Ynt: sahabelerle ilgili yanlis bilinenler
ZİKİR EHLİNİN BAZI SAHABİLER HAKKINDA Kİ SÖZLERİ
Hz. Ali (a.s.) ilk İman edenlerden sayılan bu sahabiler hakkında şöyle buyuruyor:
"Ben işi elime alınca bir bölük biatten döndü, ahdini bozdu. Öbür bölük ok yaydan fırlar gibi fırladı, inancından vazgeçti. Öbürleri de itaatten çıktı. Sanki onlar her türlü noksan sıfatlardan münezzeh olan ALLAH'ın, "İşte ahiret yurdu! Biz onu, yeryüzünde yücelik ve bozgunculuk dilemeyenlere veririz ve sonuç takvalılarındır."2 buyurduğunu duymamışlardı.3 Evet, andolsun ALLAH'a; duydular da ezberlediler de. Fakat dünya, gözlerine bezenmiş bir şekilde göründü ve onun ziyneti onlara hoş geldi."4
2- Kasas Suresi /83.
3- Şeyh MUHAMMED Abduh, Nehc'ül-Belağa'ya yazdığı şerhinde (c. 1, s. 36), Hz. Ali'nin bahsettiği üç grubun Cemel, Nehrivan ve Sıffin' de kendisine karşı savaşanlar olduğunu bildirmektedir.
4- Nehc'm-Belağa, Şıkşıkıyye hutbesi diye bilinen 3. hutbe.
............................
Yine onların hakkında şöyle buyuruyor:
"İşlerini başarmak için şeytana başvurdular. Şeytan da onları kendisine ortak etti; gönüllerine oturup kuruldu, yumurtasını koyup civciv çıkardı. Sonra da civcivlerini onların kucaklarında besledi, yetiştirildi. Onların gözleriyle baktı, gördü; dilleriyle söyledi, dedi. Onları sürçtürdü, kaydırdı; kötülüklerini bezedi, güzel gösterdi onlara. Şeytanın hükmü altına girenin, onunla ortak olanın işidir bu. Şeytan batıl sözü onun diliyle söyler."1
1- Nehc'ül-Belağa, 7. hutbe.
.........................
Meşhur sahabi Amr bin As hakkında da şöyle buyuruyor:
"Şaşarım şu kötü kadının oğluna!... Gerçeği olmayan bir söz söylemiş, günaha girmiştir. Bilin ki, sözlerin en kötüsü yalandır. O, konuşur, yalan söyler; söz verir, sözünden döner; kendisinden bir şey istendiğinde cimrilik yapar, vermez. Fakat kendisi istediğinde direndikçe direnir, istemekten vazgeçmez. Ahdine hıyanet eder; yakınlığa riayet etmez, arayı keser gider."2
Resulullah da (s.a.a.) şöyle buyuruyor:
"Münafığın iiç alameti vardır: Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz ve kendisine güvenildiğinde hıyanet eder."3
2- Nehc'ül-Belağa, 84. hutbe.
3- Sahih-i Buhari, c. 1, s. 15; Sahih-i Müslim, c. 1, s. 78, h. 59.
ZİKİR EHLİNİN BAZI SAHABİLER HAKKINDA Kİ SÖZLERİ
Hz. Ali (a.s.) ilk İman edenlerden sayılan bu sahabiler hakkında şöyle buyuruyor:
"Ben işi elime alınca bir bölük biatten döndü, ahdini bozdu. Öbür bölük ok yaydan fırlar gibi fırladı, inancından vazgeçti. Öbürleri de itaatten çıktı. Sanki onlar her türlü noksan sıfatlardan münezzeh olan ALLAH'ın, "İşte ahiret yurdu! Biz onu, yeryüzünde yücelik ve bozgunculuk dilemeyenlere veririz ve sonuç takvalılarındır."2 buyurduğunu duymamışlardı.3 Evet, andolsun ALLAH'a; duydular da ezberlediler de. Fakat dünya, gözlerine bezenmiş bir şekilde göründü ve onun ziyneti onlara hoş geldi."4
2- Kasas Suresi /83.
3- Şeyh MUHAMMED Abduh, Nehc'ül-Belağa'ya yazdığı şerhinde (c. 1, s. 36), Hz. Ali'nin bahsettiği üç grubun Cemel, Nehrivan ve Sıffin' de kendisine karşı savaşanlar olduğunu bildirmektedir.
4- Nehc'm-Belağa, Şıkşıkıyye hutbesi diye bilinen 3. hutbe.
............................
Yine onların hakkında şöyle buyuruyor:
"İşlerini başarmak için şeytana başvurdular. Şeytan da onları kendisine ortak etti; gönüllerine oturup kuruldu, yumurtasını koyup civciv çıkardı. Sonra da civcivlerini onların kucaklarında besledi, yetiştirildi. Onların gözleriyle baktı, gördü; dilleriyle söyledi, dedi. Onları sürçtürdü, kaydırdı; kötülüklerini bezedi, güzel gösterdi onlara. Şeytanın hükmü altına girenin, onunla ortak olanın işidir bu. Şeytan batıl sözü onun diliyle söyler."1
1- Nehc'ül-Belağa, 7. hutbe.
.........................
Meşhur sahabi Amr bin As hakkında da şöyle buyuruyor:
"Şaşarım şu kötü kadının oğluna!... Gerçeği olmayan bir söz söylemiş, günaha girmiştir. Bilin ki, sözlerin en kötüsü yalandır. O, konuşur, yalan söyler; söz verir, sözünden döner; kendisinden bir şey istendiğinde cimrilik yapar, vermez. Fakat kendisi istediğinde direndikçe direnir, istemekten vazgeçmez. Ahdine hıyanet eder; yakınlığa riayet etmez, arayı keser gider."2
Resulullah da (s.a.a.) şöyle buyuruyor:
"Münafığın iiç alameti vardır: Konuştuğunda yalan söyler, söz verdiğinde sözünde durmaz ve kendisine güvenildiğinde hıyanet eder."3
2- Nehc'ül-Belağa, 84. hutbe.
3- Sahih-i Buhari, c. 1, s. 15; Sahih-i Müslim, c. 1, s. 78, h. 59.
Yorum