İSLAM'IN YENİDEN HORTLATILAN YEMİNLİ DÜŞMANI:
Emeviler ve Emeviyat (1)
MURTAZA AKBULUT
Bu yazımda Emevi zihniyetinden emeviyat diye bahsedeceğim. Bazı İslami kitaplara sızdırılan böylece bazı müslümanların hurafi inanışlara sapmasına sebep olan Yahudi zihniyetinden israiliyat diye söz edildiği gibi.
Siz emeviyat yerine emevizim de diyebilirsiniz.
İsrailiyatın bile ümmetimiz içinde oluşması, Yahudi ve Hıristiyan işbirlikcisi Emevi tezgahının yüce dinimiz İslam’a olan hiyanetlerinden sadece birisidir.
Emevilere Araplar ve Farslar Ben-i Ümeyye (Ümeyye Oğulları)derler. Ulema her şey zıddı ile tanınır derler.Ümeyye Oğuları’nın zıddı Haşim oğullarıdır diyebiliriz.Yani Hz.Muhammed’in yüce ve pak ecdadından olan Haşim(r.a.)’in zürriyesi.Şecere-i melune(lanetlenmiş Ümeyye nesli)karşısında ise Şecere-i Tayyibe(temiz soy ağacının sahibi olan Ehlibeyt-a.s.- ve Haşimiler) yer almaktadır.
Keşke emeviyat ayrı bir mezhep olarak tanınsaydı da diğer mezheplerle arasında bir sınır oluşsaydı ve böylece diğer mezheplere nüfuzu daha az olsaydı.
Zira münafıklılıkta oldukca maharetli olan, çok sinsi politika ve zulümlerle iktidarı kapıp,kendilerini İslam halifeleri tanıtan bu habis şecere öz Muhammedi İslam’ı yok edip yerine yüce Allah’ın razı olmadığı kabul buyurmadığı sadece Müslümanları uyutmak için bazı İslami isim ve zahirlerin yer aldığı ancak mana ve hakikatten yoksun bırakılan ,adalet ve hidayet peşinde olmayan, tekasür (nüfus ve mal çoğaltmak) ile övünüp iktidarı kıble edinen, zalimin işini sadece Allah’a bırakıp ona itaat etmekle yardımcı kesilen ve daha nice hurafeler bidatlarla dolu tahrif edilmiş ve hakikattan uzak bir İslam anlayışının oluşup yayılmasına var güçleriyle hem de sistematik olarak çalışmışlardır.
Bu nedenle ki kendileri en büyük zalimler ve iktidar heveslisi diktatörlerdir.Bu zihniyetin sayesinde Allah’a itaatkar kullar onların ideallerine manidir,onlar sadece kendilerine itaatı temin etmek isterler ve düzenlerine zarar vermeyen hususlarda da dine itaatın onlara verdiği fazla bir rahatsızlık olmayabilir yahut bu tarzada bir dindarlığa katlanabilirler.Hatta dini körü körüne yaşayan,siyasetsiz,basiretsiz,saf dindarlık anlayışı onların amaçlarına ermek için daima kullandıkları gayet verimli bir araç olmuştur.
Ne yazık ki bu dünyaperest İslam düşmanı münafıklar karşılarında caydırıcı ve yeterli bir direnişle karşılaşmadıkları ve halkın umumunu da kuzu gibi itaatkar bulduklarından Öz Muhammedi İslam ile olan mücadelelerinde alçak dünyevi fani gayelerinin çoğuna da ulaşmışlardır.Buna neden olan da halkın basiretsizliği ve zalimlere itaatleridir.
