Gerek valiliği ve gerekse hilafeti döneminde yaptığı her türlü rezilliğe sahip çıkan ve Muaviye'ye toz kondurmayanlar Hucr'un öldürülüşünü bir islam faciası olarak gösteriyorlar. bütün ehlisünnet alimlerince tertemiz bir kul olduğu kabul edilen Hucr Bin Adiy ve arkadaşlarının öldürülüşü konusunda Muaviye'ye verip veriştiriyorlar ama yinede ona sahabelik sıfatını yüklüyorlar. ismin sonuna RA(Allah ondan razı olsun) ibaresini ekliyorlar. hatta bazıları onu çok sevdiğini ve bu sebeple hakiki müslüman olduğunu söylüyor ve Muaviye gibi bir rezili peygamberin ehlibeytinden gösteriyor.
Muaviye tarafından başlatılan hutbelerde hz Ali'ye sövme geleneğini Kufe mescidinde uygulayan Muğiyre Bin Şube, mescidin avlusunda hz Ali'ye lanet edince korkudan sesini çıkarmayan halkın aksine Hucr Bin Adiy ve arkadaşları ayağa kalkıp bu rezil duruma karşı çıkıyorlar ve Mugiyreyi kınıyorlar. bunun üzerine Kufe valisi Ziyad, bu kişileri tutuklatıp Muaviye'ye gönderiyor. Muaviye ise hepsinin idam edilmesini emrediyor ve içlerinden Ali'ye lanet edenler serbest bırakılsın diyor. onlarsa direndiler ve kılıç altında can verdiler.
ibnül Esir tarih kitabında 51. hicri yıla ait bölümde diyor ki
Hucr'un öldürüleceği haberini alan Aişe, Muaviye'ye adam gönderip öldürülmemesini istedi. adam Şam'a geldiğinde öldürüldüğünü gördü. sünni mezhebinin önderlerinden Hasan Basri bu olay hakkında şu ünlü fetvasını vermiş ve demiş ki
'Muaviye'nin dört büyük günahı var ki her birisi cehenneme gideceğine neden olabilir.' daha sonra bu maddeleri sıralıyor.
1) hilafeti kılıç gücüyle alması
2) içkici ve sapık oğlu Yezid'i veliahd yapması
3) zinadan doğma Ziyad'ı soyuna alması(ki peygamber hazretleri gerçek evlada yatak, zinadan doğanlara taş demiştir.)
4) Hucr ve arkadaşlarını öldürmesi,
Hucr ve arkadaşlarından dolayı vay onun haline' ve son sözü üç defa tekrarlıyor.
Muaviye diyor ki ' planımızı değiştirmekle siyasi dengelerimizin daha kötü bir sonuca varacağından korkmasaydık Hucr'ü öldürmekten vazgerdik'
İbni Hacer İsabe kitabında 3/652 de diyorki
Yezid Bin Esed'in oğlu Abdullah, ölüm döşeğinde olan Muaviye'nin yanına giriyor ve ölümden korktuğunu farkediyor, kendisine ' ey müminlerin emiri' diyor, ' neden korkuyorsun? ölürsen cennete gidersin, kalırsan yerin belli' Muaviye kendisine biraz bakıyor ve ' Allah babana rahmet eylesin, onda bir içtenlik vardı, bana Hucr'ü öldürmemem için öğüt verdi' diyor.
İbnül Esir büyük tarihinde 3/241 de
Haccacı zalim'in dalkavuğu olan Muhammed Bin Sirin'den rivayet edilir ve diyor ki 'Muaviye, ölmek üzere iken ben bir kaç kez ' ey Hucr, senin için uzun bir günüm var' diyordu
yine İbnül Esir büyük tarihinde 3/242 de
bir gün Muaviye'ye ' Hucr'ü öldürdüğün zaman bilim ve müsahamaların nerede kaldı?' demişlerdi. Muaviye ise 'bir akıllıya rastlamadım' dedi
işte böyle tertemiz bir kulu sırf hz Ali'ye sövülmesine karşı çıktığı için öldüren bir adama sahabe deniyor ve ona sahip çıkılıyor. hemde Kuran'a çok bağlı olmalarına rağmen sırf Muaviye için Kuran bile boş veriliyor.
