32] - Bihar, c. 86, s. 19
[33] - Bihar, c. 45, s. 332
Minhal şöyle diyor:
Allah’ın evini ziyaret ettikten sonra Medine’ye döndüm. Medine’de İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s)’ın yanına vardım. İmam (a.s) konuşma esnasında bana hitaben: “Minhal! Hermele ne haldedir?” diye sordu.
Ben de cevabında: “Ben gelirken o Kufe’de idi” dedim.
İmam (a.s) ellerini göğe doğru kaldırarak onun hakkında üç defa şöyle dedi: “Allah’ım! Ateşin sıcaklığını Hermele’ye tattır!”
Minhal sözünün devamında şöyle diyor:
Ben Medine’den dönüp Kufe’ye vardığımda, Muhtar’ın kıyam ettiğini gördüm. Ben birkaç gün evde dostların gelip gitmesiyle meşgul olduktan sonra bir bineğe binerek Muhtar’ı görmeye gittim. Evin dışında Muhtar’la mülakat ettiğimde şöyle dedi: “Minhal! Neden hükümetimizin bayrağı altına gelmiyorsun ve neden bizimle yardımlaşmıyorsun?”
Cevabında dedim ki: “Mekke’ye gitmiştim, şimdi sizin hizmetinizdeyim.”
Daha sonra Muhtar’la birlikte hareket ettim, yol esnasında konuşmakla meşgul olduk. Nihayet Kufe’nin Kenase mahallesine yetiştik. Muhtar orada biraz durdu, sanki bir şeyi bekliyordu. Muhtar, Hermele’nin nereye sığındığından haberdar olmuştu. Birkaç memuru, onu yakalamak için gönderdi. Çok geçmeksizin bir grup adam koşarak gelip şöyle dediler:
“Emir (komutan)! Müjde! Hermele yakalandı. Biraz sonra Hermele’yi getirdiler. Muhtar’ın gözü Hermele’ye ilişince şöyle dedi: “Allah’a şükürler olsun ki, beni sana musallat etti.”
Sonra şöyle dedi: “Deve öldüren, deve öldüren getirin!”
Deve öldüren satırı getirdiklerinde, Hermele’nin ellerinin kesilmesini emretti. Hemen Hermele’nin ellerini kestiler.
Sonra şöyle dedi: “Onun iki ayaklarını da kesin.”
Hermele’nin iki ayaklarını da kestiler.
Sonra: “Ateş getirin! Ateş getirin!” diye bağırdı.
Bir miktar kamış getirerek Hermele’yi o kamışların arasına bırakıp o kamışları yaktılar.
Ben taaccüple: “Sübhanellah!” dedim.
Muhtar bu sözü duyunca şöyle dedi: “Sübhanellah demek iyidir ama sen ne için bu zikri söyledin?”
Cevabında şöyle dedim: “Emir! Ben Mekke’den dönerken Medine’de İmam Zeyn’ul-Abidin (a.s)’ın huzuruna vardım, İmam (a.s) bana: “Hermele ne haldedir?” diye sordu. Ben de cevabında: “Ben gelirken o Kufe’de idi” dedim. İmam (a.s) ellerini göğe doğru kaldırdı ve Hermele hakkında beddua ederek üç kez şöyle dedi: “Allah’ım! Ateşin sıcaklığını Hermele’ye tattır.”
Muhtar: “İmam Zeyn’ul-Abidin’in bu sözü buyurduğunu bizzat sen kendin mi duydun?” diye sordu.
Cevabında: “Allah’a andolsun ki bu şekilde buyurduğunu duydum” dedim.
Muhtar, bineğinden inerek iki rekât namaz kıldı ve secdeye kapandı. Daha sonra kalkarak bineğine bindi…[33]
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - Furkan/77
[2] - Gafir/60
[3] - Kâfi, c. 2, s. 468
[4] - Zumer/8
[5] - Mekarim’ul-Ahlak, c. 2, s. 97
[6] - Bakara/186
[7] - Gurer’ul-Hikem, 8292. H.
[8] - Müntahab-u Mizan’ul-Hikme, c. 1, s. 355
[9] - Gurer’ul-Hikem, 3478. H.
[10] - Müntahab-u Mizan’ul-Hikme, c. 1, s. 360
[11] - Keşf’ul-Mehacce, s. 228
[12] - Kenz’ul-Ummal, 3128
[13] - Tuhef’ul-Ukul, 280
[14] - El-Kafi, 2/491/9
[15]- Mü’min / 60
[16] - Bihar, c. 93, s. 376
[17] - Mü’min / 60
[18] - Sebe’ / 39
[19] - Bihar’ul-Envar, c. 93, s. 319; Felah’us-Sâil, s. 38; Uddet-ud Daî, s. 16
[20] - Bihar, c. 41, s. 11; c.87, s. 195.
[21] - İmam (a.s)’ın ona öğrettiği dua, “Meşmul” adındaki meşhur bir duadır; merhum Şeyh Abbas-i Kummi, o duayı “Mefatih” kitabında nakl etmiştir.
[22] - Bihar, c. 41, s. 225; c. 95, s. 295.
[23] - Bihar’ul-Envar, c. 14, s. 487.
[24] - Bihar’ul- Envar, c. 45, s.311.
[25] - Bihar’ul-Envar, c. 14, s. 421, 427 ve c. 70, s, 244, 380.
[26] - Bihar, c. 48, s. 135.
[27] - Bihar, c. 48, s. 172.
[28] - Bihar, C. 20, S. 130.
[29] - Bihar, c. 93, s. 377.
[30] - “Azim olan Allah (bütün noksan sıfatlardan münezzehtir), O’na hamd ediyorum, yüce ve azim olan Allah’ın gücü ve kudreti dışında bir güç ve kudret yoktur.”
[31] - “Allah’ım! Beni kendi tarafından hidayet et, fazl ve ihsanından bana akıt, rahmetinden bana yay ve bereketinden bana indir.”
[32] - Bihar, c. 86, s. 19
[33] - Bihar, c. 45, s. 332
