Aşk Dediğin...

[yozgatli yigit]

Ynt: Aşk Dediğin...

Maşaallah Kerbela ve Beyza kardeş.. Çok güzel sözleri hepsini birarada görmek nasip oldu hamdolsun. Benide aşık ettiniz sonunda kimemi? Evet benide yaratana aşık ettiniz ve onun mübarek hedef va gayeleri bunun neticesinde yarattığı bu ihtişam ve güzellikler aklıma geldi ben mest oldum. Bu güzel dizeler için size teşekkürler...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...

[quote author=yozgatli yigit link=topic=9302.msg60983#msg60983 date=1257807764]
Maşaallah Kerbela ve Beyza kardeş.. Çok güzel sözleri hepsini birarada görmek nasip oldu hamdolsun. Benide aşık ettiniz sonunda kimemi? Evet benide yaratana aşık ettiniz ve onun mübarek hedef va gayeleri bunun neticesinde yarattığı bu ihtişam ve güzellikler aklıma geldi ben mest oldum. Bu güzel dizeler için size teşekkürler...
[/quote]

ALLAH SENDEN RAZI OLSUN YİĞİT KARDEŞİM..

AŞK'A ERENLERE SELAM OLSUN..

[Kerbela44]

KERBELA ÇİÇEĞİ







Bir özlemin buruğundaydı kerbela çiçeği;

Bir filiz, daha yeni açılmış bir gonca,

Bir haykırıştır zamanının Kerbela'sında,

İffetinde bir melek,

Cesaretinde ise bir aslan misali.



Âdem, Havva'yla tamamlandı,

Ali, Fatıma'yla baş koydu yola,

Süleyman, Selma ile

Malik'se Meryem'le can verdi;


Bende, seninle beraber can buldum,

Seninle, koyuldum yola,

Seninle, bildim hayatın unutulmaz anlamını,

Bir sözcümüz vardı yolda;

İsmi ŞEHADET.

Ve bir gözcümüz vardı yolda;

Her yanı RAHMET.


Sen oldun şafağın müjdecisi,

Bense o şafağı özleyen bir garip,

Sen oldun gönüllerin Hüseyin'i,

Zeynep oldu Hüseyin'lerin yareni,

Kuyularda Yusuf'tun her zaman,

Ve sen yalnızlığın müfessirisin,

HİRA'nın yankısı,

KERBELA'nın haykırışı,

NECEF'in elemi,

REBEZE'nin yalnızlığı oldun sen!


Filizlenmekte senin için KERBELA çiçekleri,

Kokuları Şehadet saçar her tarafa,

Özlemleri, özgürlüğe endeksli,

Sevdaları, özgürlüğün müjdeleyicisi,


Bu özlem sancısının iklimi,

Baharın devrim gülleridir.

Bu rahmet yağmurlarıdır yağan.

Filizlenen çiçekler,

Masumluğunu andırır

Ve sen oldun âlemin kokusu,

Cihat hececiği,

Ey KERBELA çiçeği.!

[BEYZA]

Ynt: Aşk Dediğin...

Bende Mecnun'dan füzun âşıklık istidadı var,
Âşık-ı sâdık benim, Mecnun'un ancak adı var...

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Senin Yüzünden

Aklım fikrim ermez oldu
Senin yüzünden
Gözüm güzel görmez oldu
Senin yüzünden,yüzünden

Terk eyledim yüceleri
Nağmeleri heceleri
Uyku tutmaz geceleri
Senin yüzünden, yüzünden
[color=maroon]
Her bir günü asır ettim
Bilmem nerde kusur ettim
Aşkı cana esir ettim
Senin yüzünden, yüzünden

Bestami

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


KASİDE-İ FATIMA

Ey Hacerân!.. Es-selâm!.. Bir hikâyet edeyim
Sırr-ı "Nefsin Vahide", pür vikâyet edeyim

Dediler Âdem'dir bu, topraktan yaratılmış
İlm-i ledun babında, ism ile donatılmış

Sormazmısın ya Havva, hangi cevher nurudur?!
Âb-ı Kevser havzında, Fâtıma zuhurudur

