Aşk Dediğin...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...BİLMEM


Aşkın ile bir hoş oldum;
İlki bilmem, sonu bilmem!..
Neye baksam, seni buldum;
Yönü bilmem, yanı bilmem!..

Her hâl ile yandı yürek;
Dağ yükümde bin bir emek!..
Ömür bir çark, zaman elek;
Ten öğünür, canı bilmem!..

Safta döndü, doldu gönül;
Müptelâdır güle bülbül!..
Budur, böyle erkân, usûl;
Sevgimiz var, kini bilmem!..

Yâ Rab, sende her kararım;
Gönül arar, ben ararım!..
Ötede mi ilkbaharım?..
Dünü bilmem, günü bilmem!..

Tâ ezelden bu hâldayım;
Sana gelen bir yoldayım!..
Bir bîçâre akıldayım;
Malı, mülkü, şanı bilmem!..

Menzil menzil, kubbe kubbe,
Sebep, bağlı bir sebebe!
Ne sevdâdır iner kalbe;
Unuttum ben, beni bilmem!..

[SECCAD_]

Ynt: Aşk Dediğin...


...

Dostlarım
Başkaldırmıyorsa, nedir ki şiir?
Azgınları ve azışları devirmiyorsa, nedir ki şiir?
Zamanda ve mekânda
Sarsıntı yapmıyorsa, nedir ki şiir?
Kisra Nuşirevan'ın başındaki tacı
Yere çalmıyorsa, nedir ki şiir?

...

Dostlarım!
Hakiki şiir sizsiniz.
Gülmenin de ehemmiyeti yok
surat asmanın da
Sultana öfkelenmenin de
Siz benim sultanlarımsınız
Sizden şeref, kuvvet, kudret
istiyorum
Tuz ve taş üstünde uyuyan
şehirlerde
Şiirlerim yasak.
Şiirlerim yasak,
Çünkü insana
Sevginin ve medeniyetin
kokusunu taşıyor
Şiirlerim reddedildi,
Çünkü her beyti muştu taşıyor
Dostlarım!
Sizi bekletmekteyim hala
Kıvılcımı tutuşturmak için....

Nizar Kabbani

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...TÖVBEKÂR OLDUM


Yâ Rab bu aşk bende, benimle her an;
Aşk ile can buldum, canda var oldum!..
Bu zorlu nefsime neyledi zaman?..
Bazen kışa döndüm, kâh bahar oldum!..

Tevhîdin nûruyla, var ettin canı;
Ufkuna nakşettin eşsiz fermânı!..
Tedbirden, takdire dönen her sonu;
Tefekkür ettikçe tövbekâr oldum!..

Kader levhâsında, ince bir sır var;
Bir ömre sığmadı, aşk denen esrâr!..
Âlemi sardıkça bu derin efkâr;
Yanmış ney misâli, âh u zâr oldum!..

Ezelden ebede bu şevk, bu heves;
Firdevs’den,Mevâ’dan, Naim’den bir ses!..
Kutsal emanete yüklü her nefes;
Dal, budak saldıkça, lalezâr oldum!..

Hüzün tezgâhında, süsledin gülü;
Yardın, pâk eyledin mümin gönülü!
Sebepler içinde her tevekkülü;
Sezdikçe hem gizli, aşikâr oldum!..

Yâ Rab yakın sensin, ben benden uzak;
İçimde, iç içe binlerce tuzak!..
Ey gönül geç nefsi, benliği bırak;
Kim demiş âlemde bahtiyâr oldum?!..

Ynt: Aşk Dediğin...


Âşıkın Başına Gelmez Hal Olmaz

Âşıkın başına gelmez hal olmaz
Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin
Sende bende deyü sual olunmaz
Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin

Erenler basmamış yerlere yüzü
İletüp çamura çiğnetme bizi
Yarın yok deminde isteriz sizi
Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin

Âşık olan âşık dârdan ayrılmaz
Takî Nakî seven âşık yorulmaz
Tâlip bunalmazsa pîri çağırmaz
Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin

Bu hal ile biz onlara katıldık
Kemlik ettik dışarıya atıldık
Bir münkirin tuzağına tutulduk
Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin

Pir Sultan’ım daim düşmektir işi
Yol yol oldu akan çeşmimin yaşı
On İki İmam’ın serçeşme başı
Ulaş yetiş pîrim İmam Hüseyin



Pir Sultan Abdal

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...Ey Şanlı Nebi.


