Allah'ın rahmet ve bereketi ve selamı önce O'nun Ehl-i Beyt'ine, daha sonra siz mümin kardeşlerimin üzerine olsun,
İmam Mehdi (as) beklediğimiz bu cuma günü bizlere mübarek olsun...
Arkadaşlar anlatacağım bu olayı bir yerde okumuştum, doğruluğu hakkında kesin birşey söyleyemem fakat beni gerçekten etkilediğini söyleyebilirim.
Konuyu İmam Ali (as) bölümünde aramama rağmen bulamadım varsa da admin kardeşten özür diliyorum..
------------------------------------------------------------------------------------
Günümüzden çok eski olmayan bir zamanda bir anne ile kızı yaşarmış. Kız annesine çok bağlı, onu çok seviyordu. Bu kızın annesi zaman sonra öldü, kız deyim yerindeyse üzülmekten bitab düştü, annesinin gömülmesine asla izin vermiyor " Annemi bırakmam" diye yalvarıyordu.
O sırada cenaze cemaatinden bir adam " Kızı annesinden bu şekilde ayırırsanız kızın psikolojisi mahvolur belki üzüntüden ölür." Oradakiler ne yapalım ne yapalım diye düşündükten sonra "Kızın annesinin mezarının yanına bir yer kazalım, kızı da bir geceliğine oraya koyalım sabah olunca o da kabullenir, kızın durumu daha iyi olur böylece" dedikten sonra annesinin mezarının yanında kıza göre bir yer açtılar, hava alması için bir ovuk açtılar ve sabah tekrar kızı almak için gelmek üzere gittiler.
Sabah olduğunda kızı ordan tekrar çıkardıklarında kızın dünkü simsiyah saçlarının bembeyaz, yüzünün soluk ve korkudan hala titrediğini görünce endişelendiler ve kıza durumu sordular. Titreyerek konuşan kız şunları söyledi;
"Siz gittikten bir süre sonra bir sarsıntı oldu ve annemin yanına nurani ve heybetli iki melek ( Münker ile Nekir) geldiler. Ellerinde ateş süzülen gürzleri ve sinirli suratları ile anneme sorular sormaya başladılar. İlk soruları " Rabbin kimdir?" Oldu. Annem tereddüt etmeden " Rabbim tek ve her noksanlıklardan münezzeh olan Allahtır" dedi. Sonra başka bir soru olarak " Dinin ne üzredir?" Olması üzerine annem yine tereddüt etmeden, " Dinim, Allahın son ve hak dini olan İslamdır." Dedikten sonra hiddetli melekler bu sefer "Peygamberin kim?" Diye soru sordular. Annem bunu da " Peygamberim son peygamber olan Muhammed Mustafa'dır" dedi. Buraya kadar annem her soruyu cevapladı. Daha sonra tekrar soru sordular " İmamın kimdir?" Annem bu soruya cevap vermedi, bunun üzerine melekler daha sert bir şekilde " İmamın kimdir?" Sorusunu sordular. Annem yine cevap veremedi, korkmaya başladı. Melekler ellerindeki gürze sarılıp son kez "İmamın kimdir" diye sorduktan sonra annemin ayaklarının ucunda nurani bir şey belirdi, nurani bir insana benziyordu.(İmam Ali) Bu kişi meleklere dönerek ve elini kaldırarak, " Ben bu kişinin imamı değilim" dedi ve kayboldu. Bunun üzerine o melekler ellerindeki gürzü annemin kabrinin bulunduğu yere ve yüzüne doğru öyle bir savurdu ki annemin kabri ateşle doldu. Ben de onları gördükten sonra korkudan bu hale döndüm."
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Arkadaşlar, başta söylediğim gibi ne bu metin için kaynak verebilirim ne de gerçektir diyebilirim. Ama benim değinmek istediğim yer, İmamımızdir...
Çoğumuzun bildiği " Zamanın imamını tanımayan cahiliyye ölümü üzerine ölmüştür." Hadisi gereği, imamımızı tanımakta ve İmamlarımız ve Ehl-i Beyt'inin izi üzere gitmekteyiz. Allah bizi Allah'ın ipi, iki ağır emanet olan Kur'an ve O'nun masum Ehl-i Beyt'inden ayırmasın inşallah..
Yorum