“Yine insanlardan kimi de vardır ki, Allah'ın rızasına ermek için kendini feda eder. Allah ise kullarına çok merhametlidir.” Bakara-207
Ehlisünnet’in yedinci asır âlimlerinden olan mutezile itikadına sahip İbni Ebil Hadid Nehcül Belağa’ya yazdığı şerhinde şöyle diyor: “Bütün müfessirlere göre bu ayet Ali b. Ebu Talib (a.s) hakkında nazil olmuştur. Hz. Ali (a.s) Leyletul Mebit’te Allah Resulü’nün (s.a.a) yatağında yattı ve canı pahasına İslam’ın aziz Peygamberini (s.a.a) korudu. Bu konu mütevatir haddinde nakledilmiştir ki kâfir ve aklından sorunu olan kimselerden başka kimse inkâr etmemiştir.
Mekkeli müşrikler Peygamberi (s.a.a) ortadan kaldırmak amacıyla bir toplantı düzenlediler. Onlar ortak bir karar aldılar, aldıkları karar şuydu: Peygamberi (s.a.a) öldürmek için her kabileden bir kişi seçilecek ve seçilen kişiler elerindeki kılıç ve hançerlerle toplu olarak Peygambere (s.a.a) darbeler indirip öldüreceklerdi. Böylece hem Haşimoğulları Peygamberin (s.a.a) intikamını almak için belirli bir kişiyi öldürmek için gerekçe bulamayacak ve hem de Peygamberin (s.a.a) onların çıkarlarına ters düşen davetinden kurtulacaklardı. Allah, Resul-i Ekrem’i (s.a.a) onların bu sinsi planlarından haberdar etti. Allah Resulü olayı Ali’ye (a.s) bildirdi. Hz. Ali (a.s) hiçbir itirazda bulunmadı ve Allah Resulüne (s.a.a) şöyle arz etti: “Ey Allah’ın Resulü! Acaba ben yatağınıza yatarsam canınız güvende olacak mı?” Allah Resulü (s.a.a) olumlu cevap verince Hz. Ali (a.s) Peygamberin (s.a.a) canı güvende kalacağı için şükür secdesi yerine getirdi. Sonra Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali’ye (a.s) bir başka önemli görev daha verdi. O görev Peygamberin (s.a.a) yanında bulunan emanetlerdi. Hz. Ali’den (a.s) onları sahiplerine teslim etmesini istedi. Rivayetlere göre o gece çok önemli bir olay daha vuku buldu. Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali’yi (a.s) Kâbe’ye götürdü. Allah Resulü (s.a.a) Ali’den (a.s) omuzlarına basarak Kâbe’nin üzerine çıkmasını istedi. Hz. Ali (a.s) Allah Resulü’nün (s.a.a) yardımıyla Kâbe’nin üzerine çıktı ve Allah Resulü’nün (s.a.a) emri üzerine büyük çivilerle Kâbe’nin üzerine monte edilen bakırdan yapılmış Kureyş’in büyük putunu yerinden söküp çıkardı ve kuvvetli bir şekilde yere çırparak parçaladı. Daha sonra Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali (a.s) ile geri döndü. İbni Esir’in el-Kamil adlı eserindeki nakline göre “o gece Allah Resulü (s.a.a) evin etrafını kuşatan müşriklere bir avuç toprak serpti ve Yasin suresinin ilk ayetlerini okuyarak evden dışarı çıktı ve Mekke’yi terk etti. Kâfirler Peygamberi (s.a.a) göremiyorlardı.” Müşrikler, gecenin bir saatinde ellerindeki kılıçlarla eve girdiklerinde Peygamberin (s.a.a) yatağında Hz. Ali’yi (a.s) gördüler. Hz. Ali’yi (a.s) döverek mescide götürdüler ve birkaç saat oraya kapattılar. Hz. Ali (a.s) serbest bırakıldıktan sonra Peygamberin (s.a.a) vasiyet ettiği emanetleri sahiplerine teslim etti. Tüm bunlar Hz. Ali’nin (a.s) isarının açık bir nişanesidir. Çünkü Hz. Ali (a.s) Allah Resulü’nün (s.a.a) güven içinde Mekke’den çıkması için hazretin yatağında uyudu ve canından geçerek Allah Resulü’nü (s.a.a) korudu ve hakkında yukarıda zikrettiğimiz ayet nazil oldu. Hz. Ali’nin (a.s) Peygamberin (s.a.a) yatağında uyuduğu geceye Leyletul Mebit denilmiştir.
Hz. Ali (a.s) Allah Resulü’nün (s.a.a) yatağında uyuduğu o tehlikeli gece Allah, Hz. Ali’yi (a.s) korumak için iki büyük meleği olan Azrail ve Cebrail’e şöyle buyurdu: “Ben sizleri birbirinize kardeş kıldım ve birinizin ömrünü diğerinden fazla kıldım. Hanginiz canını ötekine feda etmeye hazırdır? Bu iki büyük melekten hiçbiri buna hazır olmadı. İşte o zaman yüce Allah onlara şöyle buyurdu: “Bakın, görün de Ali b. Ebu Talib nasıl da canını Allah Resulü’ne (s.a.a) feda etmeye hazırdır!” sonra yüce Allah, Cebrail ve Azrail’i Hz. Ali’yi (a.s) korumaları için yeryüzüne gönderdi.
