Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

degerli AB-I BÂDE-RENG kardesim;
bugün yazmaya niyetli oldugum halde yazamayisimi bagisla insaAllah...

umarim niyetlendigim vakte yine bir engel cikmaz.

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

sevgili kardesim AB-I BÂDE-RENG

hikayeni okurken duygulanmamak elde degil, kücük yasta örtünmenin önemini anlamis ve vakti geldiginde geregini yapmak icin, asman gereken zorluklari asmissin, Allah razi olsun.

Aslinda iranda yatili okuyan kizlarimizin sayisi az degil ve anladigim kadariyla ailende bundan haberdar, fakat önesürdükleri gerekceler, gerekceden ziyade bahaneye benziyor malesef.

Zorla basini actirip okula göndermeleri tabiki hos degil, sen kararini vermissin ve birey olarak kendi yolunu cizmissin, cizdigin yol’da ise herhangi bir sakinca yok.

Cagin bozuk düzeni malum ve genclerimizin cogunlugu malesef, bilincli yapilan bazi akimlarin etkisinden kurtulamiyorlar, bu bozuk düzen ve carpik anlayis yüzünden cogu genclerimiz bunalimda ve intihar sayilari artiyor. Senin gibi düsünen genclerimizin sayisi cok az, Allah’a inanan her anne ve baba, böyle bir evladi oldugu icin ne kadar sükretse yeterli olamaz.

Malesef, Allaha inanan insanlarin bircogunda tevekkül ve hizmet anlayisi oturmus degil. Bu yüzden gecim derdi cogu yerde önplana cikiyor. Ailende de anlayabildigim kadariyla böyle bir endise sözkonusu. Gözden kacirdiklari sey ise, her okul bitirenin rahat yasam sürme sansi olmadigidir.

Senin düsünceni taktir ediyorum, evet dini ilimler tahsil eden bayanlarimizin sayisi cok az, ve bu sayinin az olmasinin en büyük nedenlerinden birtaneside, kizcocuklari üzerinde olusturulan baski diye düsünüyorum. Malesef, egitimimizde, ebeveynlik anlayisimizda, evlat üzerine hakimiyet gibi yanlis bir inancimiz var. Onlari birey olarak görmüyor, hayata tutunmalari icin benimsedigi yollari desteklemeyi cogu kez ihmal ediyor aileler, hatta bundan da öte, kendi istedikleri yolda yürümeleri icin diretiliyor. Ailesi ve yasami hakkindaki kararlari arasinda kalan genclerimiz cok yerde caresiz kaliyor, netice de ya kendi yollari icin ailelerinden veya aileleri icin hedeflerinden vazgeciyorlar. Her halükarda yanlis oluyor, yazik oluyor, hem aileler hemde gencler üzülüyor.

Lüks yasamdan insanlarin ne anladiklari farklilik gösteriyor. Kimine göre bir masa basinda oturarak calismak, kimi icin villada oturmak, kimisi icin ise kimseye muhtac olmamak. Bu nedenle ailenin lüks anlayisi ile senin lüks anlayisin catisiyor.

Ahiret ile dünya yasami icin ayni anda calisabilmek mümkündür, insan ikisi arasindan birini tercih etmek zorunda degildir. Böyle bir anlayis bizim dinimizde yoktur. Alimlerin bir cogunun erkeklerden olustugunu biliyoruz, bu alimlerinde bir geliri olmasa idi, ailelerini gecindiremezlerdi degilmi!
Türkiyede bu isler nasil oluyor bilmiyorum tabi ki, ama öyle saniyorum görevli alimlerin bir gelir kaynagi vardir. Bir sekilde geciniyorlardir. Bunlari arastirip ailene izah etmeyi deneyebilirsin.

Karar verecek yastasin sevgili kardesim...ve kararini vermissin...hayirlida bir karar ayrica...benim tavsiyem su olurdu...madem bu kadar kararli ve israrlisin...okula gitmemekte direnebilirsin...tabiki isitmedigin söz kalmayacak, üzerine varilacak, fakat sen verdigin karari uygulamis olacaksin!!!

