Selamun aleykum,
Nasıl şii oldum bende anlatmak için geldim. Yaklaşık 2,5 aydır Caferi Mezhebindeyim Elhamdülillah.
Yaşadığım mahalle ehli sünnete ama yaşadığım semt Alevilere taabi. Kendim ilkokulda ve ortaokulda %95’i alevi olan bi yerde büyüdüm yetiştim ama Alevilik hakkında duyduğum bir iki söylenti itibariyle onlarla hiç dini konularda tartışmadım. İlkokulda oruç tutmaya başladığımda da yanımızda yemek yemiyorlardı saygılarından. Dışarda yerlerdi. Çocuklardı ama helal olsun diyorum çok büyük bir anlayış örneğiydi. Fakat şunu belirtmeliyimki bizim ordaki Alevilerin bazıları namaz kılmaz oruç tutmazlar. 12 imam orucu tutarlar. Konuşmalarımızdan biliyorum. Evlerine de girer çıkardım ve çoğunun evlerinde Hz.Ali ve çevresinde 10-11 kişi kadar sakallı posteri görürdüm. İsimlerini okuyamazdım ve kendimce yorum yapardım. Şu Hz.Muhammed (s.a.a) olsa, şu Ömerdir, şu Osman’dır, hadi şu da Ebubekir olsa diğerleri de kim.? Cennetle müjdelenen 10 kişi olsa buraya sığmaz. Hem niye Hz.Ali başta ! En üstte o var! Çünkü Zülfikar kılıcı da yanında.Peygamberden üstün tutuyorlar diyorlardı , demekki gerçekmiş deyip yüz çevirmiştim. Sonradan =) onların 12 imam olduğunu şimdi anladım.
Daha sonra sunniliği araştırmaya başladım. Fakat çevremde İLİM bilen hiç kimse yok. Benim çevremde kendi dinini yaşayan kimse de yok. Hiç kimse bana örnek olamazdı hala örnek alacağım kimse yok. Güvenebileceğim danışabileceğim hiçbir kimse…
Camii’ye giderdik yazları fakat imam sözünde durmazdı bir ay sonra kursu kapatır tatile giderdi. Sözünde durmayan imamın ne diye peşinden gidecektimki? Zaten öğrettiği 1 ay gibi bir şeydi. Onda da dayak atardı çok sertti. ( Bana atmazdı yaa
böler parçalar karekökünü alırdım onun ;D ) Peygamberin ahlakı yoktu dersem kızmayın.Sadece kızların olduğu kursa yazılmıştım, fakat burada da Hoca çocuğunu getirir ders yaparken çocuğunu uyuturdu :
Çocuk sesi eşliğinde Kur’an öğrenirdik wesselam. Çok ciddiyetsiz bir yerdi. Burdan da koptum. O kadarki kurstan çıkınca hemen başımı açardım.Hiçbir merak uyandırmıyordu bende din, anlatılanlar vs.
Ortaokul çağlarındayım. Bizim oraya yeni birileri taşındı. Ateistlerdi. Kapı komşum olduğu için bazen yaptıkları konuşmaları dinlerdim. Çocukluk işte bende sorularımın cevaplarını bulamayınca ateist oldum. Ama bildiğiniz gibi katı biri değil, hala inanıyordum sadece bocalıyordum cevapları bulamadığımdan. Çünkü o kadar iyi savunuyorlarki verecek cevap kalmıyordu. Şimdi olsa… ahh… Ateist olduğumu anneme söylediğimde “Olmaz öyle şey. Sapıtma” gibi cümlelere maruz kaldım. Annem haklıydı ben sapıtmıştım…Belli bir süre devam ettim. Ateist derken bile inanmıyordumki kendime… Sadece bir boşluktu benimkisi... Bir gün balkonda otururken annemle tartışıyoruz. Konuşma sonlanmayınca sustum ve dedimki içimden Allah varsa bana bir mucize göstersin… İnanmak istiyorum çünkü can-ı yürekten. Beni onu hiçbir zaman kaybetmek istemedim... Allah’ım affet. O gün tekrar mümin oldum. İşte bir şekilde kalbim mütmain oldu.
Nasıl şii oldum bende anlatmak için geldim. Yaklaşık 2,5 aydır Caferi Mezhebindeyim Elhamdülillah.
