“Ebu Hamza,İmam Zeynelâbidin aleyhisselam’dan rivayet eder ki adamın birisi Hz.Ali aleyhisselam’ın yanına gelerek şöyle sordu: Ey Ebel Hasan!Sen Emirülmüminin olduğunu iddia ediyorsun. Seni kim müminlere emîr olmarak karar kıldı?
Buyurdu ki:Allah azze ve celle beni onlara emîr olarak karar kıldı. Adam Resulullah sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem’in yanına giderek dedi ki: Ya Resulullah!Beni Allah müminlere emir olarak karar kıldı diyen Ali doğru mu söylüyor?
Resulullah sallallahu aleyhi ve alihi ve sellem gazaplanarak buyurdu ki: Ali’nin müminler üzerindeki emirliği Allah’ın arşın üstünde karar kıldığı bir velayet akdidir. Melekleri de bu konuda şahit karar kıldı. Şüphesiz Ali Allah’ın halifesidir,Allah’ın hüccetidir,o müslümanların imamıdır. Ona itaat etmek Allah’a itaat etmekle birdir. Ona isyan etmek Allah’a isyan ile birdir. Her kim onu tanımazsa beni tanımaz,her kim onu tanırsa beni tanır. Onun imametini inkar eden benim nübüvvetimi inkar etmiş olur.Onun emirliğine karşı çıkan,benim risaletime karşı çıkmış olur. Onun faziletlerini reddeden beni kusurlu saymış olur. Ona karşı savaşan bana karşı savaşmış olur.Ona küfreden bana küfretmiş olur. Çünkü o bendendir,benim toprağımdan yaratılmıştır. Ve o kızım Fatıma’nın zevcidir. Evlatlarım Hasan ve Hüseyn’in babasıdır. Sonra o hazret buyurdu ki:
Ben,Ali,Fatıma,Hasan ve Hüseyn ile Hüseyn’in dokuz evladı Allah’ın yarattıklarına hüccetleriyiz. Bizim düşmanımız Allah’ın düşmanı,bizim dostlarımız da Allah’ın dostlarıdır.
Mecalis-i Şeyh Sadûk r.a. sf 113 ve 114.8.hadisi şerif,27.meclisten.
Yorum