Sevgili kardesim, insan neye karar verirse versin, bu kararini basarma yolunda mutlaka zorluklar asmak durumundadir, bazen cok, bazen az, ama “karar verdim ve yaptim” yalnizca bir özettir...aslinda hedefi kiymetli kilan, azmi artiran, istekleri ask derecesine yücelten de bu zorluklara karsi verilen mücadeledir...sen hedefini ne kadar seviyorsan, mücadele etmen gereken zorluklarida öyle sev derim! Eger bu zorluklarla mücadeleyi, hedefin icin sevmeyi basarabilirsen, senin önünde, Allahin izniyle hic kimse duramaz ve hic kimse sana engel olamaz!

Birgün, onlarin sana söyledikleri sözleri, suskunlukla karsilayip, odana cekildiginde gülümseyebilir ve günlügüne “bir adim daha yaklastim sana sevgili hedefim” yazmayi basarabilirsen, bilmis ol ki gercekten bir adim daha yaklastin!

Onlar konusurken sen etrafindaki insanlarin, dinlerini bilincli yasamadiklari icin ne halde olduklarini düsün, hedefine ulastiktan sonra cevrende yapabilecegin degisiklikleri düsün, daha nice genckizlara yol acmak icin hazirlayacagin zemini düsün...inan bunlar ütopya degil, sen kendini oraya varmis ve hedefine ulasmis gör...bu dediklerimi yalnizca bir hafta dahi olsa, denemek icin dahi olsa yapmani tavsiye edebilirim. Senin üzerindeki müsbet etkiyi göreceksin...ilk zamanlar ailenin tepkisi dahada artabilir, ama ne kadar yüksek tepki gösterirlerse, o kadar da cabuk yorulacaklarindan hic süphen olmasin.

Yasin henüz cok genc...bir veya gerekirse iki yil gecikmelide olsa hedefine ulasabilecegine inaniyorum...önce sen onlarin tepkilerine alismalisin, sonra onlar senin bu aliskanliktan kaynaklanan sakinlik ve sebatindan zaten bikacaklar...hicbirsey ilk an’daki sekliyle kalmaz sevgili kardesim... her ne olursa olsun sekil degistireceklerdir...degismeyen sey senin hedefin olacaktir ben onlarin senden istediklerinin, senin hedefin kadar köklü ve ask dolu oldugunu sanmiyorum...su halde basaran sen olman icin hicbir engel yok...evet yanlis okumadin HIC BIR ENGEL YOK!!! Yeterki mücadeleyi sev.

Okumazsan cahil kalacagini iddia ediyorlar, böyle inaniyorlar...insana islami bilincin verdigini hic bir ilim veremiyor...islami suurla bakan bir insanin düsüncesi kadar saglikli bir düsünce hic bir ilmin aliminde bulunamaz...bunu onlara kanitlayabilirsin...bu düsüncelerinde ne kadarda haksiz olduklarini, senin hakkinda ne kadarda yanildiklarini, onlardan kücük, onlarin evlatlari oldugun halde nasilda yilmadan savasip, dogru olani yaptigini birgün gözyaslari icerisinde anlatacaklarindan hic süphen olmasin...

Seni kimsenin anlamamasi, kendini yalniz hissetmene de neden olmasin, sen kendin söylüyorsun, cevrendeki insanlarin cogunlugu malesef islami bilincten mahrumlar, sen zaten bu duruma karsi birseyler yapabilmek icin o yolu seciyorsun, böyle bir niyette Allah seni yalniz birakirmi hic!?

Sevgili kardesim, gün boyu kafana doldurulan sözler, olumsuzluklar, bunlara yogunlasma derim, bunlara karsi senin kalkanin maneviyatindir, zaten bu da manevi bir savas! Sen ic dünyana, Rabbine daha fazla yönel, O’nun sana ne kadar yakin oldugunu, sana hangi yollarla cevap verdigini, nerelerde nasil destek verdigini, teselliler gönderdigini hayretle müsahade edeceksin...özellikle uykuya dalmadan önce, bir soruya konsantre ol ve “Rabbim ne olur beni cevapsiiz birakma” de, ne mi olacak? Bunu sana söylemeyecegim, kendin yasayacak ve cok mutlu olacaksin!