Bazen bir iyiliğin ihyası için veya bir kötülüğü silip yok etmek için canı feda etmek gerekir. Hz. Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kim emri bil maruf (iyiliğe emretmek) ve nehyi anil münker (kötülükten sakındırmak) yolunda öldürülürse bu ayetin (misdak) içeriğine amel edenlerden olur.
--------------------------------------------------------------
-Şerhu Nehcil Belağa, c.13, s.262
-el-Müstedrek c.3, s.5
-el-Müsdrek, c.2, s.72
-Ehlisünnet âlimlerinin birçoğu bu ayetin Hz. Ali’nin (a.s) fazileti hakkında nazil olduğunu zikretmişlerdir. Büyük yazar Allame Emini “el-Gadir” adlı şaheserinin 2. cildinin 48. Sayfasında bu âlimlerin isimlerini zikretmiştir. O âlimlerden biri de Ehlisünnet’in önde gelen âlimlerinden Ahmed B. Hanbel’dir. Bu âlim Müsned adlı eserinin 1. Cildinin 348. Sayfasında olaya yer vermiştir. Etyebul Beyan adlı tefsirin yazarı şöyle diyor: “Gayetul Meram adlı eserde bu konuyla ilgili olarak 20 hadis nakledilmiştir. Bu hadislerin dokuz tanesini Ehlisünnet âlimler 11 tanesini ise Şia âlimleri nakletmişlerdir ki bu hadislerde Leyletul Mebit olayının Hz. Ali’nin fazileti hakkında olduğu kabul edilmiştir. Üçüncü asır âlimlerinden Tarihi Taberi adlı eserin 2. Cildinin 373. Sayfasında Hz. Asli’nin Leyletul Mebite’te Allah Resulü’nün (s.a.a) yatağında uyuduğu olay nakledilmiştir. Aynı şekilde Tarihi Yakubi adlı eserin 2. Cildinin 39. Sayfasında olay çok net bir şekilde beyan edilmiştir. İbni Ebil Hadid’in Şerhi Nehcül Belağa adlı eserinin 4. Cildinin 73. Sayfasında şöyle gelmiştir: "Muaviye, Semure b. Cundeb’e dört bin dinar para vererek bu ayetin İbni Mülcem hakkında indiğini söylemesini istemiştir. Tefsiri Numune, c.2, s.49
Ehlisünnet’in yedinci asır âlimlerinden olan mutezile itikadına sahip İbni Ebil Hadid Nehcül Belağa’ya yazdığı şerhinde şöyle diyor: “Bütün müfessirlere göre bu ayet Ali b. Ebu Talib (a.s) hakkında nazil olmuştur. Hz. Ali (a.s) Leyletul Mebit’te Allah Resulü’nün (s.a.a) yatağında yattı ve canı pahasına İslam’ın aziz Peygamberini (s.a.a) korudu. Bu konu mütevatir haddinde nakledilmiştir ki kâfir ve aklından sorunu olan kimselerden başka kimse inkâr etmemiştir.
Mekkeli müşrikler Peygamberi (s.a.a) ortadan kaldırmak amacıyla bir toplantı düzenlediler. Onlar ortak bir karar aldılar, aldıkları karar şuydu: Peygamberi (s.a.a) öldürmek için her kabileden bir kişi seçilecek ve seçilen kişiler elerindeki kılıç ve hançerlerle toplu olarak Peygambere (s.a.a) darbeler indirip öldüreceklerdi. Böylece hem Haşimoğulları Peygamberin (s.a.a) intikamını almak için belirli bir kişiyi öldürmek için gerekçe bulamayacak ve hem de Peygamberin (s.a.a) onların çıkarlarına ters düşen davetinden kurtulacaklardı. Allah, Resul-i Ekrem’i (s.a.a) onların bu sinsi planlarından haberdar etti. Allah Resulü olayı Ali’ye (a.s) bildirdi. Hz. Ali (a.s) hiçbir itirazda bulunmadı ve Allah Resulüne (s.a.a) şöyle arz etti: “Ey Allah’ın Resulü! Acaba ben yatağınıza yatarsam canınız güvende olacak mı?” Allah Resulü (s.a.a) olumlu cevap verince Hz. Ali (a.s) Peygamberin (s.a.a) canı güvende kalacağı için şükür secdesi yerine getirdi. Sonra Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali’ye (a.s) bir başka önemli görev daha verdi. O görev Peygamberin (s.a.a) yanında bulunan emanetlerdi. Hz. Ali’den (a.s) onları sahiplerine teslim etmesini istedi. Rivayetlere göre o gece çok önemli bir olay daha vuku buldu. Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali’yi (a.s) Kâbe’ye götürdü. Allah Resulü (s.a.a) Ali’den (a.s) omuzlarına basarak Kâbe’nin üzerine çıkmasını istedi. Hz. Ali (a.s) Allah Resulü’nün (s.a.a) yardımıyla Kâbe’nin üzerine çıktı ve Allah Resulü’nün (s.a.a) emri üzerine büyük çivilerle Kâbe’nin üzerine monte edilen bakırdan yapılmış Kureyş’in büyük putunu yerinden söküp çıkardı ve kuvvetli bir şekilde yere çırparak parçaladı. Daha sonra Allah Resulü (s.a.a) Hz. Ali (a.s) ile geri döndü. İbni Esir’in el-Kamil adlı eserindeki nakline göre “o gece Allah Resulü (s.a.a) evin etrafını kuşatan müşriklere bir avuç toprak serpti ve Yasin suresinin ilk ayetlerini okuyarak evden dışarı çıktı ve Mekke’yi terk etti. Kâfirler Peygamberi (s.a.a) göremiyorlardı.” Müşrikler, gecenin bir saatinde ellerindeki kılıçlarla eve girdiklerinde Peygamberin (s.a.a) yatağında Hz. Ali’yi (a.s) gördüler. Hz. Ali’yi (a.s) döverek mescide götürdüler ve birkaç saat oraya kapattılar. Hz. Ali (a.s) serbest bırakıldıktan sonra Peygamberin (s.a.a) vasiyet ettiği emanetleri sahiplerine teslim etti. Tüm bunlar Hz. Ali’nin (a.s) isarının açık bir nişanesidir. Çünkü Hz. Ali (a.s) Allah Resulü’nün (s.a.a) güven içinde Mekke’den çıkması için hazretin yatağında uyudu ve canından geçerek Allah Resulü’nü (s.a.a) korudu ve hakkında yukarıda zikrettiğimiz ayet nazil oldu. Hz. Ali’nin (a.s) Peygamberin (s.a.a) yatağında uyuduğu geceye Leyletul Mebit denilmiştir.
Hz. Ali (a.s) Allah Resulü’nün (s.a.a) yatağında uyuduğu o tehlikeli gece Allah, Hz. Ali’yi (a.s) korumak için iki büyük meleği olan Azrail ve Cebrail’e şöyle buyurdu: “Ben sizleri birbirinize kardeş kıldım ve birinizin ömrünü diğerinden fazla kıldım. Hanginiz canını ötekine feda etmeye hazırdır? Bu iki büyük melekten hiçbiri buna hazır olmadı. İşte o zaman yüce Allah onlara şöyle buyurdu: “Bakın, görün de Ali b. Ebu Talib nasıl da canını Allah Resulü’ne (s.a.a) feda etmeye hazırdır!” sonra yüce Allah, Cebrail ve Azrail’i Hz. Ali’yi (a.s) korumaları için yeryüzüne gönderdi.
Bazen bir iyiliğin ihyası için veya bir kötülüğü silip yok etmek için canı feda etmek gerekir. Hz. Ali (a.s) şöyle buyurmuştur: “Kim emri bil maruf (iyiliğe emretmek) ve nehyi anil münker (kötülükten sakındırmak) yolunda öldürülürse bu ayetin (misdak) içeriğine amel edenlerden olur.
--------------------------------------------------------------
-Şerhu Nehcil Belağa, c.13, s.262
-el-Müstedrek c.3, s.5
-el-Müsdrek, c.2, s.72
-Ehlisünnet âlimlerinin birçoğu bu ayetin Hz. Ali’nin (a.s) fazileti hakkında nazil olduğunu zikretmişlerdir. Büyük yazar Allame Emini “el-Gadir” adlı şaheserinin 2. cildinin 48. Sayfasında bu âlimlerin isimlerini zikretmiştir. O âlimlerden biri de Ehlisünnet’in önde gelen âlimlerinden Ahmed B. Hanbel’dir. Bu âlim Müsned adlı eserinin 1. Cildinin 348. Sayfasında olaya yer vermiştir. Etyebul Beyan adlı tefsirin yazarı şöyle diyor: “Gayetul Meram adlı eserde bu konuyla ilgili olarak 20 hadis nakledilmiştir. Bu hadislerin dokuz tanesini Ehlisünnet âlimler 11 tanesini ise Şia âlimleri nakletmişlerdir ki bu hadislerde Leyletul Mebit olayının Hz. Ali’nin fazileti hakkında olduğu kabul edilmiştir. Üçüncü asır âlimlerinden Tarihi Taberi adlı eserin 2. Cildinin 373. Sayfasında Hz. Asli’nin Leyletul Mebite’te Allah Resulü’nün (s.a.a) yatağında uyuduğu olay nakledilmiştir. Aynı şekilde Tarihi Yakubi adlı eserin 2. Cildinin 39. Sayfasında olay çok net bir şekilde beyan edilmiştir. İbni Ebil Hadid’in Şerhi Nehcül Belağa adlı eserinin 4. Cildinin 73. Sayfasında şöyle gelmiştir: "Muaviye, Semure b. Cundeb’e dört bin dinar para vererek bu ayetin İbni Mülcem hakkında indiğini söylemesini istemiştir. Tefsiri Numune, c.2, s.49
Yorum