Küçük Na't

Göz seni görmeli, ağız seni söylemeli
Hafıza seni anmak ödevinde mi
Bütün deniz kıyılarında seni beklemeli
Sen Eskimoların ısınması sevgililer mahşeri

Aklım yeni bir akıldır çiçeklerden
Mantığım mantığın üstünde yeni
İçimde Nuh'un en yeni tufanı
Dünyaya ayak basıyorum yeniden

Göz seni görmeli ağız seni söylemeli
Bütün deniz kıyılarında seni beklemeli

Yüzlerce yıl geçiyor belki bir bulut geçiyor
Ben yeni doğmuş bir çocuk gibi
Herkesin konuştuğu dilden mahrum
Ama yepyeni bir dil konuşmanın sevinci

Bütün deniz kıyılarında seni anmalı
Sen buzulların erimesi Eskimoların ısınması

Sezai Karakoç

Ynt: Aşk Dediğin...

YARADILIŞ İNCİSİ


Bezm-i "Elest'in" şem'i, yaradılış incisi
Sırrullahın mahremi, aşkın ilk habercisi
Ey bekâ diyarının, nihayetsiz rahmeti
Ey Hakk'ın Habibi'ne, en büyük inâyeti

Kullî ruhsun ezelî, sır mülkünün Betûl'ü
Sürûr-i cân-ı Ali, yâr yüzünün nur tülü
İnsanlık âleminde, vâr olmadan Âdemler
Velâyet secdesinde, sana hayran âlemler
Taht-ı ismete sultan, kurtuluş sefinesi
Hak-bâtılı ayıran, hakikat nişânesi
Akla aşkı tanıtan, hilkatın bir tanesi
Aklı hayran bırakan, Hüccetler definesi

Süsledi Hak seninle, top yekun âlemleri
Vecde geldi seninle, ihtişam Peygamber'i
O nur cevherin oldu, tecellîzâr Ahmed'e
Salavât hatmeyledi, semalar Muhammed'e

Ölüydü âlem ölü, dirildi senle ey yâr
Ey Muhammed'in gülü, seninle geldi bahar
Arş ülkesi seninle, ışıklanıp nurlandı
Canlar senin sevginle, tutuşup aşka yandı

Hüseyin Yalçın

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...•Dua


Yüce Allah'ım, şu karanlık yolları
Bizi sana ulaştıran yollar et!
İhtirasla kilitlenmiş kolları,
Birbirini kucaklayan kollar et!

Muhabbetin gönlümüzde hız olsun,
Güttüğümüz Hakk'a varan iz olsun,
Önümüzde uçurumlar düz olsun,
Yolumuzda dikenleri güller et!

Delalette bırakıp da insanı,
Yapma arzın en korkulu hayvanı;
Unutturma doğruluğu vicdanı,
Bizi sana layık kullar et!

[Mehmet UFUKALP]

Ynt: Aşk Dediğin...

Şiirin konusuna zaten diyecek yok, ayrıca şiirselliği de çok akıcı çok güzel. Şiir tadında şiir.

[Mehmet UFUKALP]

Ynt: Aşk Dediğin...