Sen, hic istemedigin üniversiteye gitmemeyi basardigin zaman, hedefine en az bir yil var demektir...bu süreci de farsca ögrenmek icin degerlendirebilir ve kendini hazirlamis olursun.

Bizlere dua etmeyi unutma olurmu!?
Allah yar ve yardimcin olsun, anne ve babanin gönlünü yumusatsin insaAllah

Hakiki zafer;Inancina, sevincine, askina ve hedefine sadakatle sarilanlarindir.

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

Allah razı olsun abla .Allah mükafatını versin inşallah….

Öyle rahatladım ki senin beni destekleyici yazın bile bana umut ışığı oldu..

Çevremden gelen o kadar tepki kararımı tekrar tekrar sorgulama neden oluyordu..

Her seferinde yine kendi kararımın doğru olduğuna karar veriyordum…

Ama o kadar fazla kişinin karşı olması daha doğrusu 2-3 kişi hariç herkesin kesinlikle karşı çıkması beni huzursuz , rahatsız ediyordu..

Senin beni anlaman ve desteklemen beni çok rahatlattı inan…

İyi ki yazmışım ….Yazmaya ilk karar verdiğimde tereddüt vardı içimde..

Ama senin sitedeki candan yorumların beni yazmaya itmişti…

Doğru bir karar aldığımı görüyorum…

Hem sorunumu dile getirmek bile rahatlatıyor insanı..Anlatacak kimse olmuyor çevremde.

Karşımda benim sorunumu samimi bir şekilde okuyacak ve aynı şekilde cevap verecek birinin olmasını bilmek bile insanı rahatlatıyor…



Mücadeleyi seviyorum ve çook fazla mücadele ediyorum. Çünkü mücadele etmek zorundayım.Gelen tepkiler çok fazla ve abartılı…. Sabrı ve mücadeleyi hiçbir zaman elden koymadım zaten..



Bu sürede Farsça öğrenmek istiyorum inşallah.Bakayım teyzemden öğrenebilirsem çok iyi olacak..Ondan başka Farsça öğrenebileceğim birileri yok çevremde…

Bu sürede bolca kitap okuyarak da kendimi geliştirmek istiyorum tabi …

Allah yardım eder de giderim inşallah…..



Durumumda değişiklik olursa inşallah sana yazarım yine..

Umarım güzel haberler yazarım….



Dualarım inşallah sizinle gülistan abla. ….Sende dualarında unutma beni inşallah ..




AB-I BÂDE-RENG

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

Allah senden de razi olsun insaAllah niyeti hayr olan kardesim...

bu yazdiklarini okurken gülümsedim...aslinda sen bütün planini cizmissin, hesabini yapmissin, herseye hazirsin ve kacinilmaz mücadeleninde farkindasin...

böyle bir köse acmis olan bir insan icin bu tür haberler almanin mutlulugunu ifade etmek mümkün degil...

gelecegin allame hanimini saygiyla selamliyor ve o ak alnindan öpüyorum...

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

[b][i]üzerinden hayli zaman gecmis olmasina ragmen, bir mesele varki yazmak ve ifade etmekte zorlaniyorum....

e-mail gönderen bu kardesim, mailinin yayinlanmasini istemedigi gibi, konunun ne oldugunu yansitmamida istemiyor.

bu kardesimizin ruhuna agir baski yapan bir olay, bir psikolojik siddettir aslinda...

kendisinin hic sucu olmadigi halde, sürekli kendisini suclayan bu kardesimle mail araciligi ile bir kac kez yazistik, elhamdulillah biraz olsun rahatladigini saniyorum...

