Senin hiç annen olmadı
Gözlerin bir anne gözü ile buluşmadı
Kefenlemeden evvel bir resmini çekivermişlerdi ivedilikle
Olurda bir gün merak edersin
“Benim annem nasıl biriydi” dersin
“İşte bak senin anne buydu,
Resmini çektiğimizde uyuyordu…”
Senin hiç annen olmadı
Nazenin yüreğin merhamet bârânı ile ıslanmadı
Henüz üç yaşındaydın o zaman
Hatıranda hiç bir nişane bırakmadan gidivermişti yolcu
Bu duygu yaman hem de çok yaman
Gidenin ardından bakacak bir yol dahi bulamadan
Geçti günler badı sabaha bir lahza dokunamadan
Bu gün yıllardan ellidokuzuncu
Senin hiç annen olmadı
Yüreğin her fırtına estiğinde o kuytuyu aradı
“Siz bilmezsiniz” derdin bize
Yetimce büyümenin sızısını bilemezdik elbet
Biz hiç annesiz kalmadık ki
Sen yüreğine her kasvet düştüğünde
Kollarını açamamanın verdiği elem ile
Biçare omuzlarını düşürdüğünde
Mutluluğun resmini hayalinde büyüttüğünde,
Ayaz yemiş bir yaprak gibi üşüdüğünde
Biz hiç annesiz kalmadık ki
Senin hiç annen olmadı
Bardağı elinden düşürdüğünde annen sana hiç kızmadı
Bazen kızardın bize
“Neden yaramazlık yapıyorsun” derdin
Bazen de hafifçe döverdin
Ben sağıma dönerek yatağıma yatardım
Yüzümü saklardım
Sen beni dövdüğün için sana kızardım
Sana öfkeli cümleler yazardım
Kendimce senden hesap sorardım
Üzülürdün…
Beni dövdüğün için çok üzülürdün
Bir çocuk olurdun o zaman
“Özür dilerim yavrum, canını acıtmak istemedim” derdin
Merhametinle beni ezerdin
Bana bildiğin tüm sevgi sözlerini sıralardın
Yüreğime mutluluk fısıldardın
Sahi sen hiç yaramazlık yapmadın değil mi?
Senin hiç annen olmadı
Kaldırımda yürürken minik ellerinden tutan olmadı
Sana bir anne sesi ile seslenen olmadı
“Anne kıymetini bilin" derdin bize her dem
BİZ HİÇ ANNESİZ KALMADIK Kİ…
01-05-2010 Annesiz anneme… Bir lahza (buruk) tebessüm göndermek dileğimle...
Yorum