İmam’ın (a.s) Harun hükümeti karşısındaki bu tutumu Harun’un imam’ı gözaltında tutmasına ve halkla ilişkilerini kesmesine neden oldu. Bu yüzden de İmam’ı tutukladı ve zindana gönderdi. İmam’ın girdiği ilk zindan bir yıl müddetince kaldığı Basra zindanıydı.
Mansur-i Devaniki’nin torunu olan İsa b. Cafer Harun’a hitaben bir mektup yazdı ve İmam’ın bu zindandaki durumunu ona bildirerek şöyle dedi: “Uzun bir süredir Musa b. Cafer (a.s) benim zindanımdadır. Bu müddet boyunca onu denedim ve onu takip eden bir takım casusular görevlendirdim; ama ondan dua ve ibadetten başka bir şey görmedim. Bazı kimseleri onun ne dualar ettiğini öğrenmekle görevlendirdim. Ama o ne bana ve ne de sana beddua etmemektedir. Kendisi için Allah’tan sadece bağışlanma ve rahmet dilemektedir. O halde bir kimseyi gönder de Musa b. Cafer’i ona teslim edeyim; aksi takdirde onu serbest bırakacağım.” İsa’nın mektubu Harun’a ulaştıktan sonra Harun bir kimseyi göndererek İmam’ı (a.s) Basra’dan Bağdat’a Fazl b. Rebi’in- ki Harun’un bakanlarından biriydi- götürdü. İmam uzun bir müddet Fazl’ın zindanında yaşadı, sonunda Harun Fazl’dan İmam’ı öldürmesini istedi, ama Fazl buna yanaşmadı. Sonra Harun Fazl için bir mektup yazdı ve İmam Kazım’ı Fazl b. Yahya Bermeki’ye teslim etmesini emretti. O da İmam’ı ona tslim etti. Fazl b. Yahya Bermeki İmam’ı evinin odalarından birinde gözaltına aldı ve başına bir takım muhafızlar dikti. İmam (a.s) gece ve gündüz ibadetle meşguldü. Harun Yahya Bermeki’den İmam’ı katletmesini istedi, ama o da böyle bir işe teşebbüste bulunmadı.
Harun İmam’ı Sindi b. Şahik’e teslim etti. İmam (as) en korkunç ve karanlık hapis günlerini bu zindanda yaşadı, sonunda da Harun H.K. 25. Receb 183 tarihinde Sindi b. Şahik zindanında İmam’ı zehirledi ve üç gün sonra da İmam şahadete ulaştı. Sindi b. Şahik zahiri kurtarmak için birkaç kadı ve adil şahsı yanına çağırdı ve onlara İmam’ın doğal ölümlüyle öldüğüne tanıklık etmelerini istedi. İmam (a.s) bu durumu fark edince şöyle buyurdu: “Şahadet ederim ki ben üç gündür zehirlenmiş bulunmaktayım, zahiren sağlamım, ama zehirlendim. Çok geçmeden de bu zehirlenme nedeniyle de dünyadan göçeceğim.”
Bu tertip üzere üçüncü günün sonunda velayet göklerinin yedinci yıldızı da dünyaya gözlerini kapadı.
«Allah hepimizi bu İmam’ın gerçek takipçilerinden ve izleyicilerinden kılsın.»
Mansur-i Devaniki’nin torunu olan İsa b. Cafer Harun’a hitaben bir mektup yazdı ve İmam’ın bu zindandaki durumunu ona bildirerek şöyle dedi: “Uzun bir süredir Musa b. Cafer (a.s) benim zindanımdadır. Bu müddet boyunca onu denedim ve onu takip eden bir takım casusular görevlendirdim; ama ondan dua ve ibadetten başka bir şey görmedim. Bazı kimseleri onun ne dualar ettiğini öğrenmekle görevlendirdim. Ama o ne bana ve ne de sana beddua etmemektedir. Kendisi için Allah’tan sadece bağışlanma ve rahmet dilemektedir. O halde bir kimseyi gönder de Musa b. Cafer’i ona teslim edeyim; aksi takdirde onu serbest bırakacağım.” İsa’nın mektubu Harun’a ulaştıktan sonra Harun bir kimseyi göndererek İmam’ı (a.s) Basra’dan Bağdat’a Fazl b. Rebi’in- ki Harun’un bakanlarından biriydi- götürdü. İmam uzun bir müddet Fazl’ın zindanında yaşadı, sonunda Harun Fazl’dan İmam’ı öldürmesini istedi, ama Fazl buna yanaşmadı. Sonra Harun Fazl için bir mektup yazdı ve İmam Kazım’ı Fazl b. Yahya Bermeki’ye teslim etmesini emretti. O da İmam’ı ona tslim etti. Fazl b. Yahya Bermeki İmam’ı evinin odalarından birinde gözaltına aldı ve başına bir takım muhafızlar dikti. İmam (a.s) gece ve gündüz ibadetle meşguldü. Harun Yahya Bermeki’den İmam’ı katletmesini istedi, ama o da böyle bir işe teşebbüste bulunmadı.
Harun İmam’ı Sindi b. Şahik’e teslim etti. İmam (as) en korkunç ve karanlık hapis günlerini bu zindanda yaşadı, sonunda da Harun H.K. 25. Receb 183 tarihinde Sindi b. Şahik zindanında İmam’ı zehirledi ve üç gün sonra da İmam şahadete ulaştı. Sindi b. Şahik zahiri kurtarmak için birkaç kadı ve adil şahsı yanına çağırdı ve onlara İmam’ın doğal ölümlüyle öldüğüne tanıklık etmelerini istedi. İmam (a.s) bu durumu fark edince şöyle buyurdu: “Şahadet ederim ki ben üç gündür zehirlenmiş bulunmaktayım, zahiren sağlamım, ama zehirlendim. Çok geçmeden de bu zehirlenme nedeniyle de dünyadan göçeceğim.”
Bu tertip üzere üçüncü günün sonunda velayet göklerinin yedinci yıldızı da dünyaya gözlerini kapadı.
«Allah hepimizi bu İmam’ın gerçek takipçilerinden ve izleyicilerinden kılsın.»