İmam Humeynî’nin (r.a), Hz. Zehra ve Fatıma Mâsume (s.a) hakkında yazdığı Şiir

[Mufazzal]

Allah’ın nûru Resul-u Ekrem’de etti tecelli

O’ndan da yiğitlerin efendisi Haydar’a geçti

Ve ondan ışıldadı Hz. Zehra’ya

Şimdi de zahir oldu Cafer oğlu Mûsa’nın kızında

Bütün mümkünâtın şerefi bağlıdır bu nûra

O olmasaydı bâtıl sarardı her yanı, baştan başa

Bu ikisi gibi kız evlat, kudret mayasından çıkmadı daha

Ne geldi, ne de gelecek; takdir de bu ya

Beriki ilim dalgalarının başlangıcı oldu

Öteki hilim ehlinin çıkış noktası

Beriki peygamberlerin mirasçısı oldu

Öteki baş tacı, velilere miğfer

Beriki celâlet âleminde Kâbe oldu

Öteki ululuk mülkünde Meş'ar

"Doğmadı" ayeti bağlamış dilimi, yoksa derdim

Allah'ın kızlarıdır, diye; bu iki nur-i mutahhar

Beriki ebediyet mülküne mirasçı oldu

Öteki ululuk arşına hükümdar

Beriki Medine toprağını müzeyyen etti

Öteki Kum sayfasını münevver

Öteki Kum toprağını şerafetiyle eyledi cennet

Beriki Medine suyunu eyledi Kevser

Kum diyarı yüce cennetin hasret yurdudur

Hatta öyle ki cennete geçiş yoludur

Bundan böyle Kum toprağı arşa karşı etse iftihar

Levh-i Mahfuz'u bulur belki, kendine yar

Toprak hem de ne toprak, yaratılanların onuru

Müslüman'ın kalesi, kâfirin sığınağı

[Velayet]

Ynt: İmam Humeynî’nin (r.a), Hz. Zehra ve Fatıma Mâsume (s.a) hakkında yazdığı Şiir

Allah razı olsun paylaşım için
Selam olsun İmama doğduğu güne öldüğü güne ve dirileceği güne

[Qom_u_ask]

Ynt: İmam Humeynî’nin (r.a), Hz. Zehra ve Fatıma Mâsume (s.a) hakkında yazdığı Şiir

(Hz.) Humeyni müthiş ya..

ifadeye bakın:

Ayet bağlamış olmasaydı dilimi: onlara Allah'ın kızları derdim..

Hz. Humeyni'yi eleştirmek ne haddimize. Biz günahlardan ve dünya zevk ve lezzetlerinden şu firavunlaşmış nefsimizi kurtaramamışken onun gibi dünyada hiç bir zevke boyun eğmemiş bir pir-i faniyi nasıl eleştirelim. melekut aleminin irfan okyanusundan elinin avucunun ve her yerinin alabildiğince bu aşağılık dünya alemine feyz taşıması varken biz onu mu taşlayalım.. biz ancak onu anlama çalışmasına girişebilir ancak onu yanlış anlamamak için Rabbi Tealaya sığınıp bir iki fani laf edebiliriz..

bu manadan sonra İmam'ın şiir duyguları hakkında konuşsak umarız hata etmiş olmayız, Rabbim affetsin..

şiir duyguların coştuğu yoğunlaştığı, ruhun dipsiz kuyuya inip sonsuz karanlıklar aleminde yolculuk ettiği kimi zaman şiiri söyleyenin kafasını sağa sola çarpıp parçaladığı bir alandır. şair eğer nefsini eğitmemişse vay haline bu mana ve irfan dehlizinde/okyanusunda.. duyguları bir coştu mu fireni patlamış araba gibi olması işten bile değildir. o anda ne Allah'ı tanır ne başka kutsalları.. onun için tek şey vardır haz verici sihirli kelimelere ruhunun gördüğü o bal gibi tadı dökebilmektir.. buları paylaşmak için bir riya girse şairin aldığı kokular arasına işte o zaman tam bir müşrik oluverir.
İlham şeytandan mı gelir yoksa Allah'tan mı onun için hiç önemli değildir.. önemli olan o anda en sihirli kelimelerle yaşadığı hazzı ifade edebilmektir..

oysa mana erleri geçirdikleri derin nefis terbiyesi, dünya lezzet ve zevklerinden zevk almama eğitimi sayesinde bu noktalarda kafalarını dünya şehvetlerine çarpmaktan korunurlar. onlar hiç bir zaman ilahi şer'i kalıpları yok saymazlar. onlara muhalif olmazlar..

İşte Humeyni burada şeytanın kendine verdiği vesveseyi ihlas suresindeki şer'i sınırı çizen ayetle tersliyor ve bu tuzağa düşmüyor. İlahi öğretiler doğrultusu saf doğal Ehlibeyt sevgisi ve bu sevgiyi ifade edebilecek dünyanın dar kalıpları ve zindanları olan kelimeler yetersiz kaldığında hemen şeytan olayı fırsat bilerek Humeyni'nin zihnine diyor Allah'ın kızları de.. ancak bu anlam ve aşk böyle ifade edilebilir. Ancak Allah gibi yüceliği sonsuz bir varlıkla irtibatın kurulması durumunda bu iki Fatıma s.a.'nın yüceliği anlatılır anlaşılabilir.. işte Hz. Humeyni bunu şer'i sınır olan İhlas suresi ayeti ile reddediyor ve İlahi sınırlarda kalıyor.. Ayet malumumuzdur:
O (Allah) doğmadı doğurmadı...

[Firat28]

Ynt: İmam Humeynî’nin (r.a), Hz. Zehra ve Fatıma Mâsume (s.a) hakkında yazdığı Şiir

[quote author=Qom_u_aşk link=topic=16945.msg104835#msg104835 date=1284825420]
(Hz.) Humeyni müthiş ya..

ifadeye bakın:

Ayet bağlamış olmasaydı dilimi: onlara Allah'ın kızları derdim..

Hz. Humeyni'yi eleştirmek ne haddimize. Biz günahlardan ve dünya zevk ve lezzetlerinden şu firavunlaşmış nefsimizi kurtaramamışken onun gibi dünyada hiç bir zevke boyun eğmemiş bir pir-i faniyi nasıl eleştirelim. melekut aleminin irfan okyanusundan elinin avucunun ve her yerinin alabildiğince bu aşağılık dünya alemine feyz taşıması varken biz onu mu taşlayalım.. biz ancak onu anlama çalışmasına girişebilir ancak onu yanlış anlamamak için Rabbi Tealaya sığınıp bir iki fani laf edebiliriz..

bu manadan sonra İmam'ın şiir duyguları hakkında konuşsak umarız hata etmiş olmayız, Rabbim affetsin..

şiir duyguların coştuğu yoğunlaştığı, ruhun dipsiz kuyuya inip sonsuz karanlıklar aleminde yolculuk ettiği kimi zaman şiiri söyleyenin kafasını sağa sola çarpıp parçaladığı bir alandır. şair eğer nefsini eğitmemişse vay haline bu mana ve irfan dehlizinde/okyanusunda.. duyguları bir coştu mu fireni patlamış araba gibi olması işten bile değildir. o anda ne Allah'ı tanır ne başka kutsalları.. onun için tek şey vardır haz verici sihirli kelimelere ruhunun gördüğü o bal gibi tadı dökebilmektir.. buları paylaşmak için bir riya girse şairin aldığı kokular arasına işte o zaman tam bir müşrik oluverir.
İlham şeytandan mı gelir yoksa Allah'tan mı onun için hiç önemli değildir.. önemli olan o anda en sihirli kelimelerle yaşadığı hazzı ifade edebilmektir..

oysa mana erleri geçirdikleri derin nefis terbiyesi, dünya lezzet ve zevklerinden zevk almama eğitimi sayesinde bu noktalarda kafalarını dünya şehvetlerine çarpmaktan korunurlar. onlar hiç bir zaman ilahi şer'i kalıpları yok saymazlar. onlara muhalif olmazlar..

İşte Humeyni burada şeytanın kendine verdiği vesveseyi ihlas suresindeki şer'i sınırı çizen ayetle tersliyor ve bu tuzağa düşmüyor. İlahi öğretiler doğrultusu saf doğal Ehlibeyt sevgisi ve bu sevgiyi ifade edebilecek dünyanın dar kalıpları ve zindanları olan kelimeler yetersiz kaldığında hemen şeytan olayı fırsat bilerek Humeyni'nin zihnine diyor Allah'ın kızları de.. ancak bu anlam ve aşk böyle ifade edilebilir. Ancak Allah gibi yüceliği sonsuz bir varlıkla irtibatın kurulması durumunda bu iki Fatıma s.a.'nın yüceliği anlatılır anlaşılabilir.. işte Hz. Humeyni bunu şer'i sınır olan İhlas suresi ayeti ile reddediyor ve İlahi sınırlarda kalıyor.. Ayet malumumuzdur:
O (Allah) doğmadı doğurmadı...
[/quote]

Sizin yorumunuzda müthis Qom-u-ask kardesim...

Allah razi olsun...

SAYGILARIMLA...