Bize hep, büyük görünenlerin küçük görünenlerden daha büyük olduğunu anlattılar yıllarca, görünenden başkasını göremeyenler. Hep niceleiğin muhteşemliği kararttı gözlerini ve gözleri kararmış olanlar kararttı nice gören gözleri.
Çokluğun sefası şımarttı gönüllerini. Çokluğa güvenip çoğalttılar günahlarını. Herkes herkesin yaptığını yapmakla normalleşti, anormalleşen dünya düzeninde. Galat-ı meşhur oldu sahiplenince herkes, bütün hatalar.
Düzenler bunun üzerine kuruldu, beşeri sistemler böyle icad olundu. Daha çok olan daha haklı, daha güçlü oluyordu maddiyata batmış ruhlar zemininde. Kim daha çok füzeye sahipse o daha büyük güç, kim daha çok yere sahipse o daha büyük devlet oluyordu.
Okullarda güce tapanlar, çokluğa iman edenler öğretiyordu 1<2<3'ten diye. Bir küçüktü onlar için, bir yetmezdi o yüzden. İki, üç, ve daha fazlası hedefleriydi ulaşmak istedikleri.
Bu yüzden yetmedi tek tanrı, evlatlar ürettiler, üçlediler, yetmedi yeni putlar edindiler para, mal, mülk, şan şöhret misali. Çünkü gördükleriyle sınırlıydı algıları ve gördüklerini dahi anlamamışlardı.
Oysa herşey Bir'le başladı ve Bir'le kaim, bilemediler. Bir'den öncesi yok, Bir'den sonrası kaos. Bir'i bilmeyen bilemez başka hiçbirşeyi. Bir'dir herşeyi vareden ve Bir'dir birri sevdiren.
Ve Bir'e ulaşmak için çoktan geçmek gerekir. "La" demeden "illallah" denemez çünkü. Çoğu, inkardır Bir'e inanmanın özü. Bir büyüktür herşeyden, Bir'den büyük olduğunu düşünenlerden, alemlerden. Bir varedendir sonrasını, çokluğa can verendir. Ve dönülecek en son duraktır, tek başına , yalnız gömüldüğünde.
Bir'i bilen, Bir'e dayanan her az, Bir'den habersiz her çoktan daha güçlüdür, muzafferdir her dem.
Bundandır 72 büyüktür onbinlerden, 72 galiptir onbinlerin karşısında ve mesaj sahibidir sonraki tüm azlara. 72 fedakardır, cesurdur, vefakardır, azametlidir, basiretlidir Bir'e bağlandığı için. Onbinler hep mağluptur Bir'i bilmedikleri için. 72 susuz da olsa, biçare, bağrı yanık da olsa dimdiktir.
Tek bir sevdanın sesidir 72 "heyhat! minezzile" Ve Bir'e ulaşma sevdasıdır yüreklerindeki tek arzu. Herşeyleri tektir, Bir'dir, çünkü hedefleri Bir'lemektir, çoklaşan yaşamları sarsmak uyandırmaktır, hatırlatmaktır.
72 bir kurbandır bir ümmet için. Bir sözdür hakkı söyleyen her dil için, bir vicdandır hakka bağlı her kul için. 72 bir mesajdır çağlar üstü, her çağa hükmeden bir mesajdır.72 tefsiridir "La" demenin, ilahlaşmaya çalışanlar karşısında ve 72 tek yoludur "illallah" demenin.
Her asır gebedir 72'li azlara. Milyonların yüreğine girse de 72'nin Bir sevdası, milyarların önünde az oluşun haklılığını taşırlar sırtlarında. Ve her 72 bir kıyamın, bir inkılabın habercisidir bu çağda sahip olduğumuz gibi.
Çoklar dünyasında Bir'e bağlı bir İnkılabın temelidir onbinler karşısında 72.
"...Nice az sayıdaki topluluk, çok sayıdaki topluluğa karşı Allah'ın izniyle galip gelmiştir..." (bakara 249)
Çokluğun sefası şımarttı gönüllerini. Çokluğa güvenip çoğalttılar günahlarını. Herkes herkesin yaptığını yapmakla normalleşti, anormalleşen dünya düzeninde. Galat-ı meşhur oldu sahiplenince herkes, bütün hatalar.
Düzenler bunun üzerine kuruldu, beşeri sistemler böyle icad olundu. Daha çok olan daha haklı, daha güçlü oluyordu maddiyata batmış ruhlar zemininde. Kim daha çok füzeye sahipse o daha büyük güç, kim daha çok yere sahipse o daha büyük devlet oluyordu.
Okullarda güce tapanlar, çokluğa iman edenler öğretiyordu 1<2<3'ten diye. Bir küçüktü onlar için, bir yetmezdi o yüzden. İki, üç, ve daha fazlası hedefleriydi ulaşmak istedikleri.
Bu yüzden yetmedi tek tanrı, evlatlar ürettiler, üçlediler, yetmedi yeni putlar edindiler para, mal, mülk, şan şöhret misali. Çünkü gördükleriyle sınırlıydı algıları ve gördüklerini dahi anlamamışlardı.
Oysa herşey Bir'le başladı ve Bir'le kaim, bilemediler. Bir'den öncesi yok, Bir'den sonrası kaos. Bir'i bilmeyen bilemez başka hiçbirşeyi. Bir'dir herşeyi vareden ve Bir'dir birri sevdiren.
Ve Bir'e ulaşmak için çoktan geçmek gerekir. "La" demeden "illallah" denemez çünkü. Çoğu, inkardır Bir'e inanmanın özü. Bir büyüktür herşeyden, Bir'den büyük olduğunu düşünenlerden, alemlerden. Bir varedendir sonrasını, çokluğa can verendir. Ve dönülecek en son duraktır, tek başına , yalnız gömüldüğünde.
Bir'i bilen, Bir'e dayanan her az, Bir'den habersiz her çoktan daha güçlüdür, muzafferdir her dem.
Bundandır 72 büyüktür onbinlerden, 72 galiptir onbinlerin karşısında ve mesaj sahibidir sonraki tüm azlara. 72 fedakardır, cesurdur, vefakardır, azametlidir, basiretlidir Bir'e bağlandığı için. Onbinler hep mağluptur Bir'i bilmedikleri için. 72 susuz da olsa, biçare, bağrı yanık da olsa dimdiktir.
Tek bir sevdanın sesidir 72 "heyhat! minezzile" Ve Bir'e ulaşma sevdasıdır yüreklerindeki tek arzu. Herşeyleri tektir, Bir'dir, çünkü hedefleri Bir'lemektir, çoklaşan yaşamları sarsmak uyandırmaktır, hatırlatmaktır.
72 bir kurbandır bir ümmet için. Bir sözdür hakkı söyleyen her dil için, bir vicdandır hakka bağlı her kul için. 72 bir mesajdır çağlar üstü, her çağa hükmeden bir mesajdır.72 tefsiridir "La" demenin, ilahlaşmaya çalışanlar karşısında ve 72 tek yoludur "illallah" demenin.
Her asır gebedir 72'li azlara. Milyonların yüreğine girse de 72'nin Bir sevdası, milyarların önünde az oluşun haklılığını taşırlar sırtlarında. Ve her 72 bir kıyamın, bir inkılabın habercisidir bu çağda sahip olduğumuz gibi.
Çoklar dünyasında Bir'e bağlı bir İnkılabın temelidir onbinler karşısında 72.
"...Nice az sayıdaki topluluk, çok sayıdaki topluluğa karşı Allah'ın izniyle galip gelmiştir..." (bakara 249)
Yorum