Rabbim zalime firsat vermesin...

cok yüksek ve kutsi hedefleri olan bu genc kardesimize dua ediyorum, insaAllah kendisini nurlu simalar arasinda anilacagina inaniyorum...

insanin insana yaptigini, dogada hic bir canli bir digerine yapmaz...insan keyfi olarak bir diger insana kiyabilir...bunun bir baska örnegi baska canlilarda görülmez...
bazi insanlar annedir, malesef annelikten yegane cikarimi, cocugunun arkasinda hizmetci olmaktir
bazilari babadir, baska cocuklarinda, tipki kendi cocuklari kadar narin ve nadide olduklarini hic düsünmez

iman ile baglanmamis bir insanin meslegi ne olursa olsun dizginlenemez bir canavari sürekli bastirmakta olduguna inaniyorum, bir an gelir, uygun ortam bulursa, bastirmaktan yoruldugu o canavari özgür birakmakta beis görmez...

Allah hic kimseyi nefsini imana sadik bir köle edememis bir insanin eline düsürmesin.

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

bir insan;
hayatinin baharinda bir insan
deyince akillara ilk gelen tozpempe bir dünyadir genelde
üzgünüm, artik genc hayalleriyle gencecik insanlar masal oldu
artik korku dolu, kimseye güvenemeyen, üstelikte acimasiz bir carkin dislerine kapilmis bir genclik var.
hani henüz boynunu kaldiripta etrafta ne olup bittigine dahi bakmaktan aciz bir bebek düsünün, korkunc cigliklar, gürültüler duyuyor, korkuyor, agliyor fakat feryadina gelmesini bekledigi gelmiyor, ancak sesi geliyor bir yerlerden aci aci...
bebeklik böyle geciyor, cocukluk bunlara anlam vermeye calisiyor, anlayamiyor, korkuyor siniyor, ürküyor...
genclik ise artik bu ortamin kurbanidir, herseyi yanlis degerlendiriyor, yanlis görüyor, yanlis biliyor

ve yüregine sevgiye ve güzellige dair en nadide cicekler ekilmemis olana, o korku doluya, o ürkene "evleneceksin" deniliyor!
"hayiiiir" diyor sadece "hayir"
"neden" soruluyor
nedenini bilemiyor
belki bebekliginden bu yana görüp yasadiklari, dogal olarak "normal" sandigi veya kabullenmeye calistigi bazi seylerin icinde neleri sarstigini kendiside bilmiyor
karsisindakiler zaten bilmiyor

konusmak, sormak, dinlemek ve anlamaya calismak bu kadarmi zor?
insanin en yakinlarina karsi bu hasletler icinden gelivermezmi?
bu dahi ögrenilmek zorundami?
zulüm ne kadar kolay gerceklesebiliyor!

Allah zulmeden olmaktan da zulme ugramaktan da korusun cümlemizi...

[Mehmet UFUKALP]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

Yaşanan gerçek sorunlarla yüzleşme kapsamında oluşu sebebiyle önemli. Zaten her meselede en yakın, en acil, en önemli problemlerin tespiti ve çözümüne ilişkin çalışmalar üzerinde yoğunlaşılması en doğru hareket olacaktır. Tebrikler.

[Kumeyl]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

MaşaAllah bu genç kardeşimize.
Genç yaşta hakikati bulmuş biri olarak çok sevindim onun adına
Rabbim daim kılsın bu yolda.
Allah yardımcısı olsun dilerim.
Umarımki bu baskılar sonucu vazgeçmez. Vazgeçeceğini de sanmıyorum gerçi ama aile baskısı çok daha farklı oluyor maalesef. Heleki kendi ayaklarının üstünde duramıyorsan ailen daha da üstüne gelebiliyor. Hakkını helal etmeyenler bile var bu tür girişimler karşısında... Eve kilitleyenlerde cabası...
Fakat ben bu yazılardan gördüğüm kadarıyla, kardeşimiz kararlı ve istediğini başarabilecek çok aklı başında biri.

Hiç yılmasın inşaAllah, zamanla hakkında hayırlı olan kapısına çıkacaktır, niyeti sahihtir Allah geri çevirmez. Olmazsa daha da salih kapılar açar. İnanıyorum yürekten...

Bana da kapandığım zaman çok karşı çıkanlar olmuştu. "Arkadaş ortamına giremezsin, dışlanırsın" diyenler. "Kapalılık sana yakışmamış" diyenler. "Evlenince kapansaydın ya" diyenler. "Yobaz, cahillik ve gericilikle" suçlayanlar. Cahil kesim böyle düşünüyor işte. Boşversin bunları, hak kişiler ile değil kişiler hak ile ölçülür.

