Kerbela

[Matemkar]

Görmeden âşık olmuşum Muhammed'in adına
Ey Hüdâ’m beni kavuştur âline ashabına
Duysanız can mı dayanır Fatıma'nın feryadına
Nasıl kıydın ey Yezit, Ali evladına
Öyle hakaret mi olur âline ecdadına
Ne yüz ile sen varacaň ol Rasül’ün katına

Çektin asker, bindin ata, Şâh'tan aldın meydanı
Zulumette koyayazdın ey Yezit sen cihanı
Kestiler kellelerin yere akıttın kanı
Ol kanda türlü koku var hem de cennet reyhanı
Sabah ol mahşer gününde kurarlarsa divanı
Allah’ına kul olanlar seyreder ol meydanı

Kestiler kellelerini, kana gark oldu gubar
Vurdular darbelerini, dîdeleri kan ağlar
Nerde Ali, nerde Abbas, ol çalınan zülfikar
Yerde gökte cennet ehli karalar bağladılar
Duysanız can mı dayanır sübyanlar feryadı var
Kanlı gömlek elinde Fatıma-yı Zehra da var

Ey Yezit! Senin elinden, dedi kavmin el-aman
Her tarafı asker doldu, kurdular ulu divan
Ol Hüseyin'in zahminden ağlaşır bütün cihan
Ol Rasül’ün ruhu geldi, görünür ona âyan
Hem Ali hem de Abbas geldi, ol Hamza pehlivan
Kestiler kellelerini Şam’a oldu armağan

Ey Yezit! Devran-ı dünya... Sana kalır mı cihan?
Ey Yezit! Senin kalbinde yok mu zerrece iman?
Toplandı Hüseyin kavmi, yola oldular revan
Zulmet bürüdü cihanı, kara oldu âsuman
Bu hâli böyle görünce sızlaşır bütün cihan
Diktiler süngüde kelle, ol Yezit’e armağan

Feryad figan ediyor hem de ol şahın hanesi
Zulumette koyayazdın güneşin pervanesi
Hem sedeften halk olundu hem de ol dürdanesi
Gökte melekler ağlaştı, kalmadı bir tanesi
Vurdular zahimlerini, sızlıyor şah yaresi
Susuzluktan şehit oldu ol ciğerler pâres

Ladikli Ahmet Ağa

[Mehmet UFUKALP]

Ynt: Kerbela

• [li]Bugün mah-ı Muharremdir, muhibb-i hanedan ağlar[/li]
  [li]Bugün Eyyam-ı matemdir, bu gün ab-ı revan ağlarHüseyn-i Kerbela'yı elvan eden gündürBugün Arş-ı muazzamda olan âli divan ağlar[/li]
  [li]Bugün Âl-i abanın gülşeninin gülleri soldu,Düşüp bir ateş-i dilsuz, kamu ehl-i iman ağlar[/li]
  [li]Bugün Gülzar-ı Muhtar-ı Hüda'ya bir hazan esti,Zemine düştü vaveyla, felekte kehkeşan ağlar[/li]
  [li]Bugün hunbar olur gözü elbet Haydar-ı KerrarınGörür Zehra'yı hun efşan, Resul-i âli şan ağlar[/li]
  [li]Bu gün evlad-ı Haydar, hem dahi ahfad-ı PeygamberDöküldü gül gibi yerler yüzüne, asuman ağlar[/li]
  [li]Gülistan-ı Muhammedin Gül-i hamraların derdiYed-i kahr ile ol gaddar, bugün devr-i zaman ağlar[/li]
  [li]Risalet gül gülistanı, nübüvvet bağu bostanıHüseyni ol nuristanı gören Pir ü civan ağlar[/li]
  [li]Güruh-i hanedana Lütfiya kurban ola canım İla yevmil kıyame can ile ehl-i iman ağlar[/li]
  [li][/li]
  [li]Erzurum-Alvarlı Efe Hazretleri[/li]

[Mehmet UFUKALP]

Ynt: Kerbela


HÜSEYNİ MERSİYE GÜL AĞLAR SÜMBÜL AĞLAR
Güfte : Alvarlı Mehmet Efe
Beste : Ender Doğan


Huseyn’in ser-güzeştin ger duyarsa
Gül ağlar bülbül ağlar sünbül ağlar
Bu derd ehline her kim ki uyarsa
Gül ağlar bülbül ağlar sünbül ağlar


Ayırdı ravzadan Âl-i Abâ’yı
Velî kılmadılar ahde vefâyı
Huseyn’e etdiler cevr ü cefâyı
Gül ağlar bülbül ağlar sünbül ağlar


Fâtımâ dâne dâne gözlerinden
Döker kan yaş akar gül yüzlerinden
Çıkar âteşleri dil-sûzlerinden
Gül ağlar bülbül ağlar sünbül ağlar


Hûdâ’dan iste Lutfî bu berâtı
Ne mümkin suya sürmek anda atı
Görür evlâd-ı Peygamber Fırat’ı
Gül ağlar bülbül ağlar sünbül ağlar.

[huge]

Ynt: Kerbela

Aşura günü İmam Hüseyin'in (a.s) okuduğu şiir.

Dedem Allah Resulü, yaratılmışların en üstünüdür ve Allah'ın yeryüzünde ışıyıp duran meşalesi biziz.
Ben Ali'nin oğluyum, Haşim Oğulları'nın o temiz soylu yiğidinin hani ve sırf bu iftihar bile yeter elbet bana.
Peygamber soyunu yürüten Fatıma, annemdir benim; kanat verilen Cafer amcamdır benim.
Allah'ın Kitabı bizim aramızda dosdoğru bir şekilde inmiştir; bizim hidayetimiz ve vahyimiz dillere destandır.
Bütün insanlar için Allah'ın emin ve güvenilir dayanak ve sığınağı biziz ve bu hakikati gizli-açık daima söylemişizdir insanlara.
Kevser Havuzu'nun sahipleri biziz; dostlarımızı bizzat Hz. Resulullah'ın (s.a.a.) kadehiyle doyuracağız Kevser'e şüphesiz.
Bizim Şiamız insanlar arasında en aziz yârenlerdir; düşmanlarımız ise kıyamet günü hüsrana uğrayacak olanlardandır.
(Nefes'ül-Mehmum, s. 219)

Allahumme salli ala Muhammed’in ve Al-i Muhammed ve accil ferecehum vel an ada ehum.