Küfrü Titreten Hizbullahlar Var

İnsanlık bütün müsterih olsun
Dünyada artık Hizbullahlar var
Mazlumların gönlü huzurla dolsun
Küfrü titreten Hizbullahlar var

Nice kan akacak güller solacak
Hükümran yine nur iman olacak

Mevla’mız zaferler müjdeliyor
Galibiyet Hizbullah’ın diyor
Tağutlar hep cehenneme gidiyor
Zira put kıran Hizbullahlar var

Nice kan akacak güller solacak
Hükümran yine nur iman olacak

Denizler akar akan kan olsa
Her karış toprak yakar can olsa
Şu memleket hâşâ bir viran olsa
İmar edecek Hizbullahlar var

Nice kan akacak güller solacak
Hükümran yine nur iman olacak

Mazlum halklara güldü mü denir?
Yatan aslana öldü mü denir?
Muhteşem İslam’a söndü mü denir?
Can feda diyen Hizbullahlar var

Nice kan akacak güller solacak
Hükümran yine nur iman olacak

Yanan gönülden çıkan dumanım
Kahrolacak düşmanı imanın
Beklenen İmam sahibi zamanın
Askeri olan Hizbullahlar var

Nice kan akacak güller solacak
Hükümran yine nur iman olacak

Afgan’da Teravihtir…
Gazze’de İftar Vakti…
Melun Kavmin İşgalinde Müslüman’ın Ar Vakti…
Lokmalar Düğüm Düğüm Düğümlenir Yutulmaz…
Aldanma Filistinlim Elbet Geçer Har Vakti…
Sen Utanma Haksızlığa Hak Diyenler Utansın!…
Karanlıkta Karaya Ak Diyenler Utansın!…
Sana Deyme Dünyayı Yok Diyenler Utansın!…
Bir Vakit Gelecek Ki Yahudi’nin Dar Vakti!…
Çile İçinde Çile Hak Yolunda Çekilir…
Topraktaki Bir Şehid Bin Tohumdur Ekilir…
Her Tohum Fidan Olur Cihad Üzre Dikilir…
Ağla Artık Yahudi Geliyor Hizbullahi !!!…

islami davet

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Zulum yağıyor ülkemin ustune,yağmurlar gibi zulum
Ve ihanet yağıyor ülkemin bağrına
ülkemin çiçekleri kırmızı.Guller açar gul ustunde kan kokar
Kuşlar uçar kanatsız.

Ülkemde çocuklar yuzemez sularda.. derileri yuzulur
Yazamaz defterlere.. defterleri dürülür...

Ülkemde zulum ulkmede kahır ulkmede kan
Ahhh diye inleyen bir çığlıktır her insan
Özgürlüğe aç insanlığa aç merhamete aç
Şimdi ülkem yaralanmış ürkek bir ceylan...

Bugun ulkemde hepimiz hınç ile hasret ile
gözlerimiz ağlamaya hazırdır ey kardeşlerim
huzunluyuz öfkeliyiz...

Çünkü biz mustazaf ummetin yetim evlatlarıyız...


islami davet

Ynt: Aşk Dediğin...

Hz. Fatıma

Peygamber’in cennet meyvası kızı,
Gül’ün cemalini gördü Fatıma.
Hatice anaya olmadı nazı,
Nurlar bahçesine girdi Fatıma.

Muhammed’im sesler cennet kokulu,
Bin selat bin selam nurdan dokulu,
Gökyüzünde dokuz ismi takılı,
Kalpleri sevgiyle ördü Fatıma.

Bereket ocağı vefa kapısı
Meleklerden adı, nurlu yapısı,
Aşkla yanar bilmez dünya tapusu,
Nefsin karşısında surdu Fatıma.

Melekler nikahı gökte kıydılar,
Ali’ye Fatma’yı eşit saydılar,
Nurların üstüne nuru koydular,
Yiğidim Ali’ye yar’di Fatıma.

Nübüvvet anası, soyda övüncü,
Gül Muhammed’ime yardımda öncü,
Hasan’la, Hüseyin onun sevinci,
Çöllerde güzellik serdi Fatıma.

Ehlibeytin nuru,sevgi ağacı,
Gözünde yaşlarla dua ilacı,
Yücelikte Hakk’tan verildi tacı,
Sevdası yürekte kor’du Fatıma.

Güzellikte binbir gülü açardı,
Gece yıldız, gündüz ışık saçardı,
Tevazuyla yaşar zoru seçerdi,
Edep, Haya, Sabır, Ar’dı Fatıma.


