karanlık bir ömrün ortasındayız sensiz.
Hıçkırığımız karışır yağmurun gökgürültülü sesine
Her anne deyişimizde dolar gözlerimiz
Her anne deyişimizde karaları bürünür bedenimiz
Seninle başladık baharlara,en vazgeçilmez halinle.
Çiçeklerde bulduk seni, ilk açan papatyanın heyecanında,
lalelerin parlaklığında bulduk
isminle başladıkyıldızlı gecelere,
masumluğunda tattık acıyı,heyecanı
Ellerinle bulduk bulutlardaki saflığı
senden öğrendik iffetle,onurla,
Muhammed'ül Eminin aşkıyla yaşamayı
sende gçördük açan güllerin en alasını.
Hayatının baharında kaybettik seni hesapsızca,
Giderayak çekebilmişmiydin Huseyn'nin kokusunu içine.
Silebilmişmiydin Hasan'nın gözyaşlarını ellerinle,
Zeyneb'im diyebilmişmiydin gönlünce...
Senin cansız bedenine sarılırken evlatların
Onlar sana neler söylemişlerdide kalkmamıştın hani,
Şimdi de biz sesleniyoruz senin hayaline sarılarak,
Bırakma bizi,ANNESİZ bırakma....
Masum bir bebeği andırır yüreklerimiz
Karanlık gecede annesini kaybeden çocuklar gibi aradık seni,
Ne ağıtlar yaktık yokluğunda gel diye...
Damlayan gözyaşlarımız kaç ırmağa karıştı, sen yoktun.
Kanına bulandı kaç beden, sen yoktun.
ZEHRA ANA derken sen bizi duyuyordun
Taşırken emanetini omuzlarımızda sen görüyordun
Sen güzelliklere inceden inceden gülümsüyordun.
"Benim kızlarım"diyordun belkide
benim kızlarım .
Ve and olsun ki biz senin kızlarınız
Sen nerede dersen biz oradayız.
ZEYNEPSİBEL TURANLI
Hıçkırığımız karışır yağmurun gökgürültülü sesine
Her anne deyişimizde dolar gözlerimiz
Her anne deyişimizde karaları bürünür bedenimiz
Seninle başladık baharlara,en vazgeçilmez halinle.
Çiçeklerde bulduk seni, ilk açan papatyanın heyecanında,
lalelerin parlaklığında bulduk
isminle başladıkyıldızlı gecelere,
masumluğunda tattık acıyı,heyecanı
Ellerinle bulduk bulutlardaki saflığı
senden öğrendik iffetle,onurla,
Muhammed'ül Eminin aşkıyla yaşamayı
sende gçördük açan güllerin en alasını.
Hayatının baharında kaybettik seni hesapsızca,
Giderayak çekebilmişmiydin Huseyn'nin kokusunu içine.
Silebilmişmiydin Hasan'nın gözyaşlarını ellerinle,
Zeyneb'im diyebilmişmiydin gönlünce...
Senin cansız bedenine sarılırken evlatların
Onlar sana neler söylemişlerdide kalkmamıştın hani,
Şimdi de biz sesleniyoruz senin hayaline sarılarak,
Bırakma bizi,ANNESİZ bırakma....
Masum bir bebeği andırır yüreklerimiz
Karanlık gecede annesini kaybeden çocuklar gibi aradık seni,
Ne ağıtlar yaktık yokluğunda gel diye...
Damlayan gözyaşlarımız kaç ırmağa karıştı, sen yoktun.
Kanına bulandı kaç beden, sen yoktun.
ZEHRA ANA derken sen bizi duyuyordun
Taşırken emanetini omuzlarımızda sen görüyordun
Sen güzelliklere inceden inceden gülümsüyordun.
"Benim kızlarım"diyordun belkide
benim kızlarım .
Ve and olsun ki biz senin kızlarınız
Sen nerede dersen biz oradayız.
ZEYNEPSİBEL TURANLI
[center]
Yorum