Emeviler’in Haşimiler’e Düşmanlıklarının Kökeni
Hz. Resulullah (s.a.a.) ve Hz. Emir-ul Müminin İmam Ali'nin (a.s.) büyük büyük ceddi olan Hz.Abdimenaf bin Kusay Kabe muhafızıydı, kendisinden sonra da bu göreve Hz.Haşim bin Abdimenaf'ı seçmiştir. O zaman Haşim'in ikiz kardeşi (kimilerine göre büyüğü) Abdişems bin Abdimenaf'in oğlu Ümeyye bin Abdişems( Muaviye'nin büyük dedesi), amcasının bu reisliğini kıskandı. Haşim'le müsabakaya kalktı. Fakat seçilen hakem, şeref müsabakasında Haşim'i üstün ilan etti. Mağlup sayılan Ümeyye bin Abdişems de elli deve vermeğe, on sene müddetle Mekke'den uzaklaşmaya mecbur tutuldu, O da gidip Şam'a yerleşti. Bu olay Emeviler’in (Beni Ümeyye’nin) Haşimiler’e(Hz.Resulullah’a ve O’nun mubarek sülalesi ve Ehlibeyti’ne) düşmanlık beslemelerinin kökenini oluşturmaktadır.[1]
Emeviyattan bahsederken İslam’a Peygamber Efendimiz (s.a.a) ve Masum Ehlibeyti’ne (a.s.) en azılı düşman olan ve Allah’ın,Resulullah’ın ve Ehlibeyti’nin mubarek diliyle lantlenen münafık ,nasibi, zalim bir hanedandan bahsediyoruz.Her hangi bir mezhep yada meşrepten değil.Binaenaleyh hiçbir Müslüman kardeşimiz alınması için bir neden yoktur.alınırsa da kendi Müslümanlığını sorgulamalıdır.İslam ve Müslümanlar’ın korunup ilerlemesi için bu sinsi,münafık,fitneci zümreyi iyice tanımamız gerekmektedir ki onlardan teberri ederek iki cihanda şerlerinden mesun olabilelim.
Ümmetimiz Arasında Irkcılığı Yaratan Emevilerdir
Kavmiyetciliği ırkcılığı lanetleyip reddeden Peygamber’in ümmeti içersinde bunu yeniden hortlatıp hususen arap milliyetciliğini her sahada devlet nizamına sokup arap olmayan yani acem Müslümanları kölelerden öte bir tahkir ve dışlamaya maruz bırakan şirk dolu bu zihniyetin mimarlığını yapan emeviyat olmuştur.Bunun tarihte ve hususen günümüz arap dünyasındaki etkilerine herkes şahittir.Bu fitne tohumu,arap ile acem Müslümanların kaynaşmasını ,birlik olmasını ne kadar da güçleştirmiş ve ümmetin büyük bölümünde faşizim sonuç olarakta egoizim zafiyeti olduğunu gören düşmanların ümmet üzerindeki tahaküm ve sultalarını ne kadar da kolaylaştırıp ivedi kılmıştır.
------------------------------------------
1) İbn-i Esir, C:2, S:8
Emeviler ve Emeviyat (1)
MURTAZA AKBULUT
Bu yazımda Emevi zihniyetinden emeviyat diye bahsedeceğim. Bazı İslami kitaplara sızdırılan böylece bazı müslümanların hurafi inanışlara sapmasına sebep olan Yahudi zihniyetinden israiliyat diye söz edildiği gibi.
Siz emeviyat yerine emevizim de diyebilirsiniz.
İsrailiyatın bile ümmetimiz içinde oluşması, Yahudi ve Hıristiyan işbirlikcisi Emevi tezgahının yüce dinimiz İslam’a olan hiyanetlerinden sadece birisidir.
Emevilere Araplar ve Farslar Ben-i Ümeyye (Ümeyye Oğulları)derler. Ulema her şey zıddı ile tanınır derler.Ümeyye Oğuları’nın zıddı Haşim oğullarıdır diyebiliriz.Yani Hz.Muhammed’in yüce ve pak ecdadından olan Haşim(r.a.)’in zürriyesi.Şecere-i melune(lanetlenmiş Ümeyye nesli)karşısında ise Şecere-i Tayyibe(temiz soy ağacının sahibi olan Ehlibeyt-a.s.- ve Haşimiler) yer almaktadır.
Keşke emeviyat ayrı bir mezhep olarak tanınsaydı da diğer mezheplerle arasında bir sınır oluşsaydı ve böylece diğer mezheplere nüfuzu daha az olsaydı.
Zira münafıklılıkta oldukca maharetli olan, çok sinsi politika ve zulümlerle iktidarı kapıp,kendilerini İslam halifeleri tanıtan bu habis şecere öz Muhammedi İslam’ı yok edip yerine yüce Allah’ın razı olmadığı kabul buyurmadığı sadece Müslümanları uyutmak için bazı İslami isim ve zahirlerin yer aldığı ancak mana ve hakikatten yoksun bırakılan ,adalet ve hidayet peşinde olmayan, tekasür (nüfus ve mal çoğaltmak) ile övünüp iktidarı kıble edinen, zalimin işini sadece Allah’a bırakıp ona itaat etmekle yardımcı kesilen ve daha nice hurafeler bidatlarla dolu tahrif edilmiş ve hakikattan uzak bir İslam anlayışının oluşup yayılmasına var güçleriyle hem de sistematik olarak çalışmışlardır.