Selamlar olsun bu bacıya.

Allah yar ve yardımcısı olsun.

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

tesekkür ederim mehmet ufukalp kardesim

dualariniza amin diyorum safamerve bacim

bu arada güzel bir haberim var
iranda okumak isteyen bacimiz hedefine hayli yaklasmis bulunuyor, cok güzel gelismeler yasadi
insaAllah ben kendisine duaciyim, basaracagina inaniyorum

ayrica; bu bölümle alakali cok enteresan e-mailler aliyorum zaman zaman, bir kisim konularin burada anlatilmasini istemiyorlar, bu cok önemli degil benim icin, ancak zaman zaman bu konulari bana yazan kardeslerimin gizli tutma dileklerine aykiri olmaksizin buraya aktarmaya calisacagim ins.

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

yüzünde tebessüm oldugu halde ayni anda gözleri doluyor, titriyor, telas icerisinde, ayni seyleri bir kez daha bir kez daha anlatiyor
-"dayanamiyorum artik" diyor
-peki ne yapmayi düsünüyorsun?
-doktorumu aradim ilac yazicak
-yani antidepresanmi kullanacaksin?
-evet, baska ne yapabilirim ki!?
-antidepresanin bagimlilik yaptigini biliyormusun?
-evet biliyorum
-antidepresanin ilk iki haftasinda intihar etme olasiliginin cok yüksek oldugunu biliyormusun?
-bilmiyordum
-iyi simdi biliyorsun, peki antidepresan cesidine göre, genellikle ilk iki hafta morali cok yükseltirken, iki haftadan sonra yavas yavas seni uyusturacagini ve etrafinda olup bitenlerle alakan kesilecegini biliyormusun?
-bilmiyordum
-simdi yinede kullanacakmisin onlari?
-evet, baska carem yok, dayanamiyorum, cildiricam
-senin cildirmak gibi bir hakkin yok, sen bir annesin!
-.............
susuyor bir müddet, gözleri doluyor
-bu yüzden seninle tanismak istedim, ne yapmaliyim sence?
-su an ne yapiyorsun duruma katlanmak icin?
-hiiic aglayip, bagirip cagirip duruyorum
-gerekirse, daha cok agla, daha cok bagir cagir, yetmedi bir kac tabak canakta kir,dua et, Allaha yalvar, kuran dinle, ama o antidepresanlari kullanma
-dayanamam
-hangisine dayanamazsin? anlattiklarina tahammül etmeyemi yoksa dört tane evladin, bak üstelikte su minicik (2,5 yas) delik kalbinin istirabiyla bogusan cocugun, birde senden mahrum kalmasinami? tamam sen kullandin tabletlleri, cekildin kenara, ne söylenirse, ne yapilirsa umursamaz oldun, peki bu cocuklar careyi teselliyi nerede arayacaklar? henüz öyle bir ilac gelistirilmedi ki, bir kisiye karsi duyarsiz yapsin da baskalarina karsi duyarli kalasin, cocuklarin icin yasayan bir ölüden farksiz olman demektir bu, sen bunu cocuklarina yapabiliyorsan, senin bana anlattiklarini sana yapan dünden yapar
...................
icler acisi bir dram daha, defaatle burnu kirilmis, yeni cikmis ameliyattan, her yönden kapilar kapanmis yüzüne, kafesteki bir kus ondan daha özgürdür
durumu gercekten zor ve en azindan su an icin acmazda görünüyor, en azindan cözüm icin atilmasi gereken ilk adimi (ki bunun icin dört ay kadar beklemesi gerekiyor) atasiya kadar susmasini, cocuklarini daha fazla üzmemek icin hakli olsa dahi hakkini aramamasini (ki zaten hayr ile sonuclanmiyor) ve o ilaclari kullanmamasi gerektigini anlatabildim, kabul edebildi
gercekten yaparmi yapmazmi bilmiyorum
.............
insan; son nefesine kadar iyi kötü, aci tatli, güclü zayif anlarini paylastigi ve paylasacagi insana, "sen el'sin" diyebiliyor, ama ayni zamanda cansiz bir metaya dahi yapilamayacak zulmü hemde cocuklarinin gözü önünde yapabiliyor!