Ne topraktan, ne etten, hilkati Vahidetten
Haberini sudan sor, söyler kadr-ü kıymetten

Görmez misin ey nalan, fuzulide zâre su
Fatıma'dır çün sebeb, cümle derde çâre su

Nasıl ki Muhammed'e mukaddem Nebî Âdem
Havva'ya da öylece Fâtıma şibh-i Hâtem

Öyle yıldızlar vardır, görünmez her sahrada
Saklıdır sırr-ı nisâ, Fâtıma-tüz Zehra'da

Şol Nil'in bucağında uyuyan Musa'ya sor
Meryem'in kucağında büyüyen İsa'ya sor

Nice büyüler bozan, yürüyen asâ'ya sor
Müzzemmil Mustafa'yı, Hatice Kübra'ya sor

Üveysiler nezdinde rûberû görmeyen var
Bu sırrın beyanını, Pây-ı Pâk Mâhzâ'ya sor

Cennet ayağa düşmüş, hürmetin kimler bilir?
Anneler kıymetini, Fâtımâ Feyzâ'ya sor

Hallac-ı Mansur dahî çekemedi bu yükü
Marifet servetini, erbab-ı Rıza'ya sor

Kalb ile salât kılan Seccad-ı Zeynel var ki
Makâmat hayretini Fâtımî A'za'ya sor

Vecdini vücud eyler, taki Divan'a gire
Betül'ün mürvetini Cevad-ı Feza'ya sor
C
ümbüş-i beşer ile dâvâ bitmez kul naçâr!..
Fatıma gayretini, kavga vû nizâya sor

Arıdan bal umarlar, iğnesin unuturlar
Sâ'y-i Zehrâ zahmetin, Câfer-î Sezâ'ya sor

Bengîsu toprak içre, aşk ile nüfuz eder
Zemzemin hakikatin, ol Yed-i Beyza'ya sor

İbrahim'de nerde su? Kuruyan Sara'ye sor
Arafat Muhaciri, sessiz bîçâreye sor

Yakub ağlar Yusuf'a; İbrahim İsmail'e
Duvaz evlât acısın, kanayan yâre'ye sor

Kırmızı gül, yeşil gül, kan ile zehr içerler
Âb-ı hayat hasretin, dü ciğer pâre'ye sor

Bostan u Gülistan'dır, Sadî söyler kim dinler?
Lâlezâr'ın ahını, Tûrâb-î zâre'ye sor

Kuyuya feryâd niçin? Sahib-i Zaman'a sor
"Külli Arzın Kerbelâ!.." o kâmil insana sor

Nemrud'un ateşini söndüren su kandedir?
Necm-i Zehra tahtında, Fârîsî Selman'a sor

Zerdüşt'ün mabedinde, âteşkede çün ağlar
Fâtımâ dergâhında, Müctebâ Hasan'a sor

"Minel mâ küllî şey hayy" Kevser-i Fâtımâ'dır
Cûş u hayret seyrinde, Yunus'u Ummân'a sor

Eyyub'dan sabrı öğren; Yakub'dan ağlamayı
Yağmurun sırrı nedir? Yusuf-i zindana sor

Yetimlere süt veren, bilmez mi cânânını
Hilm ile hâlim bilen, Halime Handân'a sor

Kandiller çerağ yanar, çehar sütûn sıtkında
Süreyya ışığını, Mirâc-ı Şamdana sor

Sümeyye'ye es-selâm, cehdine kurban olam
Ehl-i Beyt evlâdını, Ammar-ı candâna sor

Ehl-i Beyt hicranından, hıçkırır hep gönüller
Muhammed rıhletini, firkat-i suzâna sor

Muntazır bekler imiş, muttasıl kanar güller
Fâtıma tebessümün, bâhâr-ı hâzâna sor

Daim tekbir sesinden, çınlar çini kubbeler
"Şıkşıkiyye" nutkunu beş vakit ezâna sor

Tabatabâi Hüseyn, Muhammed'den ne söyler?
Kur'ân'ın sırlarını, Tefsir-i Mizân'a sor

