Babası hapsedilen Filistinli kızın şiiri

[Mufazzal]

Filistinli kızın çığlığı!

Baba! Diyorlar ki sen suçlusun...

Baba! Sen suçlu değilsin...

Baba! Neden tutukladılar seni...

Baba! Seni benden neden esirgediler?

Beni bir kez öpmeden,

Annemin gözyaşlarını silmeden...

Anne! Her sabah yanaklarında gözyaşı görüyorum,

Filistin her şeye lâyık değil mi?

Her gün güneşe sesleniyorum...

Anne! Babamı bir kez daha görebilecek miyim?

Yoksa, yoksa kıyamete kadar bir daha göremeyecek miyim?

Yoksa, annemin gözyaşları kıyamete kadar akacak mı?

Baba, neredesin! Neredesin!

Topraklarımız işgal ediliyor

Filistin'in çiçekleri koparılıyor

Babamı hiç öpmedim,

Güneş doğduğundan beri...

Bayramlar bayramı, şenlikler şenliği kovalıyor.

Şehit üstüne şehit düşüyor...

Babam demir parmaklıklar arkasında!

Kölelerin tutulduğu duvarların ötesinde...

O gün ne zaman?

Her sabah çocuklarını öpen babalar!

Çok şey mi istiyorum? Çok şey mi istiyorum?

Utanın... Utanın... Utanın...

Ey ezilmiş çocukluğum

Ben Filistin'in çiçeğiyim

Ve babam demir parmaklıklar arkasında...

Babamı istiyorum...

Babamı istiyorum...

Babamı istiyorum...

KIBLE

[Qom_u_ask]

Ynt: Babası hapsedilen Filistinli kızın şiiri

bizim çocucuklarımız bizi her gün görüyorlar.. filistinli çocuklardan ise babalarını bir kez bile göremeyenler var. Peki hangileri şanslı..

doğal olan aile birliği içinde baba çocuk birlikte olmasıdır. İlahi sünnetullah (yasa) gereği babanın çocuğa çocuğun babaya ihtiyacı olacak şekilde ayarlanan bir ilişki ve faydalanma var..

ancak babasını görmeyen çocuklar bu ilahi yasa gereği ihtiyaç duyacaklar ilişkiden gelecek ihtiyacı nasıl nereden karşılayacaklar?

çağdaş psikologlar çocuğun babası duramayacağını, babası olmazsa baba rolünü sürdürecek ve kendisine model olarak alacağı başka bir erkeği, yakınlarında görüştüğü birini babası yerine koyar derler. amca dede abi kim varsa yani gördüğü...

Peygamberimiz s.a.a. başta olmak üzere bir çok seçilmiş insana bakıyoruz babalarını küçük yaşta yitirmişler. Şehid çocukları da yine aynı kategoridedir.

Bu seçkin çocukların terbiyesinin Allah tarafından yapıldığını haber alıyoruz Peygamberimiz s.a.a.'in hadislerinden. bu durumda çocuğun baba rolüne koyduğu insandan alacağı örneklikler bir insandan değil İlahi bir kaynaktan olmuş bulunmaktadır.

Belki de doğal, maddi dünya ölçülerinden baktığımızda olumsuzluk gibi görünen bu durum çocuklar için çok daha faydalı bulunmaz bir nimettir. Zekeriya a.s., annesini küçük yaşta yitirmiş bulunan hz. Meryem için aynı şeyi söylüyor. Ben de diyor annemi küçükken kaybettim. bir çok nebi de.. Allah böylece bizim kalbimizin ilahi kaynaktan beslenip o şekilde yanarak hamlığının gitmesini takdir buyurmuş olabilir diye eklemektedir..

Filistinli çocukların babaları küçük yaşta onlardan ayrılırken bu çekilden acıdan tüm mü'minler sorumludur. Her ne kadar Allah'ın bu acıyı onlar için rahmete dönüştürse bile bu sorumluluk bizim üzerimizden kalkmamaktadır.