cocuklarin gözlerinde pirilti yok, korku dolu bakislari
kücük ve hasta yavrucak, ani olan herseyden son derece korkuyor ve cigliklar atiyor, sevmek istiyorum onu, ürküyor, uzun cabalar sonu bir tebessüm beliriyor dudaklarinda...

bu düzen bir gün degisirmi kardesler?
degisse bile yerine daha güzel bir sey getirerek degismeyecegi aciktir, bu kadar zulüm, bu kadar kopukluk, korkular, tutarsizliklar icerisinde, emniyet duygusundan yoksun, en büyük tehlikeler ve korkular yuvasinin icerisinde yasanan cocuklardan hayirli sonuclar bekleyemeyiz

Allah rizasi icin duyarli olalim
"aman aman bize ne" demeyelim
dikkatli tavsiyelerimiz ve calismalarimizla, birseyleri degistiremiyorsak bile, en azindan böyle bir ortamin negatif tepkimesini olusturacak etkenleri hafifletmeye calisalim
cocuklarla konusalim, onlari sevelim, korktuklarinda veya baska basedemedikleri durumlarda bize basvurabilecekleri hissiyatini onlara verelim, ve bunun icin gercekten hazir olalim.

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

dudaklari morarmis, titriyordu, gözleri dalgin ve konusurken takiliyordu, epilepsi hastasi oldugu icin her an kriz gecirebilirdi de...ne oldugunu sordum
- bilmiyorum ki, neresini anlatsam
- su an kafanda dönüp duran o ayni kelimeyi oldugu gibi söylemen yeterli
- kendisini asacakmis
- kim?
- e.... (kücücükten büyüttügü iki erkek üvey evlattan biri)
- sebep?
- babasiyla bozusmuslar yine, ben toparladikca onlar dagiliyorlar
- dur telas etme, caresi vardir biiznillah
.....................
ögretmenime ulasiyorum, durumu anlatiyorum; "intihar tehlikesi"....sakin gencle konusmadan oradan ayrilma diyor, nasil yaklasmam gerektigini söylüyor, intihar tehlikesi varsa hastaneye gitmeye ikna etmemi söylüyor, ikna olmazsa polis zoruyla göndermem gerektigini de!.....

bir müddet 20 yasindaki bu genc kardesimizin eve gelmesini nasil saglayacagimizi düsünüyoruz, telefon acip 18 yasindaki kardesiyle görüsüyoruz ve bir müddet sonra geliyorlar....

