Bütün İmam (aleyhisselam) , Ebu Talib'in (aleyhisselam) güçlü imanını açıkça beyan etmişlerdir ve çeşitli münasebetlerde Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) bu fedakâr yardımcısını savunmuşlardır. Biz bunlardan sadece iki hususa değinmekle yetiniyoruz:a) İmam Muhammed Bâkır (aleyhisselam) şöyle buyurmuştur:"Eğer Ebu Talib'in (aleyhisselam) imam terazinin bir kefesi-ne, bu insanlann imam da diğer kefesine bırakılacak olursa, Ebu Talib'in (aleyhisselam) imam ağır gelir." (1)
b) İmam Cafer Sadik (aleyhisselam), Allah Resulü'nün (sallallahu aleyhi ve alih) şöyle buyurduğunu nakletmektedir:
"Ashab-ı Kehf, (birtakim maslahatlardan dolayi) imanlarını gizleyip, kâfir olduklarını izhar ettiler. Allah da onlara iki kat mükafât verdi. Ebu Talib (aleyhisselam) de, (bazı maslahatlardan dolayı) İmamın ve Müslüman olduğunu gizleyip, şirki izhar etti. Allah da ona iki kat mükafât verdi."(2)
Bütün bu söylenen delillerden, Ebu Talib'in (aleyhisselam) aşağıdaki şu makamlara sahip olduğu açıkça anlaşılmaktadır:
1- Allah'a ve Hz. Peygamber'e (sallallahu aleyhi ve alih) güçlü bir iman
2- Allah Resulü'nü (sallallahu aleyhi ve alih) riyasız destekleme ve koruma ve İslâm yolunda fedakârlık gösterme
3- Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) yanında eşsiz bir sevgiye sahip olma
4- Allah nezdinde şefaat makamına sahip olma Böylece hakkında çirkin ithamların temelsiz olduğu ortaya çıkmaktadır.
Yapılan açıklamalar ışığında iki gerçek aydınlığa kavuşmaktadır:
1- Ebu Talib'in (aleyhisselam) İmam (aleyhisselam), Allah Resulü (sallallahu aleyhi ve alih), ashabı, Müminlerin Emiri (aleyhisselam) ve İmamlar (aleyhisselam) tarafından kabul görmüştür.2- Ebu Talib (aleyhisselam) hakkında ileri sürülen yakışıksız ithamların hiçbir temeli ve dayanağı yoktur ve ithamlar, Ehlibeyt (aleyhisselam) ve Ebu Talib (aleyhisselam) Oğulları ile savaş hâlinde olan Ümeyyeoğulları ve Abbasoğullan'ndan bir grubun tahrikleriyle siyasî amaçlarla ortaya atılmıştır.Şimdi Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) o eşsiz yardımcısının şahsiyetini küçültmek için düşmanlarının sarıldığı ve "Zahzah Hadisi" diye meşhur olan rivayeti incelemeyi ve Kur'ân'ın ayetleri Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) kesin sünneti ve selim aklın yol göstericiliği ışığında bu rivayetin temelsiz olduğunun delillerini ortaya koymayı uygun görüyoruz:
Zahzah (3) Hadisi'nin Etüdü:
Buharîve Muslim gibi bazı yazarlar, Süfyan b. Said-i Sevrî, Abdulmelik b. Umeyr, Abdulaziz b. Muhammed Deraverdî ve Leys b. Sa'd gibi ravilerden naklen aşağı-daki iki hadisi Hz. Peygamber'e (sallallahu aleyhi ve alih) isnat etmişlerdir:a) "Ebu Talib'i (aleyhisselam) ateş katmanları arasında gördüm ve onu bir zahzaha1 (çukura) naklettim."
b) "Belki kıyamet günü Ebu Talib'e (aleyhisselam) şefaatim fayda verir de onu, derinliği incik kemiklerine kadar olmakla birlikte beynini kaynatan ateşten bir zahzaha (çukura) koyarlar." (4)
Gerçi daha önce açıkladığımız, Ebu Talib'in (aleyhisselam) imanını ortaya koyan apaçık deliller ve sayısız hadisler ışığında bu büyük iftiranın (Zahzah Hadisi'nin) temelsizliği açık bir şekilde anlaşılmaktadır; lâkin konunun daha da açıklığa kavuşması için şimdi Zahzah Hadisi'ni iki açıdan incelemeye çalışacağız:
1- Hadisin senetlerinin temelsiz oluşu
2- Hadisin yüce Allah'ın Kitabı ve Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) sünnetine aykırı oluşu
Zahzah Hadisi'nin Senetlerinin Temelsiz Oluşu
Daha önce de beyan edildiği üzere, Zahzah Hadisi'nin ravileri, Süfyan b. Said-i Sevrî, Abdulmelik b. Umeyr, Abdulaziz b. Muhammed Deraverdî ve Leys b. Sa'd'dir.
Şimdi muhaddislerin durumlanm inceleyen Sünni ricalcilerinin bu konudaki sözlerine dayanarak bu şahısların durumunu araştıralım:
1- İbn-i Ebi'l-Hadid, Şerh-u Nehc'il-Belâğa, c.14, s.68, ikinci baski ve el-Hiiccet, s.18
2- İbn-i Ebi'l-Hadid, Şerh-u Nehc'ül-Belâğa, c.14, s.70, ikinci baskı ve el-Hüccet, s.17 ve 115
3- Zahzah, derinliği insan boyundan az olan çukur anlamındadır.
4 - Sahih-i Buharî, c.5, Ebvab-u Menakıb, Bab-u Kıssat-i Ebî Ta-lib, s.52, Mısır basimi ve c.8, Kitab'ul-Edeb, Bab-u Kunyet'il-Müşrik, s.46
b) İmam Cafer Sadik (aleyhisselam), Allah Resulü'nün (sallallahu aleyhi ve alih) şöyle buyurduğunu nakletmektedir:
"Ashab-ı Kehf, (birtakim maslahatlardan dolayi) imanlarını gizleyip, kâfir olduklarını izhar ettiler. Allah da onlara iki kat mükafât verdi. Ebu Talib (aleyhisselam) de, (bazı maslahatlardan dolayı) İmamın ve Müslüman olduğunu gizleyip, şirki izhar etti. Allah da ona iki kat mükafât verdi."(2)
Bütün bu söylenen delillerden, Ebu Talib'in (aleyhisselam) aşağıdaki şu makamlara sahip olduğu açıkça anlaşılmaktadır:
1- Allah'a ve Hz. Peygamber'e (sallallahu aleyhi ve alih) güçlü bir iman
2- Allah Resulü'nü (sallallahu aleyhi ve alih) riyasız destekleme ve koruma ve İslâm yolunda fedakârlık gösterme
3- Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) yanında eşsiz bir sevgiye sahip olma
4- Allah nezdinde şefaat makamına sahip olma Böylece hakkında çirkin ithamların temelsiz olduğu ortaya çıkmaktadır.
Yapılan açıklamalar ışığında iki gerçek aydınlığa kavuşmaktadır:
1- Ebu Talib'in (aleyhisselam) İmam (aleyhisselam), Allah Resulü (sallallahu aleyhi ve alih), ashabı, Müminlerin Emiri (aleyhisselam) ve İmamlar (aleyhisselam) tarafından kabul görmüştür.2- Ebu Talib (aleyhisselam) hakkında ileri sürülen yakışıksız ithamların hiçbir temeli ve dayanağı yoktur ve ithamlar, Ehlibeyt (aleyhisselam) ve Ebu Talib (aleyhisselam) Oğulları ile savaş hâlinde olan Ümeyyeoğulları ve Abbasoğullan'ndan bir grubun tahrikleriyle siyasî amaçlarla ortaya atılmıştır.Şimdi Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) o eşsiz yardımcısının şahsiyetini küçültmek için düşmanlarının sarıldığı ve "Zahzah Hadisi" diye meşhur olan rivayeti incelemeyi ve Kur'ân'ın ayetleri Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) kesin sünneti ve selim aklın yol göstericiliği ışığında bu rivayetin temelsiz olduğunun delillerini ortaya koymayı uygun görüyoruz:
Zahzah (3) Hadisi'nin Etüdü:
Buharîve Muslim gibi bazı yazarlar, Süfyan b. Said-i Sevrî, Abdulmelik b. Umeyr, Abdulaziz b. Muhammed Deraverdî ve Leys b. Sa'd gibi ravilerden naklen aşağı-daki iki hadisi Hz. Peygamber'e (sallallahu aleyhi ve alih) isnat etmişlerdir:a) "Ebu Talib'i (aleyhisselam) ateş katmanları arasında gördüm ve onu bir zahzaha1 (çukura) naklettim."
b) "Belki kıyamet günü Ebu Talib'e (aleyhisselam) şefaatim fayda verir de onu, derinliği incik kemiklerine kadar olmakla birlikte beynini kaynatan ateşten bir zahzaha (çukura) koyarlar." (4)
Gerçi daha önce açıkladığımız, Ebu Talib'in (aleyhisselam) imanını ortaya koyan apaçık deliller ve sayısız hadisler ışığında bu büyük iftiranın (Zahzah Hadisi'nin) temelsizliği açık bir şekilde anlaşılmaktadır; lâkin konunun daha da açıklığa kavuşması için şimdi Zahzah Hadisi'ni iki açıdan incelemeye çalışacağız:
1- Hadisin senetlerinin temelsiz oluşu
2- Hadisin yüce Allah'ın Kitabı ve Hz. Peygamber'in (sallallahu aleyhi ve alih) sünnetine aykırı oluşu
Zahzah Hadisi'nin Senetlerinin Temelsiz Oluşu
Daha önce de beyan edildiği üzere, Zahzah Hadisi'nin ravileri, Süfyan b. Said-i Sevrî, Abdulmelik b. Umeyr, Abdulaziz b. Muhammed Deraverdî ve Leys b. Sa'd'dir.
Şimdi muhaddislerin durumlanm inceleyen Sünni ricalcilerinin bu konudaki sözlerine dayanarak bu şahısların durumunu araştıralım:
1- İbn-i Ebi'l-Hadid, Şerh-u Nehc'il-Belâğa, c.14, s.68, ikinci baski ve el-Hiiccet, s.18
2- İbn-i Ebi'l-Hadid, Şerh-u Nehc'ül-Belâğa, c.14, s.70, ikinci baskı ve el-Hüccet, s.17 ve 115
3- Zahzah, derinliği insan boyundan az olan çukur anlamındadır.
4 - Sahih-i Buharî, c.5, Ebvab-u Menakıb, Bab-u Kıssat-i Ebî Ta-lib, s.52, Mısır basimi ve c.8, Kitab'ul-Edeb, Bab-u Kunyet'il-Müşrik, s.46
