Aşk'ın dillere destan olduğu bir zamana savuruluyorum şimdi... Ey sevgili... sana çok uzaklardan sesleniyorum... Kim bilir belkide hiç duyamayacaksın sesimi... belki hiç bilmeyeceksin beni... ben yine de sana sesleneceğim bıkmadan usanmadan uzaktayım ama yanıbaşındaymış gibi diz çökerek gözyaşlarımı armağan edeceğim sana... Ağlayacağım öyle ki göz pınarlarım kuruyacak, kalbimin kanı ile ağlayacağım... Sensizliğin ızdırabı ile yok olacak Aşkınla tekrar varolacağım...
Kelimeler tükenecek sessizliğimle anlatacağım sana olan Aşkımı...
Senin bakışlarını arzularken, aşk ateşinden nasibini almadan küllenen gönüller bilemeyecek yüreğimdeki yangının dermanını... Anlam veremeyecekler susuşlarıma...
Aşkın ateşi ile yanıp mest oluyorken tek arzum karanlığa ışık saçan cemalini görmek...
Ey Sevgili nede zor Aşkın kaynağına ulaşamadan yürek kavuran çöllere düşmek... huzuruna vardığım sandığım her an serap misali elimden kayıp gidiyorsun sonsuzluğun kollarına... ve ben her defasında sensiz, kimsesiz kalıyorum...
İstemiyorum kimse bilmesin beni istemiyorum kimse duymasın sesimi bakışlarım senden başkasına bakarak kirlensin istemiyorum... Yakarışlarım yalnız senin için... Bir tek senin duyman için bu haykırışlarım...
Hayat kaynağını senden almada öyleyse,
Utansın güneş doğmasın Senin nurun aşıkların dünyasına aydınlatıyorken... Seni gözlerin yol göstericiyken...
Yıldızlar boşuna gecelerde parlamasın...
Ahh yar... Yüreğimde ki ateşin sebebi de sensin ateşi söndürecek olan da... Sen aşkın özüsün layıkmıdır sana mübtela olan bu can senden uzak olsun...
Susuza su ikram edilir çıplak giydirilir... Ben senin hzurunda en üryan ve bitap halimle duruyorum...
Takatip tükendi demiyorum zikrin benim için abı hayttır ...
Ama öylesine zor ki suyun başında susuz kalmak...
fersah fersah bütün mesafeleri kat edip Sana ulaşamamk...
Hiçbirşey istemiyorum benim herşeyim sensin !!!
Yüreğim avaz avaz seni haykırıyor... Ne olur cemalini birkez de benim tarafıma dönder... Nurundan, karanlıklara hapsolan bu biçarenin de nasiplenmesine müsade et...
Kelimeler tükenecek sessizliğimle anlatacağım sana olan Aşkımı...
Senin bakışlarını arzularken, aşk ateşinden nasibini almadan küllenen gönüller bilemeyecek yüreğimdeki yangının dermanını... Anlam veremeyecekler susuşlarıma...
Aşkın ateşi ile yanıp mest oluyorken tek arzum karanlığa ışık saçan cemalini görmek...
Ey Sevgili nede zor Aşkın kaynağına ulaşamadan yürek kavuran çöllere düşmek... huzuruna vardığım sandığım her an serap misali elimden kayıp gidiyorsun sonsuzluğun kollarına... ve ben her defasında sensiz, kimsesiz kalıyorum...
İstemiyorum kimse bilmesin beni istemiyorum kimse duymasın sesimi bakışlarım senden başkasına bakarak kirlensin istemiyorum... Yakarışlarım yalnız senin için... Bir tek senin duyman için bu haykırışlarım...
Hayat kaynağını senden almada öyleyse,
Utansın güneş doğmasın Senin nurun aşıkların dünyasına aydınlatıyorken... Seni gözlerin yol göstericiyken...
Yıldızlar boşuna gecelerde parlamasın...
Ahh yar... Yüreğimde ki ateşin sebebi de sensin ateşi söndürecek olan da... Sen aşkın özüsün layıkmıdır sana mübtela olan bu can senden uzak olsun...
Susuza su ikram edilir çıplak giydirilir... Ben senin hzurunda en üryan ve bitap halimle duruyorum...
Takatip tükendi demiyorum zikrin benim için abı hayttır ...
Ama öylesine zor ki suyun başında susuz kalmak...
fersah fersah bütün mesafeleri kat edip Sana ulaşamamk...
Hiçbirşey istemiyorum benim herşeyim sensin !!!
Yüreğim avaz avaz seni haykırıyor... Ne olur cemalini birkez de benim tarafıma dönder... Nurundan, karanlıklara hapsolan bu biçarenin de nasiplenmesine müsade et...
Yorum