kisa bir tanisma faslindan sonra, gencle konusmak istedigimi söylüyorum, yalniz konusmak istiyor....
- ben biktim abla, artik yasamak istemiyorum, inancimi bile kaybetmeye basladim, "Allahim diyorum sen varmisin?"
diye basliyor konusmasina, karmasa yumagina dönmüs artik
daldan dala atliyor, bir meseleyi yarida birakip digerini anlatiyor, karamsarligin son noktasi
iki saatten fazla süren bir konusma neticesinde ancak ögretmenime görünmeye ikna ediyorum, ki kimi zaman adeta yalvararak konusuyorum
- inanmiyorum abla, bana kimse yardim edemez, etse ne olacak? yine ayni olmayacakmi? sanki babam baska birimi olacak? vs. vs. vs.
ona babasinin da rahatsiz oldugunu, onun da bu oldugu kisilige bürünesiye kadar bir takim zorluklar yasadigini ve netice de su an ki kisi oldugunu anlatiyorum ve randevu gününe kadar babasi kendisinin üzerine geldigi zaman "ah babacigim, kimbilir sen icinde neler tasiyorsun, önce ben iyi olup sonra sana yardim edecegim" diye düsünmesini tembih ediyorum, biraz yüzü güler gibi oluyor.
..................
saatler sonra baba geliyor
oglunun bebeklikten bu yana gecirdigi hastaliklar, kazalar vs. gibi bazi önbilgileri soruyorum, bu insana yalnizca "oglunuz rahatsiz, tedaviye basliyoruz, fakat bize destek olmaniz gerekiyor" diyebilmek icin 1,5 saat araliksiz konusmasini dinliyorum!!!
sikayet
sikayet
sikayet
peki diyorum bu kadar olumsuzlugun nedeni sizce ne olabilir?
- kafasinda var bunun diyor
tamam siz onun kafasinda oldugunu söylüyorsunuz, fakat bunun bir nedeni olmali degilmi? yani oglunuzun rahatsiz oldugunun farkindasiniz! bu halde olan oglunuzdan ne bekliyorsunuz? sizin isteklerinize nasil cevap verebilecegini saniyorsunuz?
ama diyor ben onlara........
madde adina sagladigi imkanlardan, planlardan vs. bahsediyor
- anliyorum sizi ve gayretiniz takdire sayan, fakat bütün bunlar madde ile alakali bölüm, oglunuzun derdi maddeden kaynakli olsaydi zaten bu imkanlar karsisinda düzelirdi, geriye maneviyat kaliyor!
durakliyor, nihayet düsünmeye basliyor
merak etmeyin diyorum, oglunuz icin randevu aldim, ikna oldu, bundan böyle hersey daha iyiye gidecek, fakat sizden ricam, oglunuzun rahatsiz oldugunu bildiginiz gibi, rahatsiz bir insana nasil davranilirsa, ne kadar beklenebilirse sizde o kadar bekleyin ve öyle davranin, onu kücümseyen sözlerle, ön yargilarla yaklasmayin ve bize destek olun, ve sunu da bilin ki, bu tedavi süreci alisilmisin disinda az sürecek, bu sürecte belki sizinde H.... hanimla görüsmeniz gerekecek, bunu yapmaya hazirmisiniz?
- evet, tabiki giderim diyor
esine bakiyorum, saskin ve gözleri gülüyor, zira onu doktora gitmeye ikna edemeyecegine inaniyordu ve bence de bu pek mümkün görünmüyordu
...............
randevu günü genc kardesimize ben yoldaslik ediyorum, H.... hanimla üclü konusmaya basliyoruz....kardesimiz anlatiyor, anlattikca yaralar desiliyor, daha önceki konusmalar ve önbilgilerden tahmin ettigim olasiliklardan bir kismini dogruluyor

ailece terapi olmak zorundalar su an
fakat iyi haber, baba ve oglun su an birbirlerini hasta olarak gördükleri icin, birbirlerine zitlasmaktan vazgecmeleri
en azindan terapi boyunca yeni bir aksilik, moral bozuklugu, terapiyi olumsuz etkileyecek yenilikler yasanmayacak
...............
burada anlattigim ve bir cogunuda anlatmadigim bütün bu zorluklar, bir ailenin yasadiklari nereye dayaniyor biliyormusunuz?

ailenin babasinin ilk evliliginde, kayinvalide ve kayinpederin gelinlerine karsi tutumlari ve gelinin dayanamayarak biri 8 aylik ve bir digeri de 2,5 yaslarinda iki evladini birakip gitmesi ve daha sonra bir yil gecmeden babanin da calismak amaciyla onlari birakmasi ve akabindeki gelismeler!!!

yazik degilmi?
ne kelime!
bu zulmün ta kendisidir

Allah zulmetmekten de zulme ugramaktan da korusun cümlemizi

bu arada; ben cikmak zorundayim
nereye mi
bir baska gencle yeni bir randevuya
vakit elverdigi kadar, bugünkü genc kizimiz ve ondan önceki hakkinda da mahremiyete sadik kalarak, hepimize birer hayat dersi alabilmek adina bir seyler anlatacagim
dualarinizi bekliyorum

[muttaki]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

allah muvaffak eylesin ablacığım
ve darda kalan kardeşlerimize yardım eylesin iman ve dayanma gücü versin inşaallah

