ey ravi kalem eldedir ne yazarsan yaz aliden yana
ama dikkatli ol,aliyi tanımayanlar şaşmasın sana
eğer korkup ne yapacağını sorarsan bana
korkma derim,alinin hidayeti yeter sana.
ravi,çekingenlikle almışken eline kalem,
gözler dikilmiş,sanki durulmuştu alem,
söze başladı ravi,dediki,ey ali bilki,
ne deliyem,ne divanen,
emma senin eşkinden di bu adem.
kim demiş ki,ali cennete gidecek
dünyaya tamah etmeyen ali cennete mi edecek?
varsın Ali'ye Allah desinler
aliyi bilmeyen allahımı bilecek.
kapanmakta gözler,düğünmektedir sözler
aliyi anlatınca,anlamsızlaşır hisler
ey saki,sanma ki,keramet kalem-i ravidedir.
ilmin anahtarı sadece alidedir.
allahın bahşettiği nimettir ali
hayye alel felah sözlerini ezberlerken melekler
mekke de putları yok edendir ali
ey saki,sen aliyi bilirmisin sahi?
hiç konuşmadın,sualime cevap ver bari.
dedim,ey ravi,
zülfikar kan ağlamakteyken,nasıl elin kalem tutar,
ali denilince,on sekin bin alem susar.
ben kimim ki,aliyi anlatmaktasın bana
çok istersen bırak kendisi anlatsın sana.
bir ses duyuldu,sanki zuhurun alametiydi
bir çığlıktı,sanki son geceydi,
ne hikmettir ki,ravi tanımadı bu sesi
sonraları anladı,sesin sahibiydi ali
buyurdu,men aliyem
selam verdim,selam alan olmadı
malik,miktad,ebuzer menim şiemiydi
emma,hergece medineden dışarı çıktığımda
kunfuzdan başka bilen olmadı.
ravi utandı,kalemi bıraktı elinden
son sözleriydi ki,düşmekteydi ki dilinden,
dedi saki,ali hakkında bir daha yazarsam eğer,
yok yok ben aliyi tanımıyormuşum meğer.
dedim ravi,bir aliydi oda artık bu dünyadan gitti,
gör ne haldesin,uzun bir şiir yazacağım derken,iki mısra sana yetti.
ben sakiyim,on sekiz bin alem dolaştım
emma şimdiye kadar aliyi tanıyan bir varlık dahi tanımadım.
ey beden utan,kunfuz ve amr bin as bile tanımaktayken aliyi,
düşünmenin ve tanımanın erdemine var,bil ki senin içindedir aşk
sakın sözlerinden dolayı incitme sakiyi.
belki yıllar önce,belki şimdi,belki de yıllar sonra, varolmuş,varolan veya varolacak imam Ali gençliğine ithaf edilmiştir.
ama dikkatli ol,aliyi tanımayanlar şaşmasın sana
eğer korkup ne yapacağını sorarsan bana
korkma derim,alinin hidayeti yeter sana.
ravi,çekingenlikle almışken eline kalem,
gözler dikilmiş,sanki durulmuştu alem,
söze başladı ravi,dediki,ey ali bilki,
ne deliyem,ne divanen,
emma senin eşkinden di bu adem.
kim demiş ki,ali cennete gidecek
dünyaya tamah etmeyen ali cennete mi edecek?
varsın Ali'ye Allah desinler
aliyi bilmeyen allahımı bilecek.
kapanmakta gözler,düğünmektedir sözler
aliyi anlatınca,anlamsızlaşır hisler
ey saki,sanma ki,keramet kalem-i ravidedir.
ilmin anahtarı sadece alidedir.
allahın bahşettiği nimettir ali
hayye alel felah sözlerini ezberlerken melekler
mekke de putları yok edendir ali
ey saki,sen aliyi bilirmisin sahi?
hiç konuşmadın,sualime cevap ver bari.
dedim,ey ravi,
zülfikar kan ağlamakteyken,nasıl elin kalem tutar,
ali denilince,on sekin bin alem susar.
ben kimim ki,aliyi anlatmaktasın bana
çok istersen bırak kendisi anlatsın sana.
bir ses duyuldu,sanki zuhurun alametiydi
bir çığlıktı,sanki son geceydi,
ne hikmettir ki,ravi tanımadı bu sesi
sonraları anladı,sesin sahibiydi ali
buyurdu,men aliyem
selam verdim,selam alan olmadı
malik,miktad,ebuzer menim şiemiydi
emma,hergece medineden dışarı çıktığımda
kunfuzdan başka bilen olmadı.
ravi utandı,kalemi bıraktı elinden
son sözleriydi ki,düşmekteydi ki dilinden,
dedi saki,ali hakkında bir daha yazarsam eğer,
yok yok ben aliyi tanımıyormuşum meğer.
dedim ravi,bir aliydi oda artık bu dünyadan gitti,
gör ne haldesin,uzun bir şiir yazacağım derken,iki mısra sana yetti.
ben sakiyim,on sekiz bin alem dolaştım
emma şimdiye kadar aliyi tanıyan bir varlık dahi tanımadım.
ey beden utan,kunfuz ve amr bin as bile tanımaktayken aliyi,
düşünmenin ve tanımanın erdemine var,bil ki senin içindedir aşk
sakın sözlerinden dolayı incitme sakiyi.
belki yıllar önce,belki şimdi,belki de yıllar sonra, varolmuş,varolan veya varolacak imam Ali gençliğine ithaf edilmiştir.
Yorum