Her eseri taharet verir, Mutahharî'nin
Taharetin sırrını, şehit Murtaza'na sor

Kevir'in sahibine gönül dolusu Selâm
Şeriat-ı Zehra'yı Ali'ce yazana sor

Pirimizi yâd eyle, tamam olsun kaside
Fâtıma mizânını, şahları bozana sor

Hicaz bilir, Şam bilir, Acem ili tam bilir
Fâtıma muhabbetin, ister tâ Fizân'a sor

Dört mevsim dile gelir, bahar ile yaz ile
Hararet-i Betül'ü, kar ile tozana sor

Mürekkep hüzün döker, kalemler vezin döker
Şiirin annesini, Nesimî Ozan'a sor

Teberriden ne haber?... Tevellâ ver muteber
Meâd u Kıyametı, Beyât-i izân'a sor

Gez dolaş cümle alem, söylesinler yek âvâz
Fâtımâ'nın mürvetin, Zeyneb-î Zî Şân'a sor

Cibril vermiş mihrini, Ali şâdumân olsun
Sadaka-yı Ruku'u, sarp yokuş aşana sor

Dağılmış Kirmanşahlar, hani nerde mihmanlar?
Resulün etrafında, cehd ile koşana sor

Evlâd-ı Muhabetî, Fâtıma'yla remz eder
Hasân u Hüseyin'le, her daim coşana sor

Râviyân-ı ahbarân, onca yıldır nakleder
Methine vezin yetmez, nesir u nâzıma sor

Kâl ile nizam verir, nazmı bilmez nizamdar
Tazammun-u dil nedir, Musâ-yı Kâzım'a sor

Dâvâ-yı Fedek sanma, dinlemeden usanma
Figan-ı Bîlâl nedir?.. Pir Sultan sâzıma sor

Zülfîkâr Hünkar eli, kandedir Kanber Velî
Seyrânı düldül nedir?... Üç hâlden âzâma sor

Mevlevi Semâzenler niçin döner sanırsın?..
Âşık-ı pervâney-i, Âlem-i Nizama sor

Pes bu sevda elinden, âşıkların dilinden
Serserî divâneyi, kışıma, yazıma sor

Gör Veysel ne yoldadır, bir perişan haldedir
Bilâlî terâneyi, Fâtıma kızıma sor

Herkes bilmez yâreyi, âşık-ı biçâreyi
Tarik-i merhaleyi, lüzum-u lâzıma sor

Gel bu sözü dinle sen, yeme içme gülme sen
Serâzâd beklemeyi, tadıma tuzuma sor

Tâliptir aşka mahpes, bırakmaz yârânını
İlim hikmet ne imiş, İmâm-ı Merdân'a sor

Sürgünümüz hep çöle, sırr-ı hikmet ne ola?
Sahra-yı Kerbelâ'da, Hüseynî Fermân'a sor

Sakin durur hep diller, müstağni Mervaniler
Müstaz'af feryadını, Ebuzer dermâna sor

Şehnâme şerhin yaza, İkbal gelsin avâza
Firdevs'in a'lâsını, Hüseynî İrfân'a sor

Dört kitâbın mânâsın, çözememiş kurrâlar
Âl-i İmrân mahlâsın, Azim-i Kur'ân'a sor

İbrâhim'in rüyasın, akıl çekmez yârenler
Duvaz İmam dâvâsın, İsmâil Kurbân'a sor

Elif gibi dosdoğru, numune-i nişâne
Saçlarımız ağardan, Emr-i Hükümrâna sor

Anadolu ilinde, nice Fâtımâ vardır
Taptuk Emre önünde, Elif'çe durana sor

Hangi kapıyı çalsan, neçe kamu konuşsan
Cümlesi der berâber, rûzîgâr bârâna sor

Anaya ramdır başı, hele kimin kardaşı
Eşikteki göz yaşı, Veysel-i Kârân'a sor

Acem ilden ses gelir; münkire nekes gelir
Nefes kesen sâdâyı, Yârân-ı Selman'a sor

Ne Bağdat'tan, ne Şam'dan, ne Kâhire, Amman'dan
Nidây-ı Ehl-i Beyt'i, mülk-i Horâsân'a sor