Yaşadığım mahalle ehli sünnete ama yaşadığım semt Alevilere taabi. Kendim ilkokulda ve ortaokulda %95’i alevi olan bi yerde büyüdüm yetiştim ama Alevilik hakkında duyduğum bir iki söylenti itibariyle onlarla hiç dini konularda tartışmadım. İlkokulda oruç tutmaya başladığımda da yanımızda yemek yemiyorlardı saygılarından. Dışarda yerlerdi. Çocuklardı ama helal olsun diyorum çok büyük bir anlayış örneğiydi. Fakat şunu belirtmeliyimki bizim ordaki Alevilerin bazıları namaz kılmaz oruç tutmazlar. 12 imam orucu tutarlar. Konuşmalarımızdan biliyorum. Evlerine de girer çıkardım ve çoğunun evlerinde Hz.Ali ve çevresinde 10-11 kişi kadar sakallı posteri görürdüm. İsimlerini okuyamazdım ve kendimce yorum yapardım. Şu Hz.Muhammed (s.a.a) olsa, şu Ömerdir, şu Osman’dır, hadi şu da Ebubekir olsa diğerleri de kim.? Cennetle müjdelenen 10 kişi olsa buraya sığmaz. Hem niye Hz.Ali başta ! En üstte o var! Çünkü Zülfikar kılıcı da yanında.Peygamberden üstün tutuyorlar diyorlardı , demekki gerçekmiş deyip yüz çevirmiştim. Sonradan =) onların 12 imam olduğunu şimdi anladım.
Daha sonra sunniliği araştırmaya başladım. Fakat çevremde İLİM bilen hiç kimse yok. Benim çevremde kendi dinini yaşayan kimse de yok. Hiç kimse bana örnek olamazdı hala örnek alacağım kimse yok. Güvenebileceğim danışabileceğim hiçbir kimse…
Camii’ye giderdik yazları fakat imam sözünde durmazdı bir ay sonra kursu kapatır tatile giderdi. Sözünde durmayan imamın ne diye peşinden gidecektimki? Zaten öğrettiği 1 ay gibi bir şeydi. Onda da dayak atardı çok sertti. ( Bana atmazdı yaa
böler parçalar karekökünü alırdım onun ;D ) Peygamberin ahlakı yoktu dersem kızmayın.Sadece kızların olduğu kursa yazılmıştım, fakat burada da Hoca çocuğunu getirir ders yaparken çocuğunu uyuturdu : Çocuk sesi eşliğinde Kur’an öğrenirdik wesselam. Çok ciddiyetsiz bir yerdi. Burdan da koptum. O kadarki kurstan çıkınca hemen başımı açardım.Hiçbir merak uyandırmıyordu bende din, anlatılanlar vs.Ortaokul çağlarındayım. Bizim oraya yeni birileri taşındı. Ateistlerdi. Kapı komşum olduğu için bazen yaptıkları konuşmaları dinlerdim. Çocukluk işte bende sorularımın cevaplarını bulamayınca ateist oldum. Ama bildiğiniz gibi katı biri değil, hala inanıyordum sadece bocalıyordum cevapları bulamadığımdan. Çünkü o kadar iyi savunuyorlarki verecek cevap kalmıyordu. Şimdi olsa… ahh… Ateist olduğumu anneme söylediğimde “Olmaz öyle şey. Sapıtma” gibi cümlelere maruz kaldım. Annem haklıydı ben sapıtmıştım…Belli bir süre devam ettim. Ateist derken bile inanmıyordumki kendime… Sadece bir boşluktu benimkisi... Bir gün balkonda otururken annemle tartışıyoruz. Konuşma sonlanmayınca sustum ve dedimki içimden Allah varsa bana bir mucize göstersin… İnanmak istiyorum çünkü can-ı yürekten. Beni onu hiçbir zaman kaybetmek istemedim... Allah’ım affet. O gün tekrar mümin oldum. İşte bir şekilde kalbim mütmain oldu.
O da çalışkanlığımdan ötürü bana kitap verirdi. Yaratılışla ilgili. İlgimi çekti ve böylelikle sunniliği kesin araştırmaya başladım. Çevrede ne kadar kitap var gittiğim yerlerde yüzsüzlük edip istiyordum. Bazen vermiyordu hainler 
Yorum