GELDİKLERİ GİBİ GİTTİLER
Tarihler 10 Ocak 1916' yı gösterdiğinde son düşman askeride Çanakkale'yi terk edip gitmişti. Bu onlar için büyük başarı idi. Tek bir zayiat vermeden, yarım milyon insanın hayatına mal olan bir savaşın yaşandığı cepheden geri çekilebilmek savaş tarihi açısından büyük bir başarı olarak kayıtlara geçmişti.
3 Kasım 1914 Tarihinde Seddülbahir Kalesi'ni bombalayarak, 5 subay 81 er ve erbaş olmak üzere 86 şehidimizi verdiğimiz ilk şehitler kervanına katılma şerefine nail olan Seddülbahir şehitlerimizin ardından, nice kahramanlık destanlarının yazılmasına, barbarlar diye andıkları Mehmetçiğin verdiği insanlık derslerine şahit olarak çekip gittiler.
Tarihimizde şanlı bir sayfa olarak kalacak olan Çanakkale muharebeleri, bize yaklaşık 253.000 zayiat rakamı olarak ağır bir darbenin ardından milletçe katılacağımız İstiklal Harbinin de müjdecisi olacaktı. Müjdecisi diyoruz çünkü tarihte çok az millet böyle birbirine kenetlenmiş, yek vücut halinde mücadele vererek bir İstiklal Harbi gerçekleştirmiştir. Hem de büyük bir yokluk, yoksulluk ve yorgunluğun ardından. İşte böylesine zor ve çetin şartlar altında yapılan bu topyekün mücadele bizi millet yapmış, tabiri caizse bizi birbirimize kenetleyen çimentomuz olmuştur. Çanakkale de ateşlenen fitil, İstiklal Harbi ile bomba olmuş, vatanımıza-bayrağımıza-namusumuza uzanan namertlerin üzerinde patlamıştır.. Büyük bir başarı olarak lanse ettikleri bu zayiatsız geri çekilme hadisesi için bakın ne diyorlar ;
" Çanakkale'ye geldiğimiz andan itibaren ALLAH (cc) hep Türklerin yanın olmuştu. Fakat geri çekilirken tek zayiat dahi vermeden ve Türklerin haberi dahi olmadan bu işi başardığımıza bakınca, artık ALLAH' ın (cc) bu işte bizim yanımızda olduğunu görüyorum. " Kalpleri mühürlü, aynı zamanda sağır ve dilsizde olan bu körlerin her zaman olduğu gibi bu eylemlerinde de göremedikleri, anlayamadıkları husus, Cenab-ı ALLAH' ın (cc) bu geri çekilme hadisesinde bile bizim Şüheda dedelerimizin yanında ve yardımında olduğudur. Çünkü binlerce "coni", bir Mehmet etmez. Eğer onların geri çekilme hadisesini hissetsek ve zayiat verici müdahalelerde bulunsak, şüphe yok ki bizde zayiat verirdik. Savaş uzar, zayiat rakamları yükselirdi. Merhamet sahibi Rabbimiz, İstiklal Harbini de vereceğini bildiği bu milletin cefakar evlatlarının bir tekinin bile zayi olmaması için bu geri çekilme hadisesini bize hissettirmemiş ve sadece onlar tarafından zayiatsız olan bu eylem, aynı zamanda bizim içinde zayiatsız gerçekleşmiştir.
İşte düşmanın, " Bu sefer ALLAH (cc) bizim yanımızdaydı " diye bahsettiği bu hadise bile, Rabbimizin Nusret' inin (yardımının) son ana kadar Şüheda dedelerimizin üzerinde olduğunun, basiret sahibi kullarına göstermeyi murat ettiği delillerinden biri olarak burada da karşımıza çıkan " bir adet fotoğraf karesi " dir.
Tarihler 10 Ocak 1916' yı gösterdiğinde son düşman askeride Çanakkale'yi terk edip gitmişti. Bu onlar için büyük başarı idi. Tek bir zayiat vermeden, yarım milyon insanın hayatına mal olan bir savaşın yaşandığı cepheden geri çekilebilmek savaş tarihi açısından büyük bir başarı olarak kayıtlara geçmişti.
3 Kasım 1914 Tarihinde Seddülbahir Kalesi'ni bombalayarak, 5 subay 81 er ve erbaş olmak üzere 86 şehidimizi verdiğimiz ilk şehitler kervanına katılma şerefine nail olan Seddülbahir şehitlerimizin ardından, nice kahramanlık destanlarının yazılmasına, barbarlar diye andıkları Mehmetçiğin verdiği insanlık derslerine şahit olarak çekip gittiler.
Tarihimizde şanlı bir sayfa olarak kalacak olan Çanakkale muharebeleri, bize yaklaşık 253.000 zayiat rakamı olarak ağır bir darbenin ardından milletçe katılacağımız İstiklal Harbinin de müjdecisi olacaktı. Müjdecisi diyoruz çünkü tarihte çok az millet böyle birbirine kenetlenmiş, yek vücut halinde mücadele vererek bir İstiklal Harbi gerçekleştirmiştir. Hem de büyük bir yokluk, yoksulluk ve yorgunluğun ardından. İşte böylesine zor ve çetin şartlar altında yapılan bu topyekün mücadele bizi millet yapmış, tabiri caizse bizi birbirimize kenetleyen çimentomuz olmuştur. Çanakkale de ateşlenen fitil, İstiklal Harbi ile bomba olmuş, vatanımıza-bayrağımıza-namusumuza uzanan namertlerin üzerinde patlamıştır.. Büyük bir başarı olarak lanse ettikleri bu zayiatsız geri çekilme hadisesi için bakın ne diyorlar ;
" Çanakkale'ye geldiğimiz andan itibaren ALLAH (cc) hep Türklerin yanın olmuştu. Fakat geri çekilirken tek zayiat dahi vermeden ve Türklerin haberi dahi olmadan bu işi başardığımıza bakınca, artık ALLAH' ın (cc) bu işte bizim yanımızda olduğunu görüyorum. " Kalpleri mühürlü, aynı zamanda sağır ve dilsizde olan bu körlerin her zaman olduğu gibi bu eylemlerinde de göremedikleri, anlayamadıkları husus, Cenab-ı ALLAH' ın (cc) bu geri çekilme hadisesinde bile bizim Şüheda dedelerimizin yanında ve yardımında olduğudur. Çünkü binlerce "coni", bir Mehmet etmez. Eğer onların geri çekilme hadisesini hissetsek ve zayiat verici müdahalelerde bulunsak, şüphe yok ki bizde zayiat verirdik. Savaş uzar, zayiat rakamları yükselirdi. Merhamet sahibi Rabbimiz, İstiklal Harbini de vereceğini bildiği bu milletin cefakar evlatlarının bir tekinin bile zayi olmaması için bu geri çekilme hadisesini bize hissettirmemiş ve sadece onlar tarafından zayiatsız olan bu eylem, aynı zamanda bizim içinde zayiatsız gerçekleşmiştir.
İşte düşmanın, " Bu sefer ALLAH (cc) bizim yanımızdaydı " diye bahsettiği bu hadise bile, Rabbimizin Nusret' inin (yardımının) son ana kadar Şüheda dedelerimizin üzerinde olduğunun, basiret sahibi kullarına göstermeyi murat ettiği delillerinden biri olarak burada da karşımıza çıkan " bir adet fotoğraf karesi " dir.