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

dualarini esirgemedigin icin Allah razi olsun bacican
amin insaAllah

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

hic bir seyden korkmuyormus, korkusuzlugunun derecesi tehlikeli boyutta! insanin normalinde tepki verecegi ve korku duygusundan kaynakli kendisini koruyabilecegi her tip olayda bu kizcagiz korku duygusu yasamiyor....fakat geceleri ansizin gülmeye basliyor, neye güldügünüde bilmiyor! bir takim bedensel rahatsizliklari da var ve kadin olmaya dahil olan bir takim özellikleri tasimiyor! istahi bir dönem cok iyi bir dönem hic yok, kilo veriyor, gücsüz, halsiz, gergin ve cabucak agresiflesiyor fakat agresifitesini cok nadiren karsisindakine belli ediyor, yine de kirginliklarini icine atiyor ve karsi taraf icin ilk adimi sürekli o atiyor, kendisine yapilan ne kadar haddi asmis olsada fark etmiyor, o yine ilk adimi atiyor, her attigi adimda ise karsi taraf bir kat daha ego'sunu büyütüyor ve bir dahaki sefere daha büyük haksizlikla kendisini gösteriyor, bu sekilde dozaj sürekli artiyor...

meger:
bu kizcagizin babasi zorbanin biriymis, kendisi ve kardesi cok kücükken, baba kumarda kaybettikleri yüzünden öfkesini cocuklarin gözü önünde anneden cikarirmis, yillar süren iskence dolu bir hayatin getirdiklerinden dolayi
1. güldügüm hic bir sey kötü olamaz, diyerek henüz cocuk yasta aci hissetmemek icin bütün duygularini bloke etmeye yönelmis ve su an sebepsiz gülmelerinin altinda da bu sebep yatiyor, canini yakan her olayi icine atiyor ve akabinde geceleri sebepsiz olarak gülmeye basliyor! bu eziklik onun bütün gücünü harcamasina neden oluyor ve gücsüz düsürüyor
2. anne baba ayriliyor, bu kez cocuk annesinin halinden etkilenerek, ya annemi kaybedersem, ya ölürse ya da cekip giderse korkularina kapiliyor, bu nedenle anneyi koruyabilmek icin büyük caba harciyor, netice olarak su an kendisine ne yapilirsa yapilsin baglari koparmayi istedigi kisilerle baglari koparamadigi gibi, cok eskiden tasidigi bu terkedilme korkusunu buralara yansitiyor ve cani yanmasina ragmen sürekli ilk adimi atiyor!
3. kadin olmayi iskence görmekle esit görüyor ve bundan dolayi bir takim özelliklerini hic farkinda olmadan bastiriyor, bir cok sey tek tek tedavi edilmesi gerekiyor

cok sükür ki, meslegimizde bu tür seylerin tedavisi fazla uzun sürmüyor...bu genc kizimizin da tedavisine baslandi ve kendisi su an ümitvar!

evet babalar, kas gücünüzle yalnizca insanlarin bedenini yaralamazsiniz, yine bu yaraladiginiz yalnizca "el kizi (!)" da degildir, evlatlarinizi sonsuz acilarin besiginde büyütüyorsunuz, ruhlarini yaraliyor, kimyalarini bozuyorsunuz, hayata bakis acilarini olumsuz etkiliyorsunuz, yanlis kisilerden dahi kopacak güc birakmiyor, onlarin esaretini hazirliyorsunuz, onlarin düslerini kabusa ceviriyorsunuz, gelecege korkuyla bakmalarina neden oluyorsunuz ve daha bir cok olumsuzluk....
soruyorum, acaba babalar bütün bunlarin tersini saglamak icin var olduklarini neden unuttular!?

[gulistan_2]

Ynt: Gönül sofrasinda Gülistanla paylasim

intihar etmek isteyen ve inancini kaybetmekte oldugunu söyleyen gencimiz, su an islami kitaplar okumakta, camiye gitmekte, bilhassa esim'le sohbet etmek icin vakit ayirmakta!

bu tedavinin ilk asamasiydi
.................
diger genc kizimiz gece gülmelerinden kurtulmus, titremeleri durmus, kilo almaya baslamis, koparmasi gereken iliskilerinden siyrilmis durumda...
bu da tedavinin ilk asamasiydi
...............
Rabbime sonsuz sükürler olsun