92. Bir müminin bir mümini öldürmesi olacak şey değildir. Ancak yanlışlıkla olması başka. Kim bir mümini yanlışlıkla öldürürse bir mü’min köleyi azad etmesi ve bağışlamadıkları sürece ailesine diyet ödemesi gerekir. (Öldürülen kimse) mü’min olur ve düşmanınız olan bir topluluktan bulunursa, mü’min bir köle azad etmek gerekir. Eğer sizinle kendileri arasında antlaşma bulunan bir topluluktan ise ailesine verilecek bir diyet ve mü’min bir köle azad etmek gerekir. Bunlara imkan bulamayanın, Allah tarafından tövbesinin kabulü için iki ay ardarda oruç tutması gerekir. Allah hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
93. Kim bir mümini kasten öldürürse, cezası, içinde ebedi kalacağı cehennemdir. Allah ona gazap etmiş, lânet etmiş ve onun için büyük bir azap hazırlamıştır. kuran.gen.tr/?x=s_main&y=s_middle&kid=1&sid=4
www.kuranikerim.com/mdiyanet/nisa.htm
o halde Muaviye cehennemliktir. yok canım nerden çıkarıyorsun! bu ayetler Muaviye için geçerli değil! o tertemiz bir sahabe!
İbni Ebil Hadid şerh kitabında 1/347 de diyor ki
hz Ali; Muaviye, Amr İbnül As ve taraftarları için ' Allah'a yemin ederim ki bunlar islama girmediler, ancak; teslim edip, küfrü gizlediler, taraftar buluncada açığa vurdular' dedi.
yine İbni Ebil Hadid Şerh kitabında 2/101 de diyor ki,
Ali'den nefret edenlerden Zübeyr Bin Bekkar Mutaharat kitabında şunları yazıyor.
Amr İnbül As, Velid Bin Ukbe, Utbe Bin Ebu Süfyan ve Muğiyre Bin Şube Muaviyenin yanında buluştular. Muaviye'ye dediler ki 'Hasan babasının onur ve saygınlığını yükseltti. buraya çağır ona ve babasına yüzüne karşı sövüp içimizi dökelim, Osman'ın öldürülüşünden dolayı kınayalım.' Muaviye ' bırakın siz onunla başa çıkamazsınız.' dedi. ısrar ettiler, çağırttı. Muaviye 'ey Ebu Muhammed, ben seni çağırtmak istemedim ki bunlar çağırttılar. babanın Osman'ı öldürttüğünü bir kez daha hatırlatmak istediler.' önce Amr konuştu. hz Ali'yi kınadı. ... O Ebu Bekir'in hilafetine karşı gelmiş, ona sövmüş, Ömer'in öldürülmesine katkıda bulunmuş, Osman'ı öldürtmüş hakkı olmayan hilafete göz dikmiş... Ey Abdulmuttalip oğulları, Cenab-ı Allah size halifeleri öldürmeye karşı bu saltanatı vermez. birde sen hilafet hülyasıyla yaşıyorsun. sende akıl yok ki...' diğerleride sırasıyla hz Ali'ye ve hz Hasan'a sövdüler. hz Hasan söze başladı ve dedi ki
' ey Muaviye, beni tahkir edip söven bunlar değil sensin. bu kötü tiynetin gereği, tutkuların kötülüğü; hz Muhammed'e ve ehlibeytine karşı beslediğin düşmanlık alametidir.' sonra yanındakilere dönerek dedi ki ' Allah için doğru söyleyiniz, şimdi sövdüğünüz adam iki kıble üzerine namaz kılarken sen ey Muaviyeher ikisinide inkar ediyordun; yine Allah için söyleyin, sövdüğünüz adam iki biatte ahit vermiş ve sen ey Muaviye,birisinde kafir ve birisinde dönüktün; bu sövdüğünüz adam ilk müslüman ve sen ey Muaviye islamiyete alıştırılmak için taltif edilenlerdendin. babam her savaşta peygamberin bayrağını taşırken sen müşriklerin bayrağını taşımıyormuydun? ey Muaviye hatırlamazmısın bir gün baban kırmızı bir deveye binmişti. sen önde ve bu kardeşinde arkadaydı. peygamber sizi görünce ' deveye binene, önde ve arkada gidene Allah lanet etsin' dememişmiydi? yine hatırlamazmısın ey Muaviye baban bir gün islama girmeye niyetlendide sen telaşlandın ve kendisine şu şiiri yazdın ey Sahr( Ebu Süfyan), bedirde öldürülenlerden sonra islama girme bizi rezil edersin, dayım, amcam, anamın dayısı, sevgili kardeşim uykuyu bize haram ettiler, düşmanların Harb oğlu korkudan Uzza'dan yüz çevirdi demmesi ölümden beter
