Duyuru

Daraltma
Henüz duyuru yok.

Çocukla birlikte uyumakmi yoksa onu odasina göndermekmi?

Daraltma
X
 
  • Filtre
  • Zaman
  • Göster
Hepsini Temizle
yeni gönderiler

    Çocukla birlikte uyumakmi yoksa onu odasina göndermekmi?

    Bazı uzmanlar, anne babayla birlikte yatmanın çocukta bağımlılık yarattığını iddia ediyor. Üstelik ebeveynin cinsel hayatını olumsuz etkilediğini söyleyerek bu duruma karşı çıkıyorlar. Bazıları ise doğal ebeveynlikten yana. Yani çocuğun ailesiyle yatağı paylaşmasının bir bağımlılık yaratmadığını, çocuğun hazır olunca zaten odasına gideceğini savunuyor. Bebeğin fiziksel ve duygusal gelişimi için beraber uyumanın yararlı olduğunu savunan uzmanlar, bu süreci çocuk ve ailenin belirlediğini belirtiyor.

    AİLELER ANLATIYOR

    Hastalandığında bile yatağa almadım
    Serpil Önal (40), halkla ilişkiler müdürü
    Dokuz yaşındaki oğlu Sercan doğduğundan beri ayrı odada.

    Herkesin kendi yatağında yatmasından yanayım. Ben eğitim sektöründe çalışıyorum. Bu nedenle çevremdeki birçok psikolog ve uzman, çocuğun kişiliğinin yerine oturması, karakteristik özelliğinin rahat gelişmesi için yalnız yatması gerektiğini savunup, ayrı yatırmamı önerdi. Onların bu düşünceleri benim üzerimde etkili oldu. Tabii bazen yatağa alırım, oynarım. Ateşliyken, hastayken yatağımda olur, ama akşam mutlaka yatağına götürürüm. Gerekirse ben onun yatağının yanına yatak yaparım ama yatağa almam. Karı koca birlikteliğinin sağlıklı olması için de çocukların kendi odasında yatmasından yanayım. Oğlum büyük bir ameliyat geçirdi, o zaman bile ben onun odasına gidip yanında yatak serdim.

    İsterse 15 yaşına kadar benimle yatabilir
    Funda Mumcuoğlu (30), basın danışmanı
    Üç aylık Dünya ile birlikte yatıyor.

    Normalde psikologlar da, okuduğum kitaplar da çocuğun aileyle aynı odada kalmasını, birlikte uyumasını önermiyor. Dünya’nın yatağı eşimle benim yatağımıza bitişik. Geceleri altını değiştirmek için aldığımızda uyuyup kalıyor. Kendisini bizden ayrı hissetmiyor. Benim de çok kolayıma geliyor. Gazı oluyor, emmek istiyor hemen yanıbaşımda. Bizimle yattığı için inanılmaz huzurlu bir bebek oldu. Bu ne kadar sürer, bilmiyorum. Ama buna karar verecek kişi psikologlar değil, çocuğum. Eşim de anne ve babasıyla uyuyan bir çocukmuş. Özgüveni yüksek, huzurlu biri. Dünya da böyle olacaksa 15 yaşına kadar odamda kalabilir. Her bebek, her aile aynı değil. Biz dokunmayı seven bir aileyiz.

    Ben istediğimde onun reddettiği oluyor
    Şermin Terzi (37), gazeteci
    Dokuz yaşındaki kızı Nisan ne zaman isterse yatağa gelebiliyor.

    Bekar bir anneyim. Kızımı evliliğim sırasında da, boşandıktan sonra da ne zaman yatağıma gelmek istese hep yanıma aldım. Ne birlikte yatma bağımlısı oldu, ne de özgüven eksikliğine kapıldı. Yanımda sabahladığı da oldu, birkaç saat yattıktan sonra yatağına yolladığım da. “Hadi şimdi kendi yatağına git” dediğim zaman hep ağlamadan tıpış tıpış yatağına döndü. Hatta bazen “Hadi bu gece beraber uyuyalım” teklifime “Yok anne kendi yatağımda yatayım” diyerek reddettiğini de bilirim. Kendi içinde çok güzel bir denge kurdu.

    Bizimle huzurlu rahat yatıyor
    Ebru Erşan (35), diş hekimi
    2.5 yaşındaki Ekin Deniz’le birlikte yatıyor.

    Birlikte yatıyoruz. Hâlâ anne sütü aldığı için bizimle yatması rahat oluyor. Çevreye aldırmam. Önemli olan çocuğun rahatıdır. Aslında çocuk aileyi yönlendiriyor. Çocuğa göre hareket ediyoruz. Kendi yatağına götürdüğümüzde defalarca ağlamasındansa bizimle huzurlu, rahat yatması daha uygun. 4-5 yaşından sonra ayırmayı düşünüyorum. Özgüveni yerinde olmaz diyenlere kızıyorum. Çünkü, kızımın özgüveni de yerinde.


    Biliyorsan buyur konus...konusta feyiz alsinlar...bilmiyorsan tut dilini seni bir adam saysinlar

    #2
    Ynt: Çocukla birlikte uyumakmi yoksa onu odasina göndermekmi?

    FARKLI GÖRÜŞTE İKİ UZMAN ANLATIYOR

    Psikiyatr Sabri Yurdakul
    Yatağa gelen çocuk cinsel yaşamı etkiliyor

    “Korkuyor, bizi bırakmıyor, bütün gün özledim, yalnızken gece üstünü açıyor” bahaneleriyle aileler çocuklarını yanlarında yatırıyor. Ama, istediği zaman da geri gönderemiyor. Bütün gün annenin gözünün önünden ayırmadığı, görmediği anda telaşlandığı çocukların geceleri odalarında yalnız başlarına yatmalarını beklemek çok gerçekçi bir davranış değil. Bu yüzden çocukların baştan itibaren kendi odalarında yatmaya alıştırılmaları gerekiyor. Ara ara “hadi gel yanımızda yat” dendiğinde düzen bozuluyor.
    Çocuk, herhangi bir nedenle kalkıp yanımıza geldiğinde tutum ve davranışlarımız aynı olmalı. Yatağa gelmekte ısrar eden çocuğa, “Artık kendi yatağında yatma zamanın geldi. Sen büyüdün” diyerek onu yatağına götürmeli ve yanında oturarak alışmasına yardımcı olmalıyız. Yoksa 15 yaşına geldiği halde hâlâ büyüklerin yatağında yatan gençler görmek şaşırtıcı olmaz. Bu durum gerçekten sakıncalıdır ve ailenin cinsel hayatını bile etkiler.

    Çocuk Psikoloğu Nilüfer Devecigil
    Anne babasıyla yatan çocuk daha az ağlıyor

    Bebeklerde 2,5 - 3 yaşına dek beynin kendi kendini sakinleştirme ile ilgili bölümü gelişmemiştir. Rahatlamak için ebeveyn yardımına ihtiyaç duyar. Bebek bir uyku safhasından diğerine geçerken uykuya tekrar girmekte zorluk çeker. Onun için yalnız başına uyanmak korkutucu olabilir. Araştırmalar gösteriyor ki, anne babayla yatak paylaşan bebek daha az ağlıyor, kalp atış ve nefes alışı daha düzenli. Amerikan Pediatri Akademisi ve UNICEF, ebeveyn ile bebeğin beraber uyumalarını özellikle ilk 6 ay ve sonrasında, bebeğin gelişimi açısından önemli olduğunu söyleyerek destekliyor.
    Ancak anne baba alkol almışsa, sigara kullanıyor, ilaç alıyorsa bebekle uyumamalı. Bebek annenin tarafında yatmalı, anne babanın arasında değil. Anne babasıyla uyuyan çocuklar hazır olduklarında kendi odalarına geçerler. Bu süreç tıpkı erken ya da geç konuşan, yürüyen çocuklar gibidir. Önemli olan çocuk hazır olmadan onu ayrılmaya zorlamamak.


    Yazan : Nuran ÇAKMAKÇI
    Kaynak : Hürriyet


    Biliyorsan buyur konus...konusta feyiz alsinlar...bilmiyorsan tut dilini seni bir adam saysinlar

    Yorum


      #3
      Ynt: Çocukla birlikte uyumakmi yoksa onu odasina göndermekmi?

      Buda benim yorumum:
      her ebeveyn aileye yeni kattilan o kücük canlinin, yalnizca "ay caniiiiim bucu bucu bucu" larla kikir kirir güldürerek vakit gecirtmeyeceginin bilincinde olmali ve oldukca zorlayici özveriler taleb edecegi gercegine hazir olmali...

      yeni dogmus bir bebek icin annesinin kokusu, kalp atisi ve sesinden uzak kalacagi her dakika korku ve paniktir...

      en az üc yasina kadar, bütün aile fertleri özverili bir sekilde hayatlarinin akisini o kücük varliga göre ayarlamak zorundalar...

      gördügü, duydugu hicbirseyi anlamlandirma yetisine sahip olmayan bir bebegi, yalniz basina birakmak kadar zalimce bir sey düsünemiyorum...o her uyandiginda, annesine her seslendiginde "agladiginda" anne hic ama hic vakit kaybetmeksizin onun yaninda belirmelidir.
      onu her agladiginda kucagina alip, ona her an güvende oldugunu tattirmalidir...

      bu ilk bir kac aylik bir dönem icin gecerlidir...üc ay kadar (bebege göre degisebilir) bu sekil bir yogunluktan sonra, bebek artik zaten annesinin oralarda oldugundan ve hemen geleceginden emin olmustur...bunu kullanabilecek bir seviyeye ulasmasi icinse yaklasik 6 ay'dan fazla bir zaman gerekiyor, iste o zamanlar bebek zaman zaman yalniz birakilmali ve agladigi zaman hemen kosulmamalidir, gayet sakin bir sekilde kendisine yaklasilip, hemen kucaga alinmadan, belirli bir mesafeden onunla konusulmali hatta güldürmek icin birseyler yapilmalidir...daha sonra tekrar yanindan ayrilip tekrar gelerek (aglamsini beklemeden) odada hem onunla konusup hem baska seylerle mesgul olmali, yine odadan cikip geldikten sonra "hadi gel bakalim anneye" seklinde onu almalidir...burada amac cocugun kendi icindeki endiseyi yenerken, ayni zamanda annenin duyarliligini kullanmamasini ögretmektir.

      uykuya yatacagi zaman mutlaka en az yarim saat kadar onunla mesgul olunmali, kitap bakilmali, ninni söylenmeli, dua okunmali ve daha sonra yatirip odadan cikilmali, mümkünse oda tavanina resimler yansitan bir melodi kutusu bulunmalidir, veya tavana yapistirilmis isikli yildiz veya figürler olabilir...bunlarin yanisira, enstrümental müzik, kuran da dinletilebilir...

      cocuk bazi seyleri secmeye basladiktan sonra ki yaklasik 1-1,5 yas civarlarinda oluyor bu
      artik geceleri yalniz uykuya dalmak istemeyebilir...bu taktirde onunla kitap bakip ninniler söylendikten ve yatagina yatirildiktan sonra, annede kendi yerinde/yataginda oturup bir kitap okumakla mesgul olabilir...

      cocuk terkedilmis, kendi haline birakilmis olarak, duygularini bastirmak durumuna getirilmemeli...ancak gün be gün kurnazliklara basvuracagida gözönünde bulundurularak, kural tanimaz ve anneyi yipratan bir durumada gelmemeli...

      bir tutum cocukta sucluluk duygulari, bir takim ruhi sorunlar olusturacagi gibi diger tutumda cocukta asilik, simariklik, kuralsizlik gibi davranislari tetikleyebilir...

      bunlar tabiki benim sahsi yorumlarim
      ilk iki kizimi doktorlar ne derse ona göre yetistirmistim...ufak kacamaklarim olsada, yinede cogunluk disiplin agirlikliydi...ve onlar cok hircin bebekler olmuslardi...ücüncü kizimda ise herseyi farkli yaptim, onun herseyden önce hircinlasmasina firsat vermeden önce ihtiyaclarini giderdim ve herseyimizi ailece ona göre düzenledik...

      o su an cok dengeli bir cocuk, karanlik korkusu veya farkli korkulari olmayan, geceleri cigliklarla uyanmayan, bazen kendi yerine gidip uyumak isteyen, bazende uyuyasiya kadar beni yaninda isteyen, zaman zaman kendisi oturup yataginda kitaplarini baktiktan sonra "anneee bittii beni yatiyyy" diyen, zaman zamanda "anneee ben seni cok sevmek istiyoyum yatamisinnn" diyen bir cocuk oldu...

      ilk baslarda ona olan davranislarimdan esim cok endiseliydi, böyle giderse cok zahmetli bir cocuk olur diyordu, fakat su an hepimiz cok rahatiz, bu ne istedigini bilen yumurcakla yasamak ve onun ailenin bir bireyi olarak herseyin farkinda, büyümüs kücük oldugunu görmek cok sevindirici bir sey...

      sizlerinde kisisel yorumlarinizi beklerim!


      Biliyorsan buyur konus...konusta feyiz alsinlar...bilmiyorsan tut dilini seni bir adam saysinlar

      Yorum


        #4
        Ynt: Çocukla birlikte uyumakmi yoksa onu odasina göndermekmi?

        Bende bebek bekliyorum bilmediğim çok şey var uzmanlar farklı farklı şeyler söylüyor garip bir durum ama bende size katılıyorum ablacım kesinlikle ilk altı ay annenin kokusuna, varlığına çok muhtaç belki 1 yaş da olabilir sonrasında yavaş yavaş alıştırmak gerekli siz zaten çok güzel anlatmışsınız teşekkürler bilgiler için

        Yorum


          #5
          Ynt: Çocukla birlikte uyumakmi yoksa onu odasina göndermekmi?

          zehraaa bacim; Allah hayirlisiyla tamamina erdirsin insaAllah...

          Allah anneleri gerekli bilgiyle donatmistir diye düsünüyorum, uzman bilgi ancak annenin tek basina asamayacagi durumlarda sözkonusu oluyor...birde bazi anneler herseyi biraz fazla abartiyorlar, o minik canli annenin sandigindan daha dayanikli ve daha akillidir...yaptigi herseyin de bir anlami vardir...anne kendisinin ne kadar farkindaysa bebeginin derdininde o kadar farkinda olur, cünkü bebegin anne ile olan ruhsal bagi tahmin edilemeyecek kadar derindir...

          bütün bebek bekleyen anneler, canlarinda tasidiklari o canli ile konusmayi, ona kuran dinletmeyi ihmal etmemeliler...ve haml süresince kendilerini hazirlamalilar...neye? herseyden önce, bebek dünyaya gelince, evlerinin isini asla eskisi gibi bitamam yapamayacaklarina, kenarda kösede bazen isler birikecegine, bazen bulasiklarin yikanmadan kalacagina, bazen evin süprülmeyecegine vs.!!!

          cünki ilk dönem kadini psikolojik olarak cigirdan cikaran en büyük etkenlerden bitaneside budur...anne ne kadar bebegi ve kendisine yogunlasirsa, o kadar da kolay atlatir zorluklari...

          Allah yardimciniz olsun


          Biliyorsan buyur konus...konusta feyiz alsinlar...bilmiyorsan tut dilini seni bir adam saysinlar

          Yorum

          YUKARI ÇIK
          Çalışıyor...