Pir-i Aşk'ın yolunda, Beyt-uz Zehrâ uğrunda
Cezbe-i aşka gelip, sîneler vurana sor

Cümle müstaz'aflara, nefes veren ses nedir?
Feryâd-ı Fâtıma'yı, Pir-i Cemarân'a sor

Attığı her adımda, Fâtıma'dan nişân var
Gör Fâtıma ne imiş, O Rûh-i Rahmân'a sor

Âsiye geçti candan, ciğerpâre cânândan
Valde-i imâmânı, dört direk erkâna sor

Veysel Hocam gayrı pes, mehel yoktur yavaş es
Malûmu ilâm nedir?.. Zamana, mekâna sor

Gönül susmak istemez, cûşa geldi pes demez
Fâtıma!.. Ya Fâtıma!... Aşkımız her câna sor

[BEYZA]

Ynt: Aşk Dediğin...

Aşk, belasız olmaz, Aşk, bedelsiz olmaz… Aşk hesap edilen değil, isabet edendir …

[Kerbela44]

Aşk Emanettir ...


Allah herhangi başka bir şeyi yaratmadan evvel aşkı yarattı.
Yani Ehlibeytin Nurunu yarattı.
Aşk Ehlibeyttir,Ehlibeyt sevgisidir.

Allah daha sonra Ademi yarattı (Bakara 30-Hicr 29-Sad71),ona kendi ruhundan üfledi (hicr 29-secde 9),yani Ehlibeyt aşkını ademin kalbine koydu.

Ve Meleklere Ademe secde etmelerini söyledi.(Sad 72)
Adem Kible idi,secde edilen Aşk idi,Ehlibeyt sevgisi idi.

Iblis kibirlendi,iblis kendisini Ehlibeyt ile bir ayarda gördü ve secde etmedi.(araf 11)
Ehlibeyt sevgisine secde etmeyen iblis lanetlendi.(araf 13)

Sanar mısinız ki,Allahın Ruhuna-Ehlibeyt sevgisine secde etmeyen iblis lanetlendi de,Ehlibeyte zulüm edenler lanetlenmedi?
Allahın laneti Ehlibeyte zulüm edenlerin üstünedir.
Ehlibeyt adaleti emrediyordu.
Onlar adaleti emredenleri öldürerek elem dolu azabı hak ettiler (Ali Imran 21)

Ademin sulbunden zurriyetini çıkarıp ,onları kendilerine şahit tutarak,ahit almıştı (araf 172) Ehlibeyt aşkı hakkında.

Meleklerden sonra sıra Ademoğluna gelmişti.
Insanoğlu dağın,taşın yüklenmekten çekindiği emaneti yüklenmisti.(ahzap72)
Aşk Ademoğluna emanet edilmişti.

Elesti bezminde (kalu bela) ikrar vererek emaneti yüklenen insanlardan bir çoğu,bu dünyada ikrarlarindan habersizdirler.(yunus 92)

Ama öyle insanlar da vardır ki,onlara emanet bıraktığın şeyi sana eksiksiz iade ederler (ali Imran 75)
Kurtuluşa erenler de onlardır.(Bakara 5)

Ama emanete hıyanet edenler de yok değildir.Onlar emanetleri sahibine teslim etmezler.
İşte onlar ziyana uğrayanların ta kendileridirler. (Bakara 27)

[color=maroon]Oysa Allahu Teala emanetin mutlaka ehline verilmesini emrediyor.(nisa 58)
Ey insanoğlu emanet aldığın AŞK ne alemde?

[BEYZA]

Ynt: Aşk Dediğin...

[b]Ölen beden imiş, AŞIKLAR ÖLMEZ[/b]

[BEYZA]

Ynt: Aşk Dediğin...

SORMA BANA HANGİ AŞK DİYE!

Aşk.
Namlusu kalbime doğrulmuş.

Tetikte bekler.

***

Barut değil, gül kokusudur sızan.

***

Ya Rabbim!.
Senin sevdiğindir sevgilim.
Düşmanın; düşmanım!
Bu, benim inancım.
Ve aşkım.

***

"Yaratılanı sevmek; Yaratandan ötürü."
Sevebilmek.
Sevgiyi Yaratandan ötürü.

