Ynt: Kuran ve Ehl-i Beyt araşt. aşura makalesi.
Her gün aşura! Her Yer Kerbela.
Kuran ve Ehl-i Beyt araşt. aşura özel makalesi.
Hz. Adem ( a.s. )'ın Varisi
İmam Hüseyin (a.s.): 575
Kıyametin Korkusundan da Ehl-i Beyt Bir Emniyettir:
Hz. Resulullah (s.a.v.)’in şöyle bir deyimlerinde bulunduklarını naklederler: "Haberiniz olsun! Kim Âl-i Muhammed'i severse, hesap, mizan ve sıratta emniyette olur."
(Fezail-uş Şiâ -Saduk-, s.47-1, Kum-Müesseset-ul Mehdi, 1. baskı; A'lam-ud Din, sayfa. 464; Beşaret-ul Mustafa, s.37; Miet-u Menkebe, s.93; İrşad-ul Kulub, sayfa. 235; Feraid-us Simtayn, cild.2, sayfa. 258-526; Maktel-ul Hüseyin -Harezmî-, cild. 1, sayfa. 40; Menakeb-i Harezmî, s.73/51.)
Hz. Resulullah (s.a.v.) şöyle buyuruyor ki: "Kim biz Ehl-i Beyti severse, Allah Teala kıyamet günü onu emniyet içerisinde haşreder." (Uyun-u Ahbar-ir Rıza, c.2, s.59-220.)
Hz. Resul-i Ekrem (s.a.v.)’den şöyle nakledilmiştir: "Benim ve Ehl-i Beyt’imin sevgisi, korkusu çok büyük olan yedi yerde yararlıdır: "Ölüm anında, mezarda, tekrar dirilişte, amel defteri verildiğinde, hesaba çekilirken, mizan kurulduğunda ve Sırat köprüsü başında."
(Ravzat-ul Vaizin, sayfa. 271; Emali-i Şeyh Saduk, sayfa. 18-3; el-Hısal, sayfa. 360-49; Beşaret-ul Mustafa, sayfa. 17-18; Cami-ul Ahbar, sayfa. 513-1441; Kifayet-ul Eser, sayfa. 108.)
Hz. Resulullah (s.a.v.)’in şöyle buyurduklarını naklederler: "Sırat köptüsü üzerinde adımı en sabit olanınız Ehl- i Beyt’imi en çok seveninizdir." (Kenz-ul Ummal, c.12, s.97/34163; Savaik-ul Muhrika, s.187.)
Ve yine Hz. Resulullah (s.a.v.)’in şöyle buyurmaktadırlar: "Her kim biz Ehl- i Beyt’i sever de ayağı kayarsa, Allah’u Teala kıyamet gününde onu kurtarıncaya kadar diğer ayağını sabit kılar." (Durer-ul Ehadis-in Nebeviyye bil Esanid-il Yahyeviyye -Yahya b. Hüseyin-, s.51, Beyrut-Müesseset-ul A'lemî.) Yazan. imam Dikmen
Her gün aşura! Her Yer Kerbela.
Kuran ve Ehl-i Beyt araşt. aşura özel makalesi.
Hz. Adem ( a.s. )'ın Varisi
İmam Hüseyin (a.s.): 575
Kıyametin Korkusundan da Ehl-i Beyt Bir Emniyettir:
Hz. Resulullah (s.a.v.)’in şöyle bir deyimlerinde bulunduklarını naklederler: "Haberiniz olsun! Kim Âl-i Muhammed'i severse, hesap, mizan ve sıratta emniyette olur."
(Fezail-uş Şiâ -Saduk-, s.47-1, Kum-Müesseset-ul Mehdi, 1. baskı; A'lam-ud Din, sayfa. 464; Beşaret-ul Mustafa, s.37; Miet-u Menkebe, s.93; İrşad-ul Kulub, sayfa. 235; Feraid-us Simtayn, cild.2, sayfa. 258-526; Maktel-ul Hüseyin -Harezmî-, cild. 1, sayfa. 40; Menakeb-i Harezmî, s.73/51.)
Hz. Resulullah (s.a.v.) şöyle buyuruyor ki: "Kim biz Ehl-i Beyti severse, Allah Teala kıyamet günü onu emniyet içerisinde haşreder." (Uyun-u Ahbar-ir Rıza, c.2, s.59-220.)
Hz. Resul-i Ekrem (s.a.v.)’den şöyle nakledilmiştir: "Benim ve Ehl-i Beyt’imin sevgisi, korkusu çok büyük olan yedi yerde yararlıdır: "Ölüm anında, mezarda, tekrar dirilişte, amel defteri verildiğinde, hesaba çekilirken, mizan kurulduğunda ve Sırat köprüsü başında."
(Ravzat-ul Vaizin, sayfa. 271; Emali-i Şeyh Saduk, sayfa. 18-3; el-Hısal, sayfa. 360-49; Beşaret-ul Mustafa, sayfa. 17-18; Cami-ul Ahbar, sayfa. 513-1441; Kifayet-ul Eser, sayfa. 108.)
Hz. Resulullah (s.a.v.)’in şöyle buyurduklarını naklederler: "Sırat köptüsü üzerinde adımı en sabit olanınız Ehl- i Beyt’imi en çok seveninizdir." (Kenz-ul Ummal, c.12, s.97/34163; Savaik-ul Muhrika, s.187.)
Ve yine Hz. Resulullah (s.a.v.)’in şöyle buyurmaktadırlar: "Her kim biz Ehl- i Beyt’i sever de ayağı kayarsa, Allah’u Teala kıyamet gününde onu kurtarıncaya kadar diğer ayağını sabit kılar." (Durer-ul Ehadis-in Nebeviyye bil Esanid-il Yahyeviyye -Yahya b. Hüseyin-, s.51, Beyrut-Müesseset-ul A'lemî.) Yazan. imam Dikmen
Yorum