Bu nedenle ki kendileri en büyük zalimler ve iktidar heveslisi diktatörlerdir.Bu zihniyetin sayesinde Allah’a itaatkar kullar onların ideallerine manidir,onlar sadece kendilerine itaatı temin etmek isterler ve düzenlerine zarar vermeyen hususlarda da dine itaatın onlara verdiği fazla bir rahatsızlık olmayabilir yahut bu tarzada bir dindarlığa katlanabilirler.Hatta dini körü körüne yaşayan,siyasetsiz,basiretsiz,saf dindarlık anlayışı onların amaçlarına ermek için daima kullandıkları gayet verimli bir araç olmuştur.
Ne yazık ki bu dünyaperest İslam düşmanı münafıklar karşılarında caydırıcı ve yeterli bir direnişle karşılaşmadıkları ve halkın umumunu da kuzu gibi itaatkar bulduklarından Öz Muhammedi İslam ile olan mücadelelerinde alçak dünyevi fani gayelerinin çoğuna da ulaşmışlardır.Buna neden olan da halkın basiretsizliği ve zalimlere itaatleridir.
Emeviler’in Haşimiler’e Düşmanlıklarının Kökeni
Hz. Resulullah (s.a.a.) ve Hz. Emir-ul Müminin İmam Ali'nin (a.s.) büyük büyük ceddi olan Hz.Abdimenaf bin Kusay Kabe muhafızıydı, kendisinden sonra da bu göreve Hz.Haşim bin Abdimenaf'ı seçmiştir. O zaman Haşim'in ikiz kardeşi (kimilerine göre büyüğü) Abdişems bin Abdimenaf'in oğlu Ümeyye bin Abdişems( Muaviye'nin büyük dedesi), amcasının bu reisliğini kıskandı. Haşim'le müsabakaya kalktı. Fakat seçilen hakem, şeref müsabakasında Haşim'i üstün ilan etti. Mağlup sayılan Ümeyye bin Abdişems de elli deve vermeğe, on sene müddetle Mekke'den uzaklaşmaya mecbur tutuldu, O da gidip Şam'a yerleşti. Bu olay Emeviler’in (Beni Ümeyye’nin) Haşimiler’e(Hz.Resulullah’a ve O’nun mubarek sülalesi ve Ehlibeyti’ne) düşmanlık beslemelerinin kökenini oluşturmaktadır.[1]
Emeviyattan bahsederken İslam’a Peygamber Efendimiz (s.a.a) ve Masum Ehlibeyti’ne (a.s.) en azılı düşman olan ve Allah’ın,Resulullah’ın ve Ehlibeyti’nin mubarek diliyle lantlenen münafık ,nasibi, zalim bir hanedandan bahsediyoruz.Her hangi bir mezhep yada meşrepten değil.Binaenaleyh hiçbir Müslüman kardeşimiz alınması için bir neden yoktur.alınırsa da kendi Müslümanlığını sorgulamalıdır.İslam ve Müslümanlar’ın korunup ilerlemesi için bu sinsi,münafık,fitneci zümreyi iyice tanımamız gerekmektedir ki onlardan teberri ederek iki cihanda şerlerinden mesun olabilelim.
Ümmetimiz Arasında Irkcılığı Yaratan Emevilerdir
Kavmiyetciliği ırkcılığı lanetleyip reddeden Peygamber’in ümmeti içersinde bunu yeniden hortlatıp hususen arap milliyetciliğini her sahada devlet nizamına sokup arap olmayan yani acem Müslümanları kölelerden öte bir tahkir ve dışlamaya maruz bırakan şirk dolu bu zihniyetin mimarlığını yapan emeviyat olmuştur.Bunun tarihte ve hususen günümüz arap dünyasındaki etkilerine herkes şahittir.Bu fitne tohumu,arap ile acem Müslümanların kaynaşmasını ,birlik olmasını ne kadar da güçleştirmiş ve ümmetin büyük bölümünde faşizim sonuç olarakta egoizim zafiyeti olduğunu gören düşmanların ümmet üzerindeki tahaküm ve sultalarını ne kadar da kolaylaştırıp ivedi kılmıştır.
------------------------------------------
1) İbn-i Esir, C:2, S:8