***

Derviş; aşk adamı.
Dergah; aşkhane.
İbadet; sevgiliye muhabbet.

***

Su nasıl kaynar gönül ateşiyle?.
Çiçeklerin zikri nasıldır ve kimler duyar?
Ve Ferhat'ın dağları erittiği ateş, Şirin'in aşkından ibaret midir?

***

Sorma bana "Hangi aşk?" diye.
Ve aşktan korkma!

***

Bir göz açıp kapayıncaya kadarsa ömür.
Aşk sonsuz olmalı.
"Aşk nasıl sonsuz olur?"
Bunu sormalı.

***

Aşk.
Namlusu kalbime doğrulmuş.
Tetikte bekler.
Barut değil, gül kokusudur sızan.
Gül kokusu;
Bulur doğruyu.

***

Namlu kalbime dayanmış.
Sorma bana "Hangi aşk?" diye.
Ve tetik;
Titrer durur "Allah" diye.


m.başaran

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...


Bana Mevlana’yı, Yunus’u verin
Mecnun’u, Leyla’yı size bıraktım
Kırk yıldır susuzum, bir tas su verin
Irmağı, deryayı size bıraktım

Talipli değilim şöhrete, şana,
Makamı, rütbeyi yük etmem cana
Dostluk, sevgi, şefkat yetişir bana,
Dövüşü, kavgayı size bıraktım.

Zaman yoktur ekip, biçip, sürmeme
Ham topraktan haram mahsul dermeme
Bir tek gönül kâfi gelir girmeme
Konağı, sarayı size bıraktım.

Çokta değil, hakta buldum huzuru,
İstediğim alınteri, göznuru
Benliği, kibiri, iğrenç gururu
Faizi, bankayı size bıraktım.

Hiç biriniz telaş etmesin boşa
Doyacak gözünüz toprağa, taşa..
Beni inancımla koyun başbaşa..
Topyekün dünyayı size bıraktım

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...

...EDİT...

Kardeş Foruma Uygun Şiirleri eklemeye devam ediniz.

[Kerbela44]

Ynt: Aşk Dediğin...

...EDİT...

Kardeş Foruma Uygun Şiirleri eklemeye devam ediniz.

[Kerbela44]

TUT ELLERİMDEN

...EDİT...

Kardeş Foruma Uygun Şiirleri eklemeye devam ediniz.

[Kerbela44]

CANLARIN KABESİ


İlham olundu yine, aldım kalem elime

Güzel zikrin Ali can, döküldü şu dilime

Seni Kur"ân"a sordum; dedi Resul"ün nefsi

Bu cümlede toplanmış, faziletlerin hepsi

Dedim başka ne dersin? Dedi yetmez mi artık?

Ben Kur"ân-ı sâmitim, odur Kur"ân-ı nâtık

Resul"e sordum seni; dedi sonsuz bir derya

Ben kime mevlâ isem, Ali"dir ona mevlâ

Ben ve Ali ezelde, İlahi bir nur idik

"Elestu" sualine, ilk ikrarı biz verdik

Ben ilimler şehriyim, Ali onun kapısı

Ben hakikat mülküyüm, Ali onun tapusu

Dünya tufanlı derya, ben kurtuluş sahili

Sahile vardıracak gemi Ali"dir Ali

Bu ümmetin babası, bir ben, bir de Ali"dir

Mu"minlerin cem"ine benden sonra velidir

Emir-i alem benim, sancak Ali elinde

Taksim-i cennet ve nar, ancak Ali elinde

Düşmanlığı nifaktır, imandır muhabbeti

Söyle Ali düşmanı, beklemesin cenneti

Zehra"ya sordum seni; dedim Ali"yi anlat

Dedi bizde birleşti iki bahr-i hakikat

Bu iltikadan doğdu on bir dürr-i imâmet

Böylece tekmil oldu manzume-yi velâyet

Kabe"ye sordum seni; Ali oğlumdur dedi

Onun gözü aynullah, "yed"i Allah"ın "yed"i

Putlar yere serildi, yedullahi eliyle

Sırlar aşikar oldu, hak söyleyen diliyle

Musa Aydın