Hasan daha sonra Amr'a döndü ve dedi ki ' ey İbnül As, sana gelince sen gerçek babası bilinmeyen bir zina çocuğusun. senin annen dine ve ahlaka aykırı bir birleşmeden seni doğurdu. sana sahip çıkmak için dört kureşli çekişti; değersiz, kişiliksiz ve kasap olan As Bin Vail sana sahip oldu. baban bir gün ' bn kısır olan Muhammed'i hicvediyorum' dedi ve adeta övünüyordu. Allah onu Kuran'da rezil etti ve kendisi için özel bir sureyle onu lanetledi. sen peygambere açtığı savaşlarda daima karşısında bir düşmandın, kendisini en küstah yalnlayanlardan biriydin, bundan başka 70 beyt şiirle hicvettin. peygamber o zaman ' ey Allah'ım, Amr'ın söylediği hicivlerin her harfi için bin lanet et.' dedi. şimdi üzerinde ki lanetlerin sayısı hesabına gelmez. Osman'a gelince, onu öldürenlerden değilmiydin? kendisine karşı kışkırtmalar yapan, daha sonra Filistin'e geçerek orada ' ben Abdullah'ın babasıyım, kaşıdığım yarayı patlatırım' diyen sen değilmiydin? Osman öldürüldükten sonra ' ben Abdullah'ın babasıyım, kendisi Medine'de iken ben Vadis Siba'de öldürdüm' diyen sen değilmiydin? sonra kendini Muaviye'ye adadın, dünya almak için ona dinini sattın. Osman hayattayken ona yardım etmedin, ölmesine de kızmadın. Ey As oğlu vay haline... birde sen değilmiydin bu şiiri söyleyen;
kızım bana nereye gidiyorsun dedi, sefer benim için enteresan değil, bırak dedim, ben Necaşi'yi Cafer'in aleyhine kışkırtmaya gidiyorum. orada ona öyle bir dağlama yapacağım ki izzetlinin izzetini kırar. brn Muhammed'i hicveden düşmanları arasında en çok ondan nefret edenim. haşimilerin yakasını bırakmam, her yerde ısrarla karşı koyacağım' hz Hasan daha sonra diğerlerine de sırayla cevap vermişti.
Muaviye tarafından başlatılan hutbelerde hz Ali'ye sövme geleneğini Kufe mescidinde uygulayan Muğiyre Bin Şube, mescidin avlusunda hz Ali'ye lanet edince korkudan sesini çıkarmayan halkın aksine Hucr Bin Adiy ve arkadaşları ayağa kalkıp bu rezil duruma karşı çıkıyorlar ve Mugiyreyi kınıyorlar. bunun üzerine Kufe valisi Ziyad, bu kişileri tutuklatıp Muaviye'ye gönderiyor. Muaviye ise hepsinin idam edilmesini emrediyor ve içlerinden Ali'ye lanet edenler serbest bırakılsın diyor. onlarsa direndiler ve kılıç altında can verdiler.
ibnül Esir tarih kitabında 51. hicri yıla ait bölümde diyor ki
Hucr'un öldürüleceği haberini alan Aişe, Muaviye'ye adam gönderip öldürülmemesini istedi. adam Şam'a geldiğinde öldürüldüğünü gördü. sünni mezhebinin önderlerinden Hasan Basri bu olay hakkında şu ünlü fetvasını vermiş ve demiş ki
'Muaviye'nin dört büyük günahı var ki her birisi cehenneme gideceğine neden olabilir.' daha sonra bu maddeleri sıralıyor.
1) hilafeti kılıç gücüyle alması
2) içkici ve sapık oğlu Yezid'i veliahd yapması
3) zinadan doğma Ziyad'ı soyuna alması(ki peygamber hazretleri gerçek evlada yatak, zinadan doğanlara taş demiştir.)
4) Hucr ve arkadaşlarını öldürmesi,
Hucr ve arkadaşlarından dolayı vay onun haline' ve son sözü üç defa tekrarlıyor.
Muaviye diyor ki ' planımızı değiştirmekle siyasi dengelerimizin daha kötü bir sonuca varacağından korkmasaydık Hucr'ü öldürmekten vazgerdik'
İbni Hacer İsabe kitabında 3/652 de diyorki
Yezid Bin Esed'in oğlu Abdullah, ölüm döşeğinde olan Muaviye'nin yanına giriyor ve ölümden korktuğunu farkediyor, kendisine ' ey müminlerin emiri' diyor, ' neden korkuyorsun? ölürsen cennete gidersin, kalırsan yerin belli' Muaviye kendisine biraz bakıyor ve ' Allah babana rahmet eylesin, onda bir içtenlik vardı, bana Hucr'ü öldürmemem için öğüt verdi' diyor.
İbnül Esir büyük tarihinde 3/241 de
Haccacı zalim'in dalkavuğu olan Muhammed Bin Sirin'den rivayet edilir ve diyor ki 'Muaviye, ölmek üzere iken ben bir kaç kez ' ey Hucr, senin için uzun bir günüm var' diyordu
yine İbnül Esir büyük tarihinde 3/242 de
bir gün Muaviye'ye ' Hucr'ü öldürdüğün zaman bilim ve müsahamaların nerede kaldı?' demişlerdi. Muaviye ise 'bir akıllıya rastlamadım' dedi
işte böyle tertemiz bir kulu sırf hz Ali'ye sövülmesine karşı çıktığı için öldüren bir adama sahabe deniyor ve ona sahip çıkılıyor. hemde Kuran'a çok bağlı olmalarına rağmen sırf Muaviye için Kuran bile boş veriliyor.
92. Bir müminin bir mümini öldürmesi olacak şey değildir. Ancak yanlışlıkla olması başka. Kim bir mümini yanlışlıkla öldürürse bir mü’min köleyi azad etmesi ve bağışlamadıkları sürece ailesine diyet ödemesi gerekir. (Öldürülen kimse) mü’min olur ve düşmanınız olan bir topluluktan bulunursa, mü’min bir köle azad etmek gerekir. Eğer sizinle kendileri arasında antlaşma bulunan bir topluluktan ise ailesine verilecek bir diyet ve mü’min bir köle azad etmek gerekir. Bunlara imkan bulamayanın, Allah tarafından tövbesinin kabulü için iki ay ardarda oruç tutması gerekir. Allah hakkıyla bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.
93. Kim bir mümini kasten öldürürse, cezası, içinde ebedi kalacağı cehennemdir. Allah ona gazap etmiş, lânet etmiş ve onun için büyük bir azap hazırlamıştır. kuran.gen.tr/?x=s_main&y=s_middle&kid=1&sid=4
www.kuranikerim.com/mdiyanet/nisa.htm
o halde Muaviye cehennemliktir. yok canım nerden çıkarıyorsun! bu ayetler Muaviye için geçerli değil! o tertemiz bir sahabe!
İbni Ebil Hadid şerh kitabında 1/347 de diyor ki
hz Ali; Muaviye, Amr İbnül As ve taraftarları için ' Allah'a yemin ederim ki bunlar islama girmediler, ancak; teslim edip, küfrü gizlediler, taraftar buluncada açığa vurdular' dedi.
yine İbni Ebil Hadid Şerh kitabında 2/101 de diyor ki,
Ali'den nefret edenlerden Zübeyr Bin Bekkar Mutaharat kitabında şunları yazıyor.
Amr İnbül As, Velid Bin Ukbe, Utbe Bin Ebu Süfyan ve Muğiyre Bin Şube Muaviyenin yanında buluştular. Muaviye'ye dediler ki 'Hasan babasının onur ve saygınlığını yükseltti. buraya çağır ona ve babasına yüzüne karşı sövüp içimizi dökelim, Osman'ın öldürülüşünden dolayı kınayalım.' Muaviye ' bırakın siz onunla başa çıkamazsınız.' dedi. ısrar ettiler, çağırttı. Muaviye 'ey Ebu Muhammed, ben seni çağırtmak istemedim ki bunlar çağırttılar. babanın Osman'ı öldürttüğünü bir kez daha hatırlatmak istediler.' önce Amr konuştu. hz Ali'yi kınadı. ... O Ebu Bekir'in hilafetine karşı gelmiş, ona sövmüş, Ömer'in öldürülmesine katkıda bulunmuş, Osman'ı öldürtmüş hakkı olmayan hilafete göz dikmiş... Ey Abdulmuttalip oğulları, Cenab-ı Allah size halifeleri öldürmeye karşı bu saltanatı vermez. birde sen hilafet hülyasıyla yaşıyorsun. sende akıl yok ki...' diğerleride sırasıyla hz Ali'ye ve hz Hasan'a sövdüler. hz Hasan söze başladı ve dedi ki
' ey Muaviye, beni tahkir edip söven bunlar değil sensin. bu kötü tiynetin gereği, tutkuların kötülüğü; hz Muhammed'e ve ehlibeytine karşı beslediğin düşmanlık alametidir.' sonra yanındakilere dönerek dedi ki ' Allah için doğru söyleyiniz, şimdi sövdüğünüz adam iki kıble üzerine namaz kılarken sen ey Muaviyeher ikisinide inkar ediyordun; yine Allah için söyleyin, sövdüğünüz adam iki biatte ahit vermiş ve sen ey Muaviye,birisinde kafir ve birisinde dönüktün; bu sövdüğünüz adam ilk müslüman ve sen ey Muaviye islamiyete alıştırılmak için taltif edilenlerdendin. babam her savaşta peygamberin bayrağını taşırken sen müşriklerin bayrağını taşımıyormuydun? ey Muaviye hatırlamazmısın bir gün baban kırmızı bir deveye binmişti. sen önde ve bu kardeşinde arkadaydı. peygamber sizi görünce ' deveye binene, önde ve arkada gidene Allah lanet etsin' dememişmiydi? yine hatırlamazmısın ey Muaviye baban bir gün islama girmeye niyetlendide sen telaşlandın ve kendisine şu şiiri yazdın ey Sahr( Ebu Süfyan), bedirde öldürülenlerden sonra islama girme bizi rezil edersin, dayım, amcam, anamın dayısı, sevgili kardeşim uykuyu bize haram ettiler, düşmanların Harb oğlu korkudan Uzza'dan yüz çevirdi demmesi ölümden beter
Hasan daha sonra Amr'a döndü ve dedi ki ' ey İbnül As, sana gelince sen gerçek babası bilinmeyen bir zina çocuğusun. senin annen dine ve ahlaka aykırı bir birleşmeden seni doğurdu. sana sahip çıkmak için dört kureşli çekişti; değersiz, kişiliksiz ve kasap olan As Bin Vail sana sahip oldu. baban bir gün ' bn kısır olan Muhammed'i hicvediyorum' dedi ve adeta övünüyordu. Allah onu Kuran'da rezil etti ve kendisi için özel bir sureyle onu lanetledi. sen peygambere açtığı savaşlarda daima karşısında bir düşmandın, kendisini en küstah yalnlayanlardan biriydin, bundan başka 70 beyt şiirle hicvettin. peygamber o zaman ' ey Allah'ım, Amr'ın söylediği hicivlerin her harfi için bin lanet et.' dedi. şimdi üzerinde ki lanetlerin sayısı hesabına gelmez. Osman'a gelince, onu öldürenlerden değilmiydin? kendisine karşı kışkırtmalar yapan, daha sonra Filistin'e geçerek orada ' ben Abdullah'ın babasıyım, kaşıdığım yarayı patlatırım' diyen sen değilmiydin? Osman öldürüldükten sonra ' ben Abdullah'ın babasıyım, kendisi Medine'de iken ben Vadis Siba'de öldürdüm' diyen sen değilmiydin? sonra kendini Muaviye'ye adadın, dünya almak için ona dinini sattın. Osman hayattayken ona yardım etmedin, ölmesine de kızmadın. Ey As oğlu vay haline... birde sen değilmiydin bu şiiri söyleyen;
kızım bana nereye gidiyorsun dedi, sefer benim için enteresan değil, bırak dedim, ben Necaşi'yi Cafer'in aleyhine kışkırtmaya gidiyorum. orada ona öyle bir dağlama yapacağım ki izzetlinin izzetini kırar. brn Muhammed'i hicveden düşmanları arasında en çok ondan nefret edenim. haşimilerin yakasını bırakmam, her yerde ısrarla karşı koyacağım' hz Hasan daha sonra diğerlerine de sırayla cevap vermişti.
Yorum