Cefada,zulümde baba yanarı,
Asalet özünde sevgi pınarı,
Gözlerinde nurdan ışık feneri,
Hakk’ın bahşettiği sırdı Fatıma.

Ona mashar, paktı adette hali,
Ali olmasaydı yoktu emsali,
Cennet kadınların örnek timsali,
Müşriklere karşı durdu Fatıma.

Melekler habere müjdeyi ekler,
Mahşerde yetmişbin hurisi bekler,
Yüreğinde baba özlemi saklar,
Aşk ile murada erdi Fatıma.

kadir kaya.

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...BAHÇEDEKİ İHTİYAR


YILLAR BİR GÖZYAŞI OLUP DA KAYMIŞ
NURLU İHTİYARIN YANAKLARINDA.
YAPRAKTAN SAÇINI YERLERE YAYMIŞ,
SONBAHAR AĞLIYOR AYAKLARINDA.

SÜZÜYOR UFUKTA BİR KIZIL YERİ,
İÇİ KARANLIKLA DOLU GÖZLERİ;
ALNINDA AKŞAMIN İNCE KEDERİ,
SESSİZLİĞİN SIRRI, DUDAKLARINDA.

YANAN BİR KAĞITTA KÜÇÜK BİR SATIR
YAZI GİBİ AKŞAM ONU KARARTIR,
BU ISSIZ BAHÇENİN UZAKLARINDA...

Ynt: Aşk Dediğin...

AŞK İLE YÜRÜDÜK SEN PİRE GELDİK
Aşk ile yürüdük sen pire geldik
Muhammet cemalin seyrana geldik
Muhabbet narına yanmaya geldik
Zatını görmeye meydana geldik

Can bülbülü neden ediyor feryat
Şah-ı velayettir cümleye irşat
Bektaş-ı Veli'den umarız imdat
Kerbela aşkına imdada geldik

Mert olanlar ikrar eder canana
Erenler yolunda gelir meydana
Şükür Mevla'ya ol sırr-ı Yezdan'a
Mansür'un dürında erkana geldik

On İki İmam'dır ulu şahımız
Muhammet Ali'ye çıkar rahımız
On dört masum bizim hem-penahimız
Hidüyet bahrinde cevlana geldik

Pir Sultan edelim Yezit'e lanet
Mürşidin eteğin tutmuşuz elbet
Ali evladına okuruz rahmet
Şah'ımın cemalin görmeğe geldik

Pir Sultan Abdal

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Kalk ey yiğit uykudan!.
Kalk ki bağrımda nâlân..
Sensiz geçen günlerde,
Geziyorum dünlerde;

Hep mahzun ve kederli,
Bizleri terk edeli.
Yiğidim görün artık!
Görün ki çok bunaldık.

Canlarımız gırtlakta,
Son kelime dudakta;
Gülümse ümmete!
Susadık himmetine...

Kalmadı hiç gücümüz;
Bizler bir sürü öksüz,
Hep itilip kakıldık,
Dört bir yana atıldık;

Hicran üstüne hicran,
Dahasınayok derman...
Her gece hayâldesin,
Sözlerde, dillerdesin,

Gel artık bir şey söyle!.
Ne olur acı bize!..
Yıkılıp geldik dize...
yitik sevdamızı ver bize..

Ynt: Aşk Dediğin...

Aşksız Olmayayım

İlahi bir aşk ver bana kandalığım bilmeyeyim
Yavu kılayım ben beni isteyüben bulmayayım

Söyle hayran eyle beni bilmeyiym dünlü günü
Daim isteyeyim seni, ayruk nakşa kalmayayım

Senin kokun duydu canım, terkini urdu cihanın
Hergiz belirmez mekanın seni kanda isteyeyim

Aşkın bir od urdu cana, uş yürürem yan yana
Ciğerim gark oldu kana, nice zari kılmayayım.

Ko ben yaanyım tüteyim, bülbül olayım öteyim.
Dost bahçesinde biteyim, açıluben solmayayım

Aşktır bu derdin dermanı, aşk yolunda verem canı
Yunus Emre eydür bunu bir dem aşksız olmayayım.

YUNUS EMRE