KUR'AN’DA İSLAMİ VAHDET
“Toptan Allah’ın ipine sımsıkı sarılın. Dağılıp ayrılmayın. Ve Allah’ın sizin üzerinizdeki nimetini hatırlayın. Hani siz düşmanlar idiniz. O, kalplerinizin arasını uzaklaştırıp ısındırdı ve siz onun nimetiyle kardeşler olarak sabahladınız. Yine siz, tam ateş çukurunun kıyısındayken, oradan sizi kurtardu. Umulur k, hidayete erersiniz diye, Allah ayetlerini işte böyle açıklar.” (Al-i İmran/103)
“Kendilerine açık deliller getirdikten sonra ayrılığa düşüp ihtilaf edenler gibi olmayın. İşte onlar (evet) onlar için büyük bir azap vardır.” (Al-i İmran/105)
“Muhakkak müminler kardeştirler…” (Hucurat/10)
“……. Eğer herhangi bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz; Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsanız onu Allâh’a ve elçiye götürün. Bu, daha iyidir ve sonuç bakımından da daha güzeldir.” (Nisa 59)
“Ayrılığa düştüğünüz herhangi bir şeyde hüküm vermek, Allah’a aittir…” (Şura 10)
“Ey insanlar, biz sizi bir erkek ve bir kadından yarattık ve birbirinizi tanımanız için sizi milletlere ve kabilelere ayırdık. Allah yanında en üstün olanınınz, (Allah’ın buyrukları dışına çıkmaktan) en çok korkanınızdır…” (Hucurat 13)
“Senden önce hiçbir Rasul ve Nebi göndermemiştik ki o, (bir şey) arzu ettiği zaman, şeytan onun arzusu içerisine mutlaka (onu dünya ile meşgul edecek bir düşünce) atmış olmasın. Fakat Allah, şeytanın attığını derhal iptal eder, sonra kendi ayetlerini sağlamlaştırır. Allah bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Müminun/52)
Ve topluca Allah’ın ipine (cemian) tek cemaat halinde yapışın. Fırkalaşıp ayrılmayın. (Ali İmran 103)
…. İyilik ve takva üzerinde yardımlaşın, günah ve düşmanlık üzerinde yardımlaşmayın. (Maide 2)
O gün siz, vadinin yakın kenarında idiniz, onlar da uzak kenarında idiler. Kervanda sizden daha aşağıda idi. Eğer sözleşmiş olsaydınız dahi, sözleştiğiniz vakitte öyle buluşamazdınız. Fakat Allah, yapılması gereken bir işi yerine getirmek için (sizi böyle buluşturdu) ki helak olan açık delille helak olsun; yaşayanda açık delille yaşasın. Çünkü Allah işitendir bilendir. (Enfal 42)
……. Birbirinizde kusur aramayın, birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayın. İnandıktan sonra fısk adı (ile çağırmak) ne kötü bir şeydir!.... (Hucurat 11)
Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı bir ümmet oldunuz…. (Ali İmran 110)
İşte bu sizin ümmetiniz (olan Tevhid ve İslam milleti), bir tek ümmettir. Rabbiniz de benim. Yalnız bana kulluk edin. (Enbiya 92)
Ey inanlar, hepiniz birlikte İslam’a (veya barışa) girin şeytanın adımlarını izlemeyin, çünkü o size apaçık düşmandır. (Bakara 208)
Deki: “Ey Kitap ehli, bizim ve sizin aranızda eşit olan bir kelimeye gelin. Yalnız Allah’a tapalım, O’na hiçbir şeyi ortak koşmayalım. Birbirimize Allah’tan başka Rabler edinmeyelim. Eğer yüz çevirirlerse; Şahid olun, biz Müslümanlarız! deyin.” (Ali İmran 64)
Dinlerini parça parça edip, grup grup olanlar varya, senin onlarla hiçbir ilişkin yoktur…. (En’âm 159).
“Toptan Allah’ın ipine sımsıkı sarılın. Dağılıp ayrılmayın. Ve Allah’ın sizin üzerinizdeki nimetini hatırlayın. Hani siz düşmanlar idiniz. O, kalplerinizin arasını uzaklaştırıp ısındırdı ve siz onun nimetiyle kardeşler olarak sabahladınız. Yine siz, tam ateş çukurunun kıyısındayken, oradan sizi kurtardu. Umulur k, hidayete erersiniz diye, Allah ayetlerini işte böyle açıklar.” (Al-i İmran/103)
“Kendilerine açık deliller getirdikten sonra ayrılığa düşüp ihtilaf edenler gibi olmayın. İşte onlar (evet) onlar için büyük bir azap vardır.” (Al-i İmran/105)
“Muhakkak müminler kardeştirler…” (Hucurat/10)
“……. Eğer herhangi bir şeyde anlaşmazlığa düşerseniz; Allah’a ve ahiret gününe inanıyorsanız onu Allâh’a ve elçiye götürün. Bu, daha iyidir ve sonuç bakımından da daha güzeldir.” (Nisa 59)
“Ayrılığa düştüğünüz herhangi bir şeyde hüküm vermek, Allah’a aittir…” (Şura 10)
“Ey insanlar, biz sizi bir erkek ve bir kadından yarattık ve birbirinizi tanımanız için sizi milletlere ve kabilelere ayırdık. Allah yanında en üstün olanınınz, (Allah’ın buyrukları dışına çıkmaktan) en çok korkanınızdır…” (Hucurat 13)
“Senden önce hiçbir Rasul ve Nebi göndermemiştik ki o, (bir şey) arzu ettiği zaman, şeytan onun arzusu içerisine mutlaka (onu dünya ile meşgul edecek bir düşünce) atmış olmasın. Fakat Allah, şeytanın attığını derhal iptal eder, sonra kendi ayetlerini sağlamlaştırır. Allah bilendir, hüküm ve hikmet sahibidir.” (Müminun/52)
Ve topluca Allah’ın ipine (cemian) tek cemaat halinde yapışın. Fırkalaşıp ayrılmayın. (Ali İmran 103)
…. İyilik ve takva üzerinde yardımlaşın, günah ve düşmanlık üzerinde yardımlaşmayın. (Maide 2)
O gün siz, vadinin yakın kenarında idiniz, onlar da uzak kenarında idiler. Kervanda sizden daha aşağıda idi. Eğer sözleşmiş olsaydınız dahi, sözleştiğiniz vakitte öyle buluşamazdınız. Fakat Allah, yapılması gereken bir işi yerine getirmek için (sizi böyle buluşturdu) ki helak olan açık delille helak olsun; yaşayanda açık delille yaşasın. Çünkü Allah işitendir bilendir. (Enfal 42)
……. Birbirinizde kusur aramayın, birbirinizi kötü lakaplarla çağırmayın. İnandıktan sonra fısk adı (ile çağırmak) ne kötü bir şeydir!.... (Hucurat 11)
Siz, insanlar için çıkarılmış en hayırlı bir ümmet oldunuz…. (Ali İmran 110)
İşte bu sizin ümmetiniz (olan Tevhid ve İslam milleti), bir tek ümmettir. Rabbiniz de benim. Yalnız bana kulluk edin. (Enbiya 92)
Ey inanlar, hepiniz birlikte İslam’a (veya barışa) girin şeytanın adımlarını izlemeyin, çünkü o size apaçık düşmandır. (Bakara 208)
Deki: “Ey Kitap ehli, bizim ve sizin aranızda eşit olan bir kelimeye gelin. Yalnız Allah’a tapalım, O’na hiçbir şeyi ortak koşmayalım. Birbirimize Allah’tan başka Rabler edinmeyelim. Eğer yüz çevirirlerse; Şahid olun, biz Müslümanlarız! deyin.” (Ali İmran 64)
Dinlerini parça parça edip, grup grup olanlar varya, senin onlarla hiçbir ilişkin yoktur…. (En’âm 159).