Hz. Fatıma"nın (sa) Kendi Vefatını Bildirmesi

[segaleyn]

Hz. Fatıma"nın (sa) Kendi Vefatını Bildirmesi


Ahmed ibn-i Hanbel, Ümmü Selma'dan şöyle rivayet eder:
Hz. Fatıma'nın (selam’ullahi aleyha) vefatıyla sonuçlanan hastalığı döneminde ben, onun bakımını üstlenmiştim. Bir gün onun durumu diğer günlere nispet iyi idi. Hz. Ali (aleyhi’s-selâm) da işlerinden dolayı evden ayrılmıştı.
Bana şöyle dedi: "Yıkanmam için su hazırla." Ben su hazırladım ve döktüm; o da güzel bir şekilde kendisini yıkadı. Sonra: "Benim yeni elbiselerimi getir." dedi ve ben getirdim. Sonra: "Benim yatağımı evin ortasına ser." dedi ve ben söylediğini yaptım. Ve o elini yüzünün altına koyup kıbleye yönelerek yatağa uzandı. Sonra da:
"Ey cariye, ben şimdi vefat edeceğim; ve ben yıkanmışım (kendimi pâk etmişim); kimse benim üzerimi açmasın." (Bunu söyledikten) Sonra dünyadan göçtü. Sonra Hz. Ali (aleyhi’s-selâm) geldi ve ben ona olayı anlattım."[1]
Bu hadisi Muhibbuddin Taberî de, Zehair-ül Ukbâ kitabında Ümmü Seleme'den rivayet etmiştir. Hakeza bu hadisi Ahmed (Menakıb'ında) ve Dulabî de rivayet etmişlerdir. Yine bu hadisi İbn-i Esir de, Üsd-ül Gabe'de Ümmü Selma'dan rivayet etmiştir.
Hz. Fatıma'nın (sa) Cennete Uğurlanışı
Muhibbuddin Taberî, Zehair-ül Ukbâ'da Hz. Ali'den (aleyhi’s-selâm) Resulullah'ın (salla’llâhu aleyhi -ve alihi- ve sellem) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
Benim kızım Fatıma, kıyamet günü mahşere gelir ve onun üzerinde hayat suyuyla yoğrulmuş bir keramet elbisesi olur; mahlukat ona bakarak şaşkına uğrarlar. Sonra ona cennetin elbiselerinden bir elbise giydirilir ve bu elbisenin üzerine yeşil yazıyla yazılır ki:
"Hz. Muhammed'in (salla’llâhu aleyhi -ve alihi- ve sellem), kızı Fatıma'yı en güzel surette ve en kamil heybet ile ve tam bir kerametle ve yeterli pay ile cennete dahil eyleyin.” Böylece bir gelin gibi etrafında yetmiş bin cariye ile cennete uğurlanır.[2]
Hz. Fatıma (sa) Cennete Girecek Olan İlk Şahıstır

Muttaki, Kenz-ül Ummâl'da rivayet etmiştir ki:
Cennete girecek olan ilk şahıs Muhammed'in (salla’llâhu aleyhi -ve alihi- ve sellem) kızı Fatıma'dır. Fatıma'nın, bu ümmetteki yeri Beni İsrail'deki Meryem'in yeri gibidir.[3]
Muttaki, bu hadisi Ebu-l Hasan Ahmed ibn-i Meymun'un Fazail-i Ali'de (aleyhi’s-selâm) rivayet ettiğini ve Rafi'in, Bedl ibn-i Mihbir'den, o da Abdusselam ibn-i Aclan'dan, o da Ebu Yezid el Medenî'den, o da Resulullah'tan (salla’llâhu aleyhi -ve alihi- ve sellem) rivayet ettiğini kaydetmiştir.
Zehebî, Mizan-ül İ'tidal'de senediyle birlikte Ebu Hüreyre'den bir hadis nakletmiş ve o hadisin sahih olduğunu da kaydetmiştir: Hadis şöyledir:
Resulullah (salla’llâhu aleyhi -ve alihi- ve sellem) şöyle buyurdu:

[Qom_u_ask]

Ynt: Hz. Fatıma"nın (sa) Kendi Vefatını Bildirmesi

Geçtiğimiz hafta Fatıma s.a.'nın şehadet yıldönümüydü. O kainatın en değerli hanımı daha dünya ve kocası ona doymadan burdan ayrıldı. ne çileler çekti sevgili babası bu dünyadan ayrıldıktan sonra. ellerini açıp şikayet etti olanları ve tarihte en iyi konuşan etkili belağat ve fesahat sahibi kadınlara örnek olarak hitabesi müstesna yerini buldu. Mazlum şia edebiyatını süsleyen nadide cevherlerden bir inci mercan misali yanık gönülleri hala beslemektedir onun çektiği zulümleri şikayet ettiği o feryadı:

"Babacığım sen gittikten sonra bizlere ne cefalar ettiler, sen olsaydın bunların hiç birini yapamazlardı bize.. "

Ve vasiyet etti: Ey Ali a.s. beni gece ver toprağa, Ebubekir ve diğerleri cenazeme katılıp da Fatıma s.a. bizdendi demesinler diye.. Herkes bilsin ki ben küs gidiyorum, biat etmeden gidiyorum!

Ali a.s. o dev gibi insan, kendini nice orduların durduramadığı baş ve boyun eğdiremediği ALLAH'ın kükremiş arslanı yıkılmış ayakta duramıyordu. iki taraflı ikişer kişi girmişti koltuğuna öyle ayakta durabiliyordu. iki elin parmaklarının sayısı kadar bi Ehlibeyt taraftarı ile gece gizlice geldiler mezarın başına. Ali a.s. şialarından müsade istedi ben dedi yalnız koyacağım onu Kabre!

ve kabirden iki kol uzandı Ali a.s.'ın tanıdığı. Bana dedi ver kızımı! Sana dedi geri veriyorum dünyanın en güzel emanetini Ya Rasülullah.. Resul s.a.a. kendinden olan parçasını alıp da baktığında Ali a.s.'ın artık dayanamayacağı o sözleri söyledi. Ali a.s.'ı o devi çökerten cümleleri: Ama ben sana emanet ettiğimde vücudundaki bu morarma ve yaralar yoktu! Ne yaptın emanetime!...

Kaç insan dayanabilirdi ki sıradan olan; karısının gözleri önünde dövülmesine tepki vermeden! kaç leşi cehenneme yollamış Ali dayansındı. Dayanıyorsa onun içini nasıl bir kor yakmış olurdu ki!..

derdi kuyulara söyledi Ali a.s. yokluğunda en değerli emaneti..

çünkü bi o kalmıştı onu anlayabilecek vefalı.. bir kaç şiisi dışında!.. kimseler açmadı kapısını zaten aylarca.. Fatıma s.a. vefat ettikten sonra.. kimse sormadı ne halin var nasılsın diye...