Selamun Aleyküm.
Bismillah.
ALLAH (c.c.)'ın, Selamı, Üzerinize Olsun...
Önce kendimi tanıtayım, çok duygusal bir insanımdır. Bir çocuğun sorunu için bile ağlayabilirim. Birinin gözlerimin içine bakıp anlattıklarını kalbimle dinlerim. Biraz da saflık var tabi... Herşeye hemen inanır, birinin sözünü hemen doğru kabul ederim, güvenirim herkese yanlışlarını görene kadar.
Bu kısa tanımdan sonra soruma geçeyim.
Bundan yıllar önce başladım Namaza, günahkar bir insandım. Hatalarım çoktu, ancak bir lütuf kapısı açıldı, Tevbe nasip oldu...
İlk anlarda çok heyecan doluydum. Namaza durduğumda bambaşka bir aleme geçerdim. ALLAH (c.c.)'IN, Yüce RAHMETİ, benimleydi sanki, hissediyordum herşey çok güzeldi. Şimdilerde, kendimi kirlenmiş, kovulmuş, istenmiyor gibi hissediyorum. Tevbeler ediyorum, ama eski manevi hallerime dönemiyorum. Gördüğüm güzel rüyalar, o huşu hali beni terk etti sanki. Korkuyorum, ALLAH (c.c.)'IN gazabını, çekecek ne yaptım diye düşünüyorum. Bazı günahlar geliyor aklıma, tevbeler ediyorum...
Kalbim iman doluydu, Hala İman ediyorum. Ama eskiden tatmindim kalbimin İmamlığında kılıyordum namazımı, Kalbimin imamlığında yürüyordum yolları. kalbimi Kabe olarak görüyordum. Bilmiyorum ama şimdilerde kirlenmişlik hissi peşimi bırakmıyor...
Vesveseler sarmış her yanımı, kurtulamıyorum...
Arkadaşlarımla konuştuğumda, kimileri depresyona girmişsin diyorlar, kimileri manevi mertebe atlıyorsun ibadetini arttır, içim tevbe et, sabır diyor. Ama kimse kalbimi tatmin edecek birşey söylemiyor. Deva olmuyor derdime...
Duanızda unutmayın lütfen, ve kınamayın çok kötü bir psikolojik durum. Ailesel problemlerde bırakmayınca yakamı iyice kötü oluyorum. Bu halden nasıl kurtulabilirim. Ve bu halimi sizinle paylaşıyorum söylediklerinizi sorgulayıp uygulayacağım. Ne yapmalıyım.Nerden başlamalıyım bilemiyorum...
Selam ve Dualar...
Bismillah.
ALLAH (c.c.)'ın, Selamı, Üzerinize Olsun...
Önce kendimi tanıtayım, çok duygusal bir insanımdır. Bir çocuğun sorunu için bile ağlayabilirim. Birinin gözlerimin içine bakıp anlattıklarını kalbimle dinlerim. Biraz da saflık var tabi... Herşeye hemen inanır, birinin sözünü hemen doğru kabul ederim, güvenirim herkese yanlışlarını görene kadar.
Bu kısa tanımdan sonra soruma geçeyim.
Bundan yıllar önce başladım Namaza, günahkar bir insandım. Hatalarım çoktu, ancak bir lütuf kapısı açıldı, Tevbe nasip oldu...
İlk anlarda çok heyecan doluydum. Namaza durduğumda bambaşka bir aleme geçerdim. ALLAH (c.c.)'IN, Yüce RAHMETİ, benimleydi sanki, hissediyordum herşey çok güzeldi. Şimdilerde, kendimi kirlenmiş, kovulmuş, istenmiyor gibi hissediyorum. Tevbeler ediyorum, ama eski manevi hallerime dönemiyorum. Gördüğüm güzel rüyalar, o huşu hali beni terk etti sanki. Korkuyorum, ALLAH (c.c.)'IN gazabını, çekecek ne yaptım diye düşünüyorum. Bazı günahlar geliyor aklıma, tevbeler ediyorum...
Kalbim iman doluydu, Hala İman ediyorum. Ama eskiden tatmindim kalbimin İmamlığında kılıyordum namazımı, Kalbimin imamlığında yürüyordum yolları. kalbimi Kabe olarak görüyordum. Bilmiyorum ama şimdilerde kirlenmişlik hissi peşimi bırakmıyor...
Vesveseler sarmış her yanımı, kurtulamıyorum...
Arkadaşlarımla konuştuğumda, kimileri depresyona girmişsin diyorlar, kimileri manevi mertebe atlıyorsun ibadetini arttır, içim tevbe et, sabır diyor. Ama kimse kalbimi tatmin edecek birşey söylemiyor. Deva olmuyor derdime...
Duanızda unutmayın lütfen, ve kınamayın çok kötü bir psikolojik durum. Ailesel problemlerde bırakmayınca yakamı iyice kötü oluyorum. Bu halden nasıl kurtulabilirim. Ve bu halimi sizinle paylaşıyorum söylediklerinizi sorgulayıp uygulayacağım. Ne yapmalıyım.Nerden başlamalıyım bilemiyorum...
